หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2497

หลังจากที่นิ่งเงียบอยู่นาน

เซวียนเหยียนหมิงมองไปที่เนี่ยคงหมิง

หลังจากที่สบตากันแล้ว

เขาก็เป็นฝ่ายพูดขึ้นก่อน

“ในเมื่อไม่มีวิธีการที่ดีกว่านี้แล้ว

เพื่อนร่วมงานทุกท่านก็อาจต้องฟังแผนการของผม”

ทันทีที่เขาพูดจบทุกสายตาของทุกคน ณ ที่นั้นก็จับจ้องไปที่เซวียนเหยียนหมิง

“ก่อนหน้านี้ผมกับเนี่ยคงหมิงได้เคยปรึกษากันเป็นการส่วนตัวแล้วเกี่ยวกับการจัดการกับหลินมั่วในอนาคต

เดิมทีแผนการของผมคือแต่งตั้งให้หลินมั่วเป็นท่านผู้นำพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ของเมืองหนานเยว่รวมไปถึงเมืองเหอเน่ย”

“ด้านหนึ่งก็หวังว่าหลินมั่วจะสามารถแก้ไขสถานการณ์ทั้งสองเมืองได้

ส่วนอีกด้านหนึ่งก็หวังว่าจะอาศัยสถานการณ์นี้ฝึกฝนเขาไปในตัวด้วย”

“สถานการณ์ในตอนนี้ดูแล้ว

ผมรู้สึกว่าเลื่อนตำแหน่งของหลินมั่วในพันธมิตรศิลปะการต่อสู้เถอะ

หากเป็นเช่นนี้ก็สามารถทำให้พวกกลุ่มโจรสั่นสะเทือนได้”

เมื่อคำพูดนั้นออกมา

ทุกคนก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยเริ่มครุ่นคิดถึงความเป็นไปได้

หลังจากที่เวลาผ่านไป

ผู้อาวุโสหูก็เริ่มเอ่ยถาม

“ผู้อาวุโสใหญ่ วิธีนี้ก็มีความเป็นไปได้

ทว่าหลินมั่วคนนี้ถึงแม้ว่าทักษะทางการแพทย์ไม่มีใครเทียบได้ ศิลปะการต่อสู้ทำลายกฎของธรรมชาติ

แต่ท้ายที่สุดแล้วปัญหาก็อยู่ที่เรื่องอายุ หากเลื่อนตำแหน่งให้สูงขึ้นเกรงว่า...”

เมื่อพูดถึงตรงนี้เขาก็หยุดพูด

ทุกคนที่อยู่ที่นี่ล้วนเป็นคนฉลาด

สำหรับความหมายที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ล้วนก็เข้าใจดี

ไม้งามยืนต้นท่ามกลางป่า นกกระเรียนยืนอยู่ท่ามกลางฝูงไก่

หากหลินมั่วถูกเลื่อนตำแหน่งถูกขึ้นเกรงว่าจะถูกอุ้มฆ่าได้

เมื่อถึงเวลานั้น ไม่เพียงแต่กลุ่มนักฆ่าชาวต่างชาติเท่านั้นเกรงว่าญี่ปุ่นก็ห้ามปรามเจตนาฆ่าไว้ไม่ได้

เซวียนเหยียนหมิงใช้ความคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็พยักหน้าพูด

“จริง ๆ แล้วถ้าเป็นเรื่องนี้ผมเองก็รู้ดีอยู่แล้ว”

จากนั้นเซวียนเหยียนหมิงก็ลุกขึ้นมองไปที่บรรดาเพื่อนร่วมพันธมิตรทุกคน และประกาศด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“ประเทศจีนและญี่ปุ่นทำสัญญารบกัน

หลี่เจี้ยนเก๋อ หลินมั่ว ตู้จี๋ทั้งสามคนใช้ความสามารถอย่างเต็มที่ประกาศศักดิ์ศรีของประเทศเรา

ด้วยเหตุนี้จึงขอมอบตำแหน่งทูตเจิ้นเยว่ให้กับทั้งสามคน

ทั้งสามคนแบ่งสมญานามออกเป็นทูตหวาซาน ทูตไท่ซานและทูตเหิงซาน”

เพื่อเป็นรางวัลสำหรับบุคคลที่โดดเด่นคนอื่น ๆ ผู้อาวุโสหูลำบากหน่อยนะ

ขณะที่เขาพูดกาน้ำชาดินจื่อซาที่อยู่ในมือของเขาก็กระแทกลงกับพื้น

สายตาต้องมองไปที่ดินจื่อซาที่แตกกระจายอย่างเด็ดเดี่ยวเต็มเปี่ยมด้วยความโมโห

และในหัวของเข้าก็อดที่จะนึกถึงคำพูดของยียวนของเซี่ยเชียนซาน

“หากไม่เป็นเช่นนั้น...”

หลังจากที่พูดพึมพำกับตัวเอง

ผู้อาวุโสสวี่ก็รีบส่ายหัวทันที

เหงื่อท่วมเต็มหลังออกมาโดยไม่รู้ตัวทันที

“ไม่ได้ ไม่ได้เด็ดขาด

ถึงแม้ว่าหลินมั่วจะสมควรตาย

แต่ฉันก็ไม่สามารถเอาทั้งตระกูลสวี่ไปเดิมพันกับเซี่ยเชียนซานได้”

เมื่อทางด้านผู้อาวุโสสวี่อารมณ์สงบลง

กลุ่มนักฆ่าของประเทศอื่น ๆ ก็เกิดความผันผวนขึ้นทันที

ทูตเจิ้นเยว่ได้ก้าวขึ้นไประดับสูงข้างหนึ่งแล้ว

หากพูดถึงผู้นำสองมณฑล พวกเขาก็ยังกล้ามุ่งมั่นที่จะต่อสู้

แต่เมื่อสมญานามทูตเจิ้นเยว่เกิดขึ้นก็คือการทำให้กลุ่มนักฆ่าล่าถอยกลับไป

ท้ายที่สุดแล้วมีชีวิตมาเอาเงินได้แต่ไม่มีชีวิตได้ใช้มันสุดท้ายก็คว้าน้ำเหลว

แน่นอนว่าพวกคนที่บ้าคลั่งก็ยังมีอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว