เมื่อเห็นว่าน้องชายตัวเองชักมีดออกมา
จ้าวเจี้ยนผิงจึงแสร้งตีหน้าขรึมก่อนจะพูดตำหนิ
“เจ้าสามอย่าทำแบบนั้น!
พวกเราเป็นพี่น้องกัน จะถือมีดขึ้นมาจ่อหน้ากันได้ยังไง เก็บลงไปเดี๋ยวนี้”
จ้าวอันคังกลับไม่ทำตามที่พี่ชายบอก เขาเพียงตวาดออกไปอย่างโมโห
“ใครเป็นพี่น้องกับมันกัน ไอ้จ้าวหยูคนนี้เป็นแค่เด็กกำพร้าที่ตระกูลเราเก็บมันมาเลี้ยงก็เท่านั้น
ถ้าไม่ใช่เพราะตระกูลพวกเราให้ข้าวมันกิน มันคงจะหิวตายไปนานแล้ว”
“พอมาวันนี้ไอ้เด็กเหลือขอนี้กลับกล้ามาขวางทางพวกเรา
จ้าวหยู ถ้าแกยังไม่ถอย ฉันจะตัดหัวแกซะ”
จ้าวเจี้ยนผิงพูดตำหนิขึ้นอีกครั้ง
แต่สำหรับจ้าวหยูแล้วเขาเพียงแสยะยิ้มให้กับคำขู่ของคุณชายสามเท่านั้น
“ท่านประมุขมีคำสั่งมาว่าใครกล้าขัดคำสั่งให้จัดการได้เลย”
“คุณชายสาม หากคุณอยากเข้าไปก็ต้องข้ามศพผมไปก่อน”
พูดจบ เขาก็ชักดาบที่อยู่ในมือออกมาเช่นกัน กลิ่นอายสังหารปกคลุมทั่วพื้นที่ทันที
“ได้ ในเมื่อแกอยากตาย ฉันก็จะช่วยสงเคราะห์ให้เอง”
เมื่อพูดจบ จ้าวอันคังก็ยกดาบของตัวเองขึ้นมาเช่นกัน
ในตอนนี้ จ้าวเจี้ยนผิงก็ไม่เข้าไปห้ามอีกต่อไป
ในเมื่อจ้าวหยูไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงก็ควรจะตายๆ ไปซะ!
ท่ามกลางบรรยากาศมาคุ เสียงกระทบกันของดาบก็ได้ดังขึ้น
เมื่อเห็นว่าจ้าวหยูกำลังจะถูกฟันออกเป็นสองท่อน
เขาก็ยกกระบี่ตัวเองขึ้นมาขวางกระบี่ของอีกฝ่ายเอาไว้
“ถอยไปซะ!”
จ้าวหยูตวาดเสียงดังลั่น
จ้าวอันคังถูกถีบจนกระเด็นออกไป
และเมื่อเขาเตรียมที่จะหันหลังกลับมาสู้ใหม่ ปลายกระบี่ของจ้าวหยูก็ได้จ่ออยู่ที่คอของเขาแล้ว
แววตาของจ้าวหยูในตอนนี้แข็งกร้าว
ถ้าคุณชายสามยังกล้าตุกติก จ้าวหยูคงจะฆ่าเขาเป็นแน่
คนที่ยืนอยู่ที่นี่ไม่มีใครคิดมาก่อนว่าเด็กที่ตระกูลจ้าวรับเลี้ยงไว้เป็นลูกบุญธรรมและไม่ค่อยเปิดเผยตัวจะเก่งกาจขนาดนี้
แม้แต่จ้าวอันคังก็สู้เขาไม่ได้
ทำให้ในตอนนี้ บรรยากาศรอบๆ ถูกปกคลุมด้วยความเงียบที่อันตราย
“ส่วนข่งเฉียนจื่อ เรื่องที่ช่วยหาหมอมารักษาผมได้จำเอาไว้แล้ว
แขกมาก็ควรจะออกไปต้อนรับ แต่ร่างกายของผมตอนนี้ไม่สะดวกจริงๆ ขออภัยที่ไม่ได้ไปส่ง”
สำหรับคนนอกอย่างข่งจื่อ เขาก็ไม่รู้ว่ามีอะไรแฝงอยู่ในคำพูดของท่านจ้าวหรือไม่
มีเพียงอย่างเดียวที่รู้คือนี่เป็นคำสั่งที่ให้แขกกลับไป!
ส่วนท่านจ้าวจะรู้เรื่องที่เขาสมรู้ร่วมคิดกับสองพี่น้องตระกูลจ้าวหรือไม่ เขาก็ไม่กล้าคิดเหมือนกัน
ดังนั้นตอนนี้เขาควรจะรีบกลับไปน่าจะดีที่สุด
“ท่านจ้าว ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวกลับก่อนก็แล้วกัน!”
ระหว่างที่บอกลา ข่งจื่อก็ได้ส่งสายตาบางอย่างให้จ้าวเจี้ยนผิง ก่อนจะพาจาเทอร์กลับไปอย่างรวดเร็ว
ภายในห้อง
สีหน้าของจ้าวหนานเยว่ในตอนนี้เคร่งขรึมเป็นอย่างมาก
“หลินมั่ว คุณแน่ใจเรื่องยาฟื้นพลังแล้วใช่ไหม”
“ข้างในถ้วยมียาตัวอื่นปนอยู่ ผมเองก็ไม่สามารถบอกได้ทั้งหมดว่าหมอผีคนนั้นใช้ตัวยาอะไรบ้าง
แต่สิ่งที่มั่นใจได้นั่นก็คือยาตัวนี้เหมือนกับยาฟื้นฟูที่ยอดฝีมือของญี่ปุ่นทำขึ้น
มันสามารถเผาผลาญพลังชีวิตในร่างกายของมนุษย์ และมีผลกระทบต่อจิตวิญญาณอีกด้วย”
“แค่ดื่มเข้าไปก็จะเสพติด หากอาการรุนแรงก็จะสามารถทำให้ผู้ที่ใช้ยากลายเป็นหุ่นเชิดรับฟังคำสั่งของคนอื่นได้เลยทีเดียว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
ชักจะเบื่อกับ ERROR...
ERROR...
ดูไม่ได้อีกแล้ว...
ดูไม่ได้ ตอน 2379 ทั้งที่มีเหรียญ Error...
ทำไมดูไม่ได้...
ทำไมผมกดอ่านตอน 2211 ไม่ได้ครับ ขึ้นว่า Error เหรียญผมก็ยังเหลืออยู่ครับ Admin...
ราคาภาพตอนแรกบอก 2 ล้าน 5 แสน ต่อเหลือ 2 ล้าน ตอนท้ายบอก 2 แสน เพิ่มเป็น 6 แสน 555...
นิยายจีนร่วมสมัย อ่านก็ให้ได้สิ่งดีๆมากมาย...
นิยายที่มีแต่คนปัญญาอ่อน...
อัพหน่อยแอด ไม่อัพหลายวันแล้ววว...