หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2511

ก้าวผิดไปหนึ่งก้าว ก็จะผิดต่อไปเรื่อยๆ

ถ้าเซี่ยไป่เหอถูกจับเป็นตัวประกัน ก็คงมีที่พึ่งมากกว่านี้

สถานการณ์ในตอนนี้เอาแน่เอานอนไม่ได้เลย

ไม่แน่ว่าอาจจับหลินมั่วไปแล้วก็ได้

เดิมทีผู้ช่วยคิดจะต่อสู้อีกสักครั้ง

แต่สถานการณ์ปัจจุบันไม่อนุญาตให้พวกเขาลองเชิงอีกต่อไปแล้ว

ตอนนี้เซี่ยไป่เหอตายแล้ว หากพวกของตนถูกกำจัดไปหมด

ก็จะสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่าง ที่ทำมาล้วนสูญเปล่า

พวกเขาไม่กลัวตาย แต่อย่างที่หัวหน้ากล่าวไว้ ชีวิตของพวกเขาไม่ใช่แค่ของตัวเอง

หลังจากที่เหลือบมองหลินมั่วด้วยความไม่สบอารมณ์

ผู้ช่วยก็ทำตามคำสั่งของหัวหน้า

แต่ทางด้านหลินมั่ว ก็เห็นว่าคู่ต่อสู้เริ่มรวมพลอย่างเชื่องช้าและถอยทัพกลับอย่างค่อยเป็นค่อยไป

เขาอดทนต่อความเจ็บปวดที่ฉีกขาดทั่วร่างกาย ก้าวไปข้างหน้าด้วยสีหน้าสงบนิ่ง

แต่การกระทำนี้ของเขาทำให้หัวหน้าหวังยืนยันการคาดเดาของตัวเองได้ในทันที

ไอ้เด็กนี่กำลังล่อเหยื่ออยู่

คิดได้ดังนี้ เขาก็ขยิบตาส่งสัญญาณให้ผู้ช่วยของตน

จากนั้นเยี่ยนเว่ยก็เร่งถอยทัพออกไป

หลินมั่วมองดูฝ่ายศัตรูหายตัวไปราวกับดอกไม้บานสะพรั่งที่หายวับไปในป่า

เขาไม่ได้นิ่งนอนใจ

เพียงแต่เม้มริมฝีปาก แอบถอนหายใจด้วยความเสียดาย

“เสียดายจัง ทำให้พวกเขาอยู่ต่อทุกคนไม่ได้

เหนื่อยแสดงฟรีเลยสิแบบนี้”

พูดจบ เขาก็แอบเช็ดรอยเลือดที่มุมปาก ตบฝุ่นบนเสื้อผ้าของตนอย่างนิ่งเฉย

หลายสิบวินาทีต่อมา ใบหน้าที่เดิมทีซีดขาวอย่างเห็นได้ชัดของเขากลับมามีสีเลือดอย่างรวดเร็ว

หลังจากที่ทำทุกอย่างนี้ หลินมั่วก็ส่ายๆ หน้า

“หัวหน้าหวังคนนี้ฉลาดหลักแหลมมาก ถ้าพวกเขาถอยทัพไปพรอมกัน

ไม่ว่ายังไงฉันก็ตามฆ่าไม่ได้แน่

ช่างเถอะๆ ยังไงพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ก็เป็นเรื่องที่สำคัญที่สุด”

พูดจบเขาก็ค่อยๆ เดินเข้ามาที่บริเวณที่นั่งคนขับรถ

จากนั้นจึงเหยียบคันเร่งและขับออกไป

การกระแวดระวังของเขาไม่ใช่สิ่งที่ผิดเลย

ตั้งแต่เริ่มจนจบ ทั้งสองฝ่ายไม่ได้แข่งขันกันโดยใช้แต่เพียงกำลัง

เกมจิตวิทยาและการคิดคำนวณแผนอีกฝ่ายมีมากยิ่งกว่า

ตั้งแต่แรก ข่มขู่เซี่ยไป่เหอให้ทำเรื่องพวกนั้น ถึงตอนท้ายก็ประคับประคองร่างกายที่อ่อนแอเอาไว้และเยาะเย้ยต่อไป

หลินมั่วกำลังเล่นสงครามจิตวิทยา

หากท้ายที่สุดแล้วหัวหน้าหวังตัดสินใจนำลูกน้องกลับมาโจมตีอีกครั้ง

ตนก็คงตายคาที่

แต่ก็ดวงดี ที่ผู้ชนะในตอนท้ายของสงครามจิตวิทยานี้คือตัวเเขาเอง

เพียงแค่ตอนนี้เท่านี้

เพราะไม่สามารถปลิดชีวิตของหัวหน้าหวังได้

หลินมั่วยังแอบรู้สึกเสียดายอยู่ลึกๆ

คนคนนี้ไม่เพียงแต่ทรงพลังเท่านั้น แต่ยังมีสติปัญญาชั้นยอดอีกด้วย

ถ้าไม่ใช่เพราะเซี่ยไป่เหออ่อนแอ แผนการฆ่าสวี่ปั้นซย่าโดยการล้อมเมืองเว่ยเพื่อเมืองจ้าวของหัวหน้าหวังคนนี้คงสำเร็จไปแล้วจริงๆ

ไม่พูดไม่ได้เยว่า ศึกครั้งนี้เขาต้องขอบคุณเซี่ยไป่เหอคนนี้จริงๆ

ก่อนเขาตาย ก็ยังบอกข้อมูลบางส่วนให้ได้รู้

ซึ่งทำให้หลินมั่วเข้าใจสถาการณ์ภายในตระกูลเซี่ยมากขึ้น