หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 244

เวลาหกโมงเย็น เหลาหู่กระหืดกระหอบไปถึงสวนวั่งเจียง

“คุณหลิน ทุกอย่างพร้อมแล้ว ลงมือได้เลยครับ!”

ใบหน้าของเหลาหู่ไม่อาจซ่อนเร้นความตื่นเต้นไว้ได้ เขารู้ดีว่า หลังจากเหตุการณ์ในคืนนี้ ชื่อเสียงของหลินมั่วจะบดขยี้สิบตระกูลใหญ่!

และนี่ก็เป็นโอกาสของเขาที่จะผงาดขึ้นมา

หลินมั่วพยักหน้าอย่างสงบ เขาลุกขึ้น สวมเสื้อผ้าที่เตรียมไว้ และเดินไปที่ประตูช้าๆ

มีรถหลายสิบคันรอเรียงรายอยู่ที่ด้านนอกชุมชนสวนวั่งเจียง

ทั้งหมดนี้ ล้วนเป็นคนของเหลาหู่

คืนนี้ พวกเขาจะเป็นประจักษ์พยานว่าหลินมั่วเหยียบสิบตระกูลใหญ่ไว้แทบเท้าอย่างไร!

......

เวลาหนึ่งทุ่ม 

หวงเหลียงขับรถพาครอบครัวตระกูลสวี่มาถึงคฤหาสน์ตระกูลโจว

เมื่อมาถึง ทุกคนต่างตกตะลึงกับภาพตรงหน้า

คฤหาสน์ตระกูลโจวตั้งอยู่บนไหล่เขาที่สวยงาม ในเขตชานเมืองทางเหนือของเมืองก่วงหยาง

ที่บริเวณไหล่เขามีทะเลสาบอยู่แห่งหนึ่งซึ่งไม่ใหญ่มากนัก แต่มีสภาพแวดล้อมที่สวยงาม และบังเอิญอยู่ในคฤหาสน์ตระกูลโจวพอดี

คฤหาสน์ตระกูลโจวครอบคลุมพื้นที่กว่าร้อยหมู่ ตกแต่งอย่างเรียบง่ายด้วยสไตล์โบราณ แต่เมื่อพินิจดูแล้ว ไม่มีส่วนไหนเลยที่เรียบง่ายจริงๆ

เวลานี้ มีรถจำนวนหลายร้อยคันจอดอยู่ที่ลานจอดรถด้านนอกคฤหาสน์ ล้วนแต่เป็นรถหรู

รถที่หวงเหลียงขับมาเป็นรถปอร์เช่-พานาเมร่าของบริษัทเครื่องยา แต่เมื่ออยู่ที่นี่แล้วกลับดูด้อยไปถนัดตาเลย

“ทำไมรถหรูเยอะแยะขนาดนี้”

“ตระกูลโจวรวยขนาดนี้เลยหรือ”

ฟังฮุ่ยพูดเสียงเบาๆ

หวงเหลียงพูดด้วยรอยยิ้ม “ไม่ใช่เพราะตระกูลโจวรวยหรอก รถพวกนี้ เป็นของพวกสิบตระกูลหลัก!” 

“เรื่องในคืนนี้ เป็นปกติที่ผู้นำทั้งสิบตระกูลต้องมาร่วมด้วย”

ฟังฮุ่ยตกตะลึง “ผู้นำสิบตระกูลก็มาด้วยหรือ”

“พวกเขาให้ความสำคัญขนาดนี้เลยหรือ”

หวงเหลียงตอบว่า “แต่เดิมสิบตระกูลใหญ่ก็รวมตัวกันอยู่แล้ว”

“เมื่อเจอกับเหตุการณ์ใหญ่ๆ คนของสิบตระกูลหลักจะต้องมารวมตัวกันเพื่อช่วยกันคลี่คลาย” 

“โจวเจ๋อเป็นถึงผู้สืบทอดคนก่อนของตระกูลโจว ถือว่ามีสถานะสูงมาก”

“คนจากสิบตระกูลใหญ่จะไม่ให้ความสำคัญกับการตายของเขาได้ยังไงกันล่ะ!”

มีคนมากมายนั่งอยู่ในห้องโถง รวมทั้งผู้นำของสิบตระกูลใหญ่ด้วย

โจวหงเหว่ยก็ยืนอยู่ด้านในด้วยเช่นกัน

เมื่อเห็นพวกของสวี่เจี้ยนกงมาถึง เขารีบเข้ามาถากถางทันที “อุ๊ย นึกว่าพวกแกจะไม่กล้ามาซะแล้ว!”

“ที่ไหนได้ ใจกล้าเหมือนกันนี่ สุดท้ายก็มาแล้ว!”

สวี่เจี้ยนกงรีบพูดว่า “คุณโจวครับ เรื่อง...เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับพวกเราสักนิดเลยนะครับ พวกเราไม่รู้อะไรด้วยเลย”

โจวหงเหว่ยโบกมืออย่างหงุดหงิด “เลิกพูดเรื่องไร้สาระสักที!”

“คราวนี้ แค่หลินมั่วตายคนเดียวน่ะ คลึ่คลายเรื่องนี้ไม่ได้หรอก!”

“ชีวิตคนตระกูลโจวของฉันมันมีค่ามากนะ!”

“เอาชีวิตพวกแกทั้งหมดก็ยังไม่พอหรอก!”

พวกสวี่เจี้ยนกงตะลึงงัน ฟังฮุ่ยกลัวมากจนน้ำตาไหลออกมา

ทันใดนั้น มีน้ำเสียงสัพยอกดังออกมาจากด้านหลัง “อุ๊ย ประธานสวี่นี่นา!”

“ไม่เจอกันแค่ไม่กี่วัน คุณสวยขึ้นเป็นกองเลย!”

เมื่อทุกคนหันศีรษะไปตามเสียง ก็ได้เห็นฮั่วซิ่งเซวียนเดินอาดๆ นำกลุ่มคนเข้ามา