หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2599

“ท่านอิน ผมรู้ดีว่ากองกำลังของผมสู้คุณไม่ได้

แต่ผมรู้ว่าคุณเป็นคนเก่งกาจมากแค่ไหน”

“หากต้องมานองเลือดกันเองคงไม่มีผลดีต่อพวกเราทั้งคู่

สู้พวกเราปล่อยคนของอีกฝ่ายไปดีๆ ดีกว่า

ผมท่านสามวังขอสาบานว่าจะไม่เข้ามาในเมืองพานหยางอีก”

อินเทียนเป้าหัวเราะเสียงดัง

“ท่านสามวัง ผมเราก็โตๆ กันแล้ว อย่าทำตัวไร้เดียงสานักสิ

ไอ้ขยะหลินมั่วมันทำร้ายหลานของผม และทำลายศักดิ์ศรีของตระกูลอิน

จะให้ผมปล่อยมันไปเพียงเพราะคำพูดของคุณแค่ไม่กี่คำ

คุณว่ามันเป็นไปได้เหรอ”

เมื่อได้ยินคำตอบดังนั้น

ท่านสามวังก็รู้สึกหมดหวังทันที

“ท่านอิน พวกเราจะไม่มีทางเจรจากันได้แล้วเหรอ”

“ผู้ทรงอิทธิพลของต้าฉู่กำลังจับตามองพวกคุณอยู่นะ

หากมีการนองเลือดกันขึ้นมา คุณคงจะสูญเสียลูกน้องไปไม่น้อย

เหลือพวกเขาไว้เพื่อต่อต้านต้าฉู่ไม่ดีกว่าเหรอ”

“ทำไมต้องเสียแรงสู้เปล่าๆ เพราะสงครามศักดิ์ศรีนี้ด้วย”

อินเทียนเป้ามีสีหน้าแปลกใจ

“ได้สิ ท่านสามวัง ก่อนหน้านี้ผมคอยดูถูกคุณมาตลอด

ไม่คิดเลยว่า คุณจะรู้ความลับของต้าฉู่ด้วย”

“แต่คุณพูดผิดแล้ว หากแค้นนี้ไม่ชำระ ผมจะไปสู้หน้าใครได้”

ระหว่างที่พูด สีหน้าของอินเทียนเป้าก็สะท้อนความอาฆาตแค้นออกมา

“ท่านสามวัง สิ่งที่คุณพูดวันนี้มันมากเกินไปแล้ว

ดูแล้วคุณคงจะยืนหยัดเพื่อปกป้องพวกมันไว้”

“งั้นก็อย่าหาว่าผมใจร้ายก็แล้วกัน พวกเราจัดการ”

ทันทีที่เอ่ยคำสั่ง! ลูกน้องนับหมื่นก็พุ่งไปหาอีกฝ่ายทันที

ดูแล้วแผนการถ่วงเวลาคงจะล้มเหลว

ท่านสามวังเองก็ไม่พูดพร่ำทำเพลงให้มากความ

“ขวางพวกมันเอาไว้ ท่านทูตเจิ้นเยว่กำลังมา

แค่พวกเราช่วยกัน วันนี้ก็จะเป็นวันที่หัวของอินเทียนเป้าถูกเสียบประจาน”

เมื่อได้ยินดังนั้น อินเทียนเป้าจึงแสยะยิ้มออกมา

“เหอะ ใกล้จะตายอยู่แล้วยังพูดชื่อมันมาขู่ฉันงั้นเหรอ เด็กน้อยจริงๆ !”

“อาโก่ว นายจัดการเรื่องทางนี้ ฉันขอตัวกลับบ้านก่อน

จำเอาไว้ว่าต้องจับเป็นภรรยาของหลินมั่วและท่านสามวังเท่านั้น “

พูดจบเขาก็กลับบ้านไป

ความกลัวที่อยู่ในใจก่อนหน้านี้ก็เปลี่ยนเป็นแรงฮึดทันที

และเป็นดังที่หัวหน้าบอกจริงๆ

กำลังของคนมีขีดจำกัด!

ศัตรูที่กรูกันเข้ามาไม่หยุด

ทำให้ตี๋หยุนเริ่มจะต้านทานเอาไว้ไม่อยู่

เพราะเข้าสู้อย่างต่อเนื่องไม่ได้หยุด กำลังของเขาก็ค่อยๆ ลดลงเช่นกัน

หลังจากที่เขาหมุนตัวและปล่อยหมัดออกไปข้างหน้า เขาก็ถูกโจมตีด้วยมีดนับไม่ถ้วนจากทางด้านหลังทันที

เพราะหลบไม่ทัน

ทำให้ตี๋หยุนได้รับบาดเจ็บไม่น้อย

ความเจ็บปวดทางด้านหลังที่เกิดขึ้น ทำให้เขารู้ว่าจะให้ศัตรูล้อมตัวเองเอาไว้ไม่ได้

เขาจึงรีบถอยหลังไปหลายก้าวจนติดกำแพงและเริ่มต่อสู้อีกครั้ง

แต่ถึงอย่างนั้น เมื่อเขาต้องเผชิญหน้ากับศัตรูนับไม่ถ้วน บาดแผลตามร่างกายจึงยิ่งมากขึ้น

แน่นอนว่าคนที่ได้รับบาดเจ็บไม่ได้มีแค่เขาคนเดียว

ในสนามรบ หัวหน้าเฉิน ท่านสามวังและคนของเสี่ยวหยินล้วนเปียกโชกไปด้วยเลือด พวกเขาหอบหายใจถี่

และใต้เท้าของพวกเขาก็มีเหล่าศัตรูนอนเรียงรายกันอยู่

แต่ศัตรูที่อยู่รอบๆ ก็ยังคงกรูกันเข้ามาไม่หยุดเช่นกัน

ทำให้แนวป้องกันเริ่มจะสั่นคลอน!