หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2450

สายลมพัดเบา ๆ และกลิ่นหอมของหญ้าสีเขียวที่ลอยอบอวลทั่วจมูก

แสงสีทองที่สว่างไสวกระจายออกไป

คฤหาสน์ตระกูลหลินที่ควรจะเต็มไปด้วยเลือดและอยู่บนเส้นแห่งความตายได้หายไปแล้ว

มีเพียงทุ่งหญ้าอันกว้างใหญ่อยู่ตรงหน้า

และที่ไม่ไกลจากหลินมั่วมากนัก

ต้นแมกโนเลียศักดิ์สิทธิ์ปลิวไสวเบาๆ ตามสายลม

ใต้ต้นไม้มีร่างหนึ่งยืนอยู่เมื่อหลินมั่วเดินเข้าไป

ชายคนนั้นก็ค่อยๆ หันกลับมาเช่นกัน

สีหน้าของหลินมั่วเปลี่ยนไปทันทีเมื่อเห็นใบหน้าของอีกฝ่าย

เพราะคนตรงหน้าเขาดูเหมือนเขาจริงๆ

“คุณคือใคร”

จากคำถามของหลินมั่ว

อีกฝ่ายก็ยิ้มออกมาเล็กน้อย

“ฉันก็คือนาย”

เมื่อได้รับคำตอบแปลกๆ หลินมั่วก็อยากจะซักถามต่อ

แต่คนคนนั้นก็ส่ายหน้าเบาๆ

“ตื่นขึ้นมาเถอะ!”

หลังสิ้นเสียงลง

ใบไม้สีเขียวบนต้นแมกโนเลียศักดิ์สิทธิ์ก็ร่วงหล่นลงมาและกลายเป็นแสงสีเขียวห่อหุ้มหลินมั่วไว้ทันที

ภายใต้การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหัน

ทันใดนั้นหลินมั่วก็ลืมตาขึ้น

เวลานี้พระอาทิตย์กำลังขึ้น และแสงแดดอันอบอุ่นกำลังตกกระทบลำธารบนภูเขา

หลังจากตื่นขึ้น หลินมั่วยังคงสะลึมสะลืออยู่

หลังจากยืดเส้นยืดสายเล็กน้อย

เขารู้สึกเจ็บปวดไปทั่วร่างกายทันที

หลินมั่วยิ้มออกมาอย่างอดไม่ได้

ตอนนี้เป็นความจริง

เขาลูบหัวที่บวมเป่งและพึมพำกับตัวเอง

“ฝันไปงั้นหรือ”

ภายในหัวของเขา ภาพลวงตากับความจริงกำลังปะทะกันอย่างดุเดือด

เขาอยู่ในอาการมึนงงพักใหญ่

เขาจัดเรียงความคิด

“ภาพลวงตา? ปรมาจารย์หยินหยาง? สำนักมิคาโดะ? อันเปโระ?”

ความทรงจำที่กระจัดกระจายค่อยๆ ปะติดปะต่อกัน

“ฮ่าๆ เป็นแผนที่ดีจริงๆ”

หลังจากถอนหายใจออกมา เขาก็เริ่มสังเกตสถานการณ์รอบตัว

สิ่งที่เห็นคือเหล็กเก้าเล่มที่เรืองแสงสีดำ และสัมผัสได้ถึงความหนาวเย็นที่ออกมาจากเข็มเหล่านั้น

หลินมั่วยื่นมือไปหยิบขึ้นมาหนึ่งเล่มอย่างไม่รู้ตัว

ทันทีที่เขาสัมผัสกับเข็มนั้น

ที่ปลายนิ้วก็มีอาการปวดแปล๊บๆ ที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน

จากนั้นเลือดสีแดงสดก็เริ่มไหลลงมาเล็กน้อย

เพียงชั่วพริบตาเดียว เหล็กเหล่านั้นก็ดูดซับเลือดเหล่านั้นเข้าไป

“ทองคำดำและเหล็กดำ!”

เมื่อเห็นเรื่องแปลกประหลาด หลินมั่วก็อดไม่ได้ที่จะอุทานออกมา

ทองคำดำและเหล็กดำเป็นวัสดุโลหะที่หายากมาก

แน่นอนว่ามันเป็นวัสดุที่ผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ใฝ่ฝันในการสร้างอาวุธ

เพียงแค่เหล็กสีดำขนาดเท่ากำปั้นเด็กเพียงชิ้นเดียวที่มี ก็สามารถเพิ่มความแข็งแกร่งให้อาวุธได้หลายระดับ

สิ่งที่ทำให้หลินมั่วตกใจมากที่สุดก็คือ วัสดุที่แข็งแรงขนาดนั้น กลับสามารถทำให้กลายเป็นเข็มเล็กเรียวแบบนี้ได้

ผู้ที่ตีเหล็กจะต้องเป็นปรมาจารย์การตีขึ้นรูปชั้นยอดอย่างแน่นอน

และเมื่อหลินมั่วสังเกตอย่างละเอียดถี่ถ้วน

เข็มเหล็กสีดำภายในกล่องไม้สั่นไหวเล็กน้อย

“ภาพลวงตางั้นหรือ”

หลินมั่วคิดว่าเขาเห็นภาพลวงตาเนื่องจากอาการอ่อนล้าของตัวเอง

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา