หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 310

ดวงตาของสวี่เจี้ยนกงเป็นประกาย “จะว่าไป วิธีนี้ใช้ได้เลย...

...ดูไปดูมา คุณชายฮั่วก็ดูเป็นคนที่อ่อนและให้เกียรติผู้หญิงอยู่เหมือนกัน...

...ความรู้สึกที่เขามีต่อปั้นซย่าก็ไม่เลวเลย...

..ถ้าให้ปั้นซย่าไปขอโทษเขาด้วยตัวเอง เขาจะต้องหายโกรธแน่ๆ...

อีกทั้งถ้าเราแสดงเจตนาสนับสนุนพวกเขาทั้งสองคนแล้วด้วย เขาก็คงจะเข้าใจเจตนาของพวกเราไปเอง ในอนาคตก็คงจะกตัญญูกับพวกเราแน่นอน!”

สีหน้าของฟังฮุ่ยเต็มไปด้วยความชอบใจ “ฮ่าๆๆ ความคิดนี้ของฉันไม่เลวเลยใช่ไหมล่ะ...

...มาๆๆ พวกเรายังไม่ต้องกลับบ้านดีกว่า ไปคุยกับคุณชายฮั่วก่อน...

...เสี่ยวหวง ไปสืบมาหน่อยว่าตอนนี้คุณชายฮั่วอยู่ที่ไหน พวกเราจะไปหาสักหน่อย”

หวงเหลียงรู้สึกอารมณ์เสียขึ้นมาเล็กน้อย

เขาชอบสวี่ปั้นซย่ามาโดยตลอด ถ้าเกิดให้คุณชายฮั่วทำสำเร็จละก็ เขาจะเหลือโอกาสสักแค่ไหนกันเชียว

“พ่อครับ แม่ครับ ผมได้ยินมาว่าคุณชายฮั่วเจ้าชู้มาก...

...เขามีผู้หญิงหลายคนมาก ให้สวี่ปั้นซย่าคบกับเขา อาจจะไม่ใช่เรื่องดีก็ได้นะครับ”

หวงเหลียงพูดขึ้นเบาๆ

สวี่เจี้ยนกงกับฟังฮุ่ยอดไม่ได้ที่จะตะลึง

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง สวี่เจี้ยนกงก็พูดขึ้น “ชายหนุ่มทำงานอยู่นอกบ้าน เป็นเรื่องปกติที่ถ้ามีโอกาสก็เล่นสนุกบ้างเป็นครั้งคราว...

...คนโดดเด่นแบบคุณชายฮั่ว ถ้าไม่มีหญิงสาวคนไหนชอบเขาสิถึงจะแปลก...

...ชายที่จัดการเรื่องใหญ่โตได้ อยู่ด้านนอกเป็นอย่างไรไม่สำคัญ สำคัญที่การดูแลครอบครัว...

...ตระกูลใหญ่แบบพวกเขา ความคิดเรื่องครอบครัวต้องสำคัญอยู่แล้ว...

...ไม่ว่าอยู่ด้านนอกเขาจะเพลย์บอยขนาดไหน แค่ให้ความสำคัญกับครอบครัวมากที่สุด นี่สิถึงจะเป็นสิ่งสำคัญที่สุดของชายหนุ่ม!”

ฟังฮุ่ยพยักหน้าอย่างต่อเนื่อง “พูดถูกแล้ว...

...นายลองดูเศรษฐีระดับพันล้านในเมืองก่วงหยางสิ มีใครไม่มีเมียหลายคนบ้าง...

...จริงๆ แล้วเรื่องพวกนี้ไม่สำคัญ...

...หลินมั่วก็ไม่ใช่คนเจ้าชู้อะไร แต่คนไร้ค่าแบบนั้น จะมีหญิงสาวที่ไหนอยากได้บ้าง”

สวี่ตงเสวี่ยยิ้มหยัน “คนไร้ค่าแบบหลินมั่ว ยังคิดจะเจ้าชู้อีกหรือ...

หวงเหลียงตะลึงไปเลย ครอบครัวนี้ช่างสองมาตรฐานจริงๆ

ถ้าเอาตามที่เธอพูด ฉันก็ต้องเจ้าชู้บ้างหรือเปล่า

ถ้าไม่อย่างนั้น ฉันจะไม่กลายเป็นคนไร้ค่าไปเลยหรือ

...แค่คุณชายฮั่วพูดมาประโยคเดียว ทั้งเมืองก่วงหยาง หรือแม้แต่สิบตระกูลใหญ่ก็ยังต้องเคารพ...

...ขอแค่ปั้นซย่าได้คบกับคุณชายฮั่ว ครอบครัวของพวกเราอยู่ในก่วงหยางคงไม่มีใครกล้ามาหาเรื่องอีก

“จะได้เป็นเมียใหญ่ไหมไม่สำคัญ สิ่งที่สำคัญคือคุณชายฮั่วรักใคร...

...ปั้นซย่าของพวกเราสวยขนาดนี้ ฉันมั่นใจว่าเธอจะสู้หัวแก้วหัวแหวนอะไรนั่นได้แน่!...

...ถึงตอนนั้น เป็นหัวแก้วหัวแหวนแล้วจะทำไมถ้าเขาไม่ชอบ ก็สู้ปั้นซย่าของพวกเราไม่ได้อยู่ดี!”

สวี่เจี้ยนกงพยักหน้าอย่างต่อเนื่อง “ใช่!...

...ในสมัยโบราณจักรพรรดิมีเมียเป็นสามพันคน จะมีสักกี่คนที่ได้ความโปรดปราน...

...เมียหลวงมักจะมีอำนาจไม่เท่านางบำเรอ เรื่องแบบนี้ก็ใช่ว่าจะไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน...

...เอาละ ไปหาคุณชายฮั่วก่อนแล้วกัน ดูท่าทีของคุณชายฮั่วแล้วค่อยว่ากันอีกทีแล้วกัน!”

หวงเหลียงได้ยินแบบนั้นก็กลอกตาทันที ความคิดของครอบครัวนี้ทำให้คนจนปัญญาจริงๆ

ไม่มีทางอื่นแล้ว เขาทำได้แค่ไปสืบเกี่ยวกับที่อยู่ของคุณชายฮั่วเท่านั้น

จากนั้นก็ขับรถโรงแรมที่คุณชายฮั่วพักอยู่