หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2508

ในเวลานี้ จู่ๆ หลินมั่วก็พบว่าตัวเองดูถูกอีกฝ่าย

พลังที่ซ่อนอยู่ของตระกูลหลักทั้งสิบยังคงอยู่

เยี่ยนเว่ยพวกนี้ไม่เพียงแต่องอาจห้าวหาญเท่านั้น แต่ความร่วมมือกันยังเป็นสัญญาลับอีกด้วย และที่สำคัญทุกคนมีจิตใจที่อุกอาจปราศจากความกลัวตาย

พลังอำนาจนั้นก็เพียงพอที่จะเขย่าโลก

แน่นอนว่าตั้งแต่นาทีนั้นที่หลินมั่วเสนอตัวเป็นคนคุ้มกัน

เขาก็พร้อมที่จะต่อสู้อยู่แล้ว

ตราบใดที่เซี่ยไป่เหอเสียชีวิต เยี่ยนเว่ยที่มาพร้อมกับพวกเขาก็ยากที่จะหลีกเลี่ยงความผิด

การทำลายตัวเองเท่านั้น ถึงจะหนีรอดจากความผิดนี้ได้

เมื่อหลินมั่วคุ้มกันภรรยาให้อยู่ห่างจากที่นี่ เขาก็วางแผนเก็บคนกลุ่มนี้ไว้ที่นี่ตลอดไป

โดยเฉพาะท่านผู้นำแซ่หวาง

บุคคลนี้มีจิตใจที่ผ่องใส หากวันนี้ไม่เว้นจะเป็นหายนะแน่นอน

และเมื่อถึงเวลานี้

ทั้งสองฝ่ายก็ได้บรรลุถึงสัญญาลับที่น่าประหลาดใจ

ฝ่ายหนึ่งใช้ชีวิตของลูกน้องเป็นเหยื่อล่อ ส่วนอีกฝ่ายหนึ่งใช้ชีวิตของเซี่ยไป่เหอเป็นเหยื่อล่อ

ทั้งสองฝ่ายต่างก็อยากฆ่าอีกฝ่ายให้สิ้นซาก

ส่วนใครจะเป็นนักล่า ใครจะเป็นเหยื่อคงได้เห็นฝีมือกัน

ในสนามรบ

ภายใต้กระบวนการสลับตำแหน่งกันอย่างต่อเนื่อง

หนึ่งในเยี่ยนเว่ยก็ได้เดินมาที่ด้านหลังของหลินมั่ว

พอเห็นอีกฝ่ายไม่ได้หันหลังมา เยี่ยนเว่ยเลยเดินตรงไปข้างหน้า

มือมีดตกลงมา ความเยือกเย็นที่แหลมคมก็กระทบไหล่ของคนด้านหลังอย่างรุนแรง

หลินมั่วย่อมสังเกตเห็นการเคลื่อนไหวที่อยู่ข้างหลัง

รอจนเยี่ยนเว่ยเข้ามาใกล้

หลินมั่วจึงแตะเท้าข้างหนึ่งลงบนพื้น และหันไปด้านข้างอย่างสง่างาม ในขณะที่หลีกเลี่ยงการโจมตีของอีกฝ่าย เขาก็โบกมือ

เยี่ยนเว่ยยังไม่ทันตกถึงพื้น ทั้งร่างก็ถูกแย่งออกเป็นสองส่วน และมีเลือดสาดกระเซ็นไปทั่ว

เขาทรุดลงกับพื้น ตายแล้วก็ตายอีกไม่ได้

ข้างกายหลินมั่วก็มีศพมากกว่าสามสิบศพ

และพลังจิตที่เขาสูญเสียไป พลางใช้ไปพลางฟื้นฟูไปด้วย จึงสูญเสียไปน้อยมาก

ด้านความแข็งแกร่งของร่างกายนี้ยังอยู่ในสภาพที่มั่นคงจนสามารถต่อสู้ได้ต่อเนื่องเป็นเวลานาน

ภายนอกสนาม ผู้นําหวางมองการต่อสู้อย่างร้อนรน อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว

สงครามแต่เดิมมุ่งไปที่การสูญเสียความแข็งแกร่งทางร่างกายของศัตรูซึ่งมีผลเพียงเล็กน้อยในเวลานี้

เมื่อมองดูท่าทางปัจจุบันของหลินมั่ว เกรงว่าการยืนหยัดต่อสู้อย่างต่อเนื่องอีกหลายชั่วโมงก็ไม่ใช่ปัญหา

แต่พวกเขาเยี่ยนเว่ยไม่สามารถต้านทานได้

ตอนนี้เพิ่งผ่านไปครึ่งชั่วโมงก็เสียชีวิตไปแล้วเกือบสี่สิบคน

ตราบใดที่ยืนหยัดต่อไปอีกสองชั่วโมง เจ้าหน้าที่ของเยี่ยนเว่ยคงต้องสูญสิ้นไปเกือบครึ่งหนึ่ง

เมื่อจํานวนคนลดลงอย่างต่อเนื่อง พลังของขบวนหมาป่าก็จะอ่อนแอลงเรื่อยๆ

ดังนั้น สงครามการสูญเสียครั้งนี้ พวกเขาเยี่ยนเว่ยเริ่มตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบแล้ว

"ตามที่คิดเขาถูกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้จัดให้เป็นหนึ่งในคนหนุ่มสาวที่มีพรสวรรค์ในการต่อสู้แข็งแกร่งที่สุด วิธีการปรับตัวนี้เป็นสิ่งที่คนทั่วไปเทียบไม่ได้จริงๆ" หลังจากที่ระบายอารมณ์ออกมา

ผู้นําหวางก็ไม่คิดจะออมมืออีกต่อไป