หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 225

สวี่ปั้นซย่าเงียบไปครู่หนึ่งแล้วกระซิบ "เสวี่ยเอ๋อร์ ไม่ต้องกังวล"

“เหลาหู่ก็อยู่ที่นั้น เขาคงกำลังยุ่งอยู่กับการก่อสร้างแน่”

“ไม่งั้นก็ จัดการเรื่องบริษัทให้เสร็จก่อนแล้วเราค่อยพูดเรื่องอื่น ดีไหม?”

สวี่ตงเสวี่ยพูดอย่างโมโห "เป็นตาเหล่าหู่นี้อีกแล้ว!"

“พี่ระแวงเกินไปหรือเปล่า”

“สามีฉันจัดการเรื่องนี้เรียบร้อยแล้ว พี่ยังจะให้เขาไปทำอะไรที่นั่นอีก”

“รีบให้เขากลับมาเลยนะ อย่าให้เสียเรื่อง!”

หลินมั่วพูดเบาๆ “เหล่าหู่รู้จักเพื่อนเยอะ เขาน่าจะช่วยได้...”

สวี่ตงเสวี่ยพูดอย่างโกรธเคือง "ช่วยอะไรเล่า"

"สามีฉันออกโรงมาช่วยด้วยตัวเองขนาดนี้ ยังจะต้องการเขาอีกเหรอ"

“พี่ไม่เชื่อใจสามีฉันใช่ไหม ถ้าไม่เชื่อ งั้นก็ไม่เป็นไร ฉันให้เขาเลิกสนใจแล้วกลับมาเลย พี่ว่าไง”

สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยต่างก็ร้อนใจแล้วรีบพูด "โอ้ ปั้นซย่า หวงเหลียงจัดการไปเกือบหมดแล้ว"

“ตอนนี้ แกไม่ควรจะกลับไปหาคนเก่า”

“อีกฝ่ายเห็นเข้า จะคิดว่าเราไร้ความสามารถเลยต้องหาคนนอกมาช่วย บางทีราชสีห์อาจจะต้องเอ่ยปากขอความช่วยเหลืออีกครั้ง”

“นอกจากนี้ พี่เขยของคุณกำลังจัดการเรื่องนี้อยู่ และคุณหาคนนอกเข้ามา เกิดอะไรขึ้น? ”

สวี่ปั้นซย่า "พ่อคะ จริงๆเหลาหู่เหมาะที่จะจัดการเรื่องมากกว่าอีก..."

สวี่ตงเสวี่ยอารมณ์เสียทันที "เหอะ สิ่งที่พี่พูดดูน่าสนใจดีนะ"

“ทำไมเหรอ พี่คิดว่าสามีฉันไร้ความสามารถและไม่เหมาะที่จะจัดการเรื่องนี้เหรอ”

“ได้ ฉันจะโทรหาสามีของฉันเดี๋ยวนี้แล้วให้เขารีบกลับมาซะ ไม่ต้องไปมัวพยายามให้เสียเวลา!”

สวี่ตงเสวี่ยหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเพื่อโทรออก

สวี่เจี้ยนกงกับฟังฮุ่ยผงะแล้วรีบห้ามสวี่ตงเสวี่ย

“เสวี่ยเอ๋อร์ ใจเย็นก่อนสิ! ”

“ปั้นซย่า ดูสิ่งที่พี่ทำสิ!”

“ถ้าเกิดพี่ไว้ใจหวงเหลียงไม่ได้ พี่ก็อย่าให้คนอื่นมาทำเรื่องนี้ด้วยเหมือนกัน”

“ประธานแบบแกมีที่ไหนกัน ที่ให้คนอื่นเขามาจัดการแต่ก็ไม่ไว้ใจเขา”

“พูดให้ชัดก็คือ จนถึงตอนนี้สัตว์เดรัจฉานนั้นก็ยังไม่เคยลืมเรื่องที่จะแย่งอสังหารริมทรัพย์ของพวกเรา!"

สวี่เจี้ยนกงปลอบ "ก็ได้ เสวี่ยเอ๋อร์ลูกก็ไม่ต้องโมโหแล้ว"

“วางใจได้ พ่อกับแม่จะช่วยลูกตัดสินใจ!”

"เพียงแค่หวงเหลียงจัดการเรื่องนี้สำเร็จก็ถือว่าเป็นการสร้างชัยชนะให้กับบริษัทเรา"

"ใครก็แย่งสิ่งที่เป็นของลูกไปไม่ได้หรอก"

เมื่อสวี่ตงเสวี่ยได้ยินประโยคนี้ เธอก็ยิ้มหยัน

"นั่นสินะ"

“ให้พวกเขาอวดเก่งไปก่อนแล้วดูสิว่าจะไปได้สักกี่น้ำ”

“หนูไปหาประสบการ์ณจากคนที่กำลังจะติดคุกอย่างเขา มันช่างขาดทุนซะจริงๆ! ”

“ยังไงเขาก็เป็นแพะรับบาปแทนพวกเรา ให้เขาได้หน้าสักหน่อยจะเป็นไรไป”

"ลูกเลี้ยงสุนัขไว้เฝ้าบ้าน ก็ต้องให้อะไรมันกินถูกไหม"

"ฮ่าๆๆๆ..."