หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2609

ขณะที่นางสนมฮั่วหยินน่าพูด เสียงสะท้อนที่ชัดเจนก็ดังก้องไปทั่วห้องโถง

“คารวะผู้อาวุโสทุกท่าน”

ขงเซานจุนคงได้บอกจุดประสงค์ที่เรามาต้าชวี่ในครั้งนี้กับทุกท่านแล้วใช่ไหม? "

กระทั่งสายตาของทุกคนเป็นประกายและพยักหน้า

ฮั่วหยินน่ายกริมฝีปากและยิ้มเรียบๆ

“ช่วงนี้นี้องค์ชายหกของเรากำลังขาดแคลนเสบียง ดังนั้นเราจึงต้องการแร่ธาตุทั้งหมดในเขาจินฉาย”

ส่วนสถานที่ซอมซ่ออย่างพานหยางพวกท่านจะแบ่งอย่างไรก็แล้วแต่? "

“ฉันคิดว่าท่านผู้อาวุโสทุกท่านคงไม่มีข้อคัดค้านเกี่ยวกับเรื่องนี้!”

เมื่อนางสนมพูดจบ

แน่นอนว่าตัวแทนทุกคนต่างก็เห็นด้วยอย่างไม่มีข้อยกเว้น

ขณะนี้อังเดรที่อยู่ข้างหลังก็ยืนขึ้น

“ดีแล้ว ฉันจะรอข่าวดีจากพวกคุณ”

“ขงซานจุนฉันเหนื่อยแล้ว!”

แน่นอนว่าขงซานจุนไม่พอใจที่ถูกเด็กวัยเดียวกับหลานชายของตนเรียกชื่อเต็มหลายครั้ง

แต่ว่าอีกฝ่ายมีประเทศหนึ่งเป็นผู้หนุนหลัง และมีผู้ติดอาวุธหลายร้อยคนเป็นผู้คุ้มกัน

นอกจากนี้เขายังมุ่งมั่นที่จะขึ้นเรือลำใหญ่แห่งประเทศว่านเซี่ยง

แม้ว่าตอนนี้ขงซานจุนจะไม่พอใจ แต่เขาก็ยังตอบกลับด้วยรอยยิ้มที่สดใส

จากนั้นเขาก็ขยิบตาให้ลูกชายคนโต ส่งสัญญาณให้ลูกชายคนโตพาองค์ชายหกลงไปพักผ่อน

กระทั่งคนฝั่งขององค์ชายออกไปจากที่นั่นกันหมดแล้ว

ขงซานจุนไอ

“ทุกคนคงรู้เรื่องเหตุการณ์ในพานหยางแล้ว”

“ผู้ไอ้แก่ตระกูลจ้าว ซึ่งก้าวขาลงโลงไปข้างหนึ่งแล้วยังกล้ากลืนกินพานหยาง”

“แม้ว่าองค์ชายหกจะจัดงานเลี้ยงต้อนรับ แต่ก็ไม่มีคนของตระกูลจ้าวมาเลย”

“เรื่องนี้ฉันขอแนะนำให้เราทุกคนร่วมมือกัน จ้าวหนานเยว่ต้องมีคำอธิบายให้กับพวกเรา”

เมื่อพูดจบด้วยความไม่พอใจ

บ้างก็ดื่มชา บ้างหลับหูหลับตา

ส่วนคนอื่นๆ ก็กระซิบกระซาบกันโดยไม่สนใจคำพูดของขงซานจุนเลย

ส่วนคนที่เหลือก็คือตัวแบ่งหลักของเค้กใหญ่ก้อนนี้

เมื่อตรงนั้นสงบลง หลายคนก็มองหน้าและเริ่มวางแผนลับ

หลินโม่ไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นที่นี่

ขณะนี้หลังจากการเดินทางอันยาวนาน ในที่สุดเขาก็มาถึงเมืองฮาซาน

ก่อนจะเข้าไปในเมืองเขาก็หามุมลับและซ่อนรถไว้

จากนั้นเขาก็เปลี่ยนเสื้อผ้าเก่าๆ ทั้งตัว

“แย่แล้ว!”

หลังจากหัวเราะเยาะตัวเอง เขาก็กัดฟัน

เมื่อเข็มสองเข็มแทงเข้าไปที่ท้ายทอย หลินโม่ก็เจ็บจนเหงื่อไหลออก

จากนั้นสิ่งที่น่าประหลาดก็คือ รูปลักษณ์ของเขาก็ค่อยๆ เปลี่ยนไป บวกกับฝุ่นที่เต็มถนน สีหน้าหน้าที่เหนื่อยโทรมและผมที่ยุ่งเหยิง

ขณะนี้หากไม่ใช่คนสนิทของหลินโม่คงจำเขาไม่ได้เลย

เมื่อมองตัวเองในกระจกมองหลัง หลินโม่ก็พยักหน้าด้วยความพอใจ

จากนั้นจึงมุ่งหน้าสู่เมืองหาซาน!