หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 317

ตอนแรกสวี่ตงเสวี่ยอยากจะขัดขวางสวี่ปั้นซย่า แต่พอคิดแล้วก็ล้มเลิกความคิดทันที

ฮั่วเทียนเฉิงไม่ได้วางยาพิษอย่างแน่นอน บางทีมันอาจจะเป็นแค่ยาจำพวกกล่อมประสาท

และจุดประสงค์ของการมอมยาครั้งนี้ก็ชัดเจน เป็นเพราะอยากจะได้สวี่ปั้นซย่าอย่างแน่นอน

จุดประสงค์ของการมาที่นี่ในคืนนี้คือเพื่อเป็นสื่อกลางให้กับฮั่วเทียนเฉิงและสวี่ปั้นซย่า

เมื่อเห็นท่าทีของสวี่ปั้นซย่าที่ไม่เต็มใจสักนิด

ถ้าเป็นแบบนี้ แผนของพวกเขาก็ไม่มีทางจะสำเร็จ

แต่ถ้าหากฮั่วเทียนเฉิงมอมยาแล้วพาสวี่ปั้นซย่าไป เรื่องนี้ก็เป็นอันสำเร็จลุล่วงแล้วสิ

ถึงตอนนั้นก็สายเกินแก้ สวี่ปั้นซย่าจะกลับตัวก็ไม่ได้แล้ว

ด้วยวิธีนี้ เรื่องที่ตระกูลสวี่อยากจะเกาะตระกูลฮั่ว ก็บรรลุแล้วสิ

พอสวี่ตงเสวี่ยคิดถึงตรงนี้ เธอไม่เพียงแต่ไม่เตือนสวี่ปั้นซย่า แต่ยังยุยงอีก "พี่คะ คุณชายฮั่วพูดถึงขนาดนี้แล้ว พี่ดื่มเถอะนะ มันไม่ง่ายเลยที่คุณชายฮั่วจะไว้ชีวิตหลินมั่วนั้น พี่ต้องให้เกียรติคุณชายฮั่วนะ"

สวี่ปั้นซย่าไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากรับแก้วแก้วไวน์มา อดทนต่อความขมขื่นและดื่มไวน์ลงไป

ฮั่วเทียนเฉิงยิ้มหยัน ไวน์แก้วนี้มียาหกปรารถนาใส่ไว้อยู่

คืนนี้สวี่ปั้นซย่าจะหนีไปไหนไม่ได้แล้ว!

หลังจากดื่มไวน์แก้วนี้ไปไม่นาน สวี่ปั้นซย่าก็มึนหัวเล็กน้อยและร่างกายของเธอก็ร้อนมาก

เมื่อเห็นใบหน้าแดงก่ำของสวี่ปั้นซย่า ฮั่วเทียนเฉิงก็รู้ว่ายาออกฤทธิ์แล้ว

เขารีบยืนขึ้นและพูดด้วยรอยยิ้มว่า "ทุกท่านครับ ทานอิ่มกันแล้ว พวกเรากลับไปคุยกันที่โรงแรมกันดีไหมครับ”

สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ยังคิดว่าเป็นการดีที่ฮั่วเทียนเฉิงเชื้อเชิญพวกเขา พวกเขาจึงตบปากรับคำทันที

สวี่ตงเสวี่ยช่วยประคองสวี่ปั้นซย่าและพวกเขาก็ขับรถไปโรงแรมที่ฮั่วเทียนเฉิงอาศัยอยู่

ระหว่างทาง สวี่ตงเสวี่ยค่อยๆบอกเรื่องที่ฮั่วเทียนเฉิงมอมยาสวี่ปั้นซย่าให้กับสวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ย

สวี่ตงเสวี่ยดีอกดีใจและเดินไปลากสวี่เจี้ยนกงกับฟังฮุ่ย "คุณพ่อคุณแม่คะ พวกเรานั่งกันก่อนเถอะ ให้คุณชายฮั่วกับพี่สวี่คุยกัน"

สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยลังเลไม่อยากไป สวี่ตงเสวี่ยออกแรงเต็มที่เพื่อพาพวกเขาไปที่ประตู

และจู่ๆ ก็มีเสียงกรีดร้องดังมาจากในห้อง มันเป็นเสียงของสวี่ปั้นซย่า

สีหน้าของสวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยเปลี่ยน พวกเขารีบวิ่งไปเปิดประตูและเห็นผู้ชายหกเจ็ดคนยืนอยู่ข้างเตียง

สวี่ปั้นซย่านั่งอยู่บนเตียงด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว เสื้อโค้ทของเธอถูกฉีกออก

ส่วนฮั่วเทียนเฉิงก็นั่งอยู่บนโซฟาข้างๆ จิบไวน์อย่างช้าๆ

สวี่เจี้ยนกงร้อนใจ "พวกแก...พวกแกทำอะไรกันน่ะ"

สวี่ปั้นซย่าน้ำตาคลอและพูดเสียงสั่น "พ่อ พวกเขา...พวกเขาจะรุมโทรมฉัน..."

สวี่ตงเสวี่ยก็ประหลาดใจเช่นกัน "คุณชายฮั่ว ทำไมคุณถึงปล่อยให้พวกเขามาที่นี่