หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 320

การฝีมือของหลินมั่วในครั้งนี้แตกต่างจากคราวที่แล้วที่อุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ

ก่อนหน้านี้ที่อุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ หลินมั่วมือหนักแต่ก็ยังออมแรงไว้

ครั้งนี้ หลินมั่วรีบพุ่งไปฆ่าคน

คนเหล่านี้กล้ามาย่ำยีสวี่ปั้นซย่าได้อย่างไร เขาจะปล่อยให้พวกนั้นมีชีวิตอยู่ได้งั้นเหรอ

ฮั่วเทียนเฉิงยืนที่อยู่ข้างๆเห็นกับตาว่าลูกน้องเขาล้มลงไปหมดแล้ว เขาจึงตกตะลึง

พอเห็นหลินมั่วยืนอยู่ตรงหน้าตน ฮั่วเทียนเฉิงก็แสร้งทำเป็นไม่สะทกสะท้าน "ไอ่แซ่หลิน ก็จะทำอะไรน่ะ"

"ฉันเตือนแกนะ ฉันเป็นถึงทายาทของตระกูลฮั่ว..."

หลินมั่วไม่รอให้เขาพูดจบก็ต่อยเข้าไปที่ใบหน้าของเขา หน้าของฮั่วเทียนเฉิงก็เต็มไปด้วยเลือด

“แกกล้าต่อยฉันงั้นเหรอห้ะ”

"ตระกูลฮั่วของฉันไม่ปล่อยแกไปแน่..."

ฮั่วเทียนเฉิงตะโกนแลกกับหมัดของหลินมั่วที่ปล่อยมาอีกรอบ

ในที่สุดฮั่วเทียนเฉิงก็หมดสภาพ เขากุมปากและยืนอยู่ข้างๆ ไม่ปริปากพูดอะไร

หลินมั่วเดินเข้าไปในห้อง เขามองไปที่สวี่ปั้นซย่าและสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป

“ยาหกปรารถนา”

"ฮั่วเทียนเฉิง นายมันระยำมาก"

“พิษของยานี้ร้ายแรงมาก”

"นายใส่ยาลงไปเยอะขนาดนี้ ถึงคืนนี้เธอจะรอด แต่ต่อไปเธอก็จะเสียสติและก็กลายเป็นคนบ้า"

"ฮั่วเทียนเฉิง สวี่ปั้นซย่าไปทำอะไรให้นายขุ่นเคืองกัน นายถึงทำร้ายเธอแบบนี้"

หลินมั่วตะโกนอย่างคลั่ง

สวี่เจี้ยนกงกับฟังฮุ่ยแล้วก็สวี่ตงเสวี่ยต่างตกตะลึง พวกเขาคิดว่ามันเป็นแค่ยากล่อมประสาท

คาดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นยาพิษที่น่ากลัวขนาดนี้

เสียงของฮั่วเทียนเฉิงสั่น "หลินมั่ว แก...แกอย่ามาทำให้ฉันกลัว ฉันเป็นคนของตระกูลฮั่วนะ..."

"เป็นคนตระกูลฮั่วแล้วยังไง"

“วันนี้ฉันหลินมั่วจะฆ่าแกซะ”

“แล้วตระกูลฮั่วจะทำยังไงกับฉันได้อีก”

หลินมั่วและวิ่งตรงไป

และในตอนนี้เอง ก็มีคนพุ่งมาจากทางประตูเขาคนนั้นพุ่งไปหาหลินมั่ว

คนคนนั้นว่องไวมากและเขาก็ชกเข้าที่หน้าของหลินมั่ว

ดีที่หลินมั่วตอบสนองได้เร็วมากเช่นกันเขาป้องกันได้อย่างรวดเร็วและเขาสู้กับคนๆนั้นไปสองสามกระบวนท่าแล้วทั้งสองก็ล่าถอยไปพร้อมกัน

พอฮั่วเทียนเฉิงเห็นคนที่มาเขาก็รู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง "อาสาม อาสาม อามาแล้ว"

เพียงแต่ว่าหลินมั่วไม่เคยต่อสู้กับใคร เขาเลยไม่มีประสบการณ์ในการต่อสู้มากนัก

หลังจากสู้กันไปได้สักพัก หลินมั่วก็ชำนาญมากขึ้นเรื่อยๆ และเขาก็ทรงตัวได้อย่างเป็นธรรมชาติแล้ว

ฮั่วซิ่งฝูขมวดคิ้วและจู่ๆก็พูดขึ้นมาว่า "เทียนเฉิง รีบไปซะ!"

“ฉันจะถ่วงเวลาให้”

ฮั่วเทียนเฉิงอึ้งจนทำอะไรไม่ถูก อาสามของเขาก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลินมั่วงั้นหรือ

เขาไม่กล้าลังเล หันหลังกลับและหนีไปด้วยความตื่นตระหนก

“จะหนีไปไหน!”

หลินมั่วตะโกนเสียงดังและอยากจะตามฮั่วเทียนเฉิงไป

ฮั่วซิ่งฝูพูดอย่างรีบร้อน "หลินมั่ว ยาถอนพิษลิ่วอวี้ซั่น อยู่ที่ฉัน"

"นายยังอยากจะช่วยสวี่ปั้นซย่าอยู่ไหมห้ะ"

หลินมั่วหยุดทันทีและก็พูดอย่างเย็นชา "ฮั่วซิ่งฝู หลานชายของคุณไปแล้ว คุณอย่าคิดเลยว่าจะได้ออกไปอย่างราบรื่น!"

“ตระกูลฮั่วของคุณจะต้องชำระหนี้แค้นครั้งนี้ด้วยเลือด”

สีหน้าของฮั่วซิ่งฝูเย็นชา "นายรู้ไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้านายเป็นศัตรูกับตระกูลฮั่ว"

หลินมั่ว "หยุดพูดไร้สาระได้แล้ว!"

“หากตระกูลฮั่วไม่ยอมรับ ฉันก็ไม่รังเกียจที่จะทำลายตระกูลฮั่วซะ”