หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 323

สวี่ปั้นซย่าลืมตาขึ้นมา พอเธอเห็นหลินมั่วน้ำตาของเธอก็ไหลออกมา

หลินมั่วอยากจะปลอบเธอ แต่ฟังฮุ่ยก็วิ่งเข้ามา "ปั้นซย่า ปั้นซย่าไม่เป็นไร ไม่เป็นไรแล้วนะลูก"

“ไม่ต้องกลัว แม่มาแล้ว”

พอฟังฮุ่ยจับมือสวี่ปั้นซย่า สวี่ปั้นซย่าก็ผลักเธอออกไปราวกับว่าเห็นผีและก็กรีดร้อง "คุณ...คุณไปให้พ้น ไปให้พ้น อย่าเข้ามาใกล้ฉัน..."

ฟังฮุ่ยกังวล "ปั้นซย่า แกเป็นอะไรไป"

“แม่เอง แม่เป็นแม่ของลูก”

สวี่เจี้ยนกงก็เดินเข้าไป "ปั้นซย่า ไม่ต้องกลัวนะ พ่อกับแม่อยู่ที่นี่แล้ว"

สวี่ปั้นซย่าร้องอีกครั้ง ราวกับว่าเธอกลัวมากๆ

หลินมั่วรีบดึงสวี่ปั้นซย่าไปไว้ข้างหลังตนและพูดด้วยความโมโหว่า "พวกคุณอย่าเพิ่งรบเร้าสวี่ปั้นซย่า"

“พลังชี่และเลือดของเธอเพิ่งฟื้นตัวและคงที่ แต่สติของเธอยังกลับมาไม่ครบและเธอไม่สามารถทนต่อการถูกกระตุ้นได้”

ฟังฮุ่ยรีบถาม "ใครกระตุ้นเธอกัน"

"ฉัน...ฉันก็คุยกับเธอดีๆนี่"

หลินมั่วชำเลืองมองเธอและพูดอย่างเย็นชา "งานเลี้ยงคืนนี้จัดโดยคุณและคุณเป็นคนทำให้ปั้นซย่าตกต่ำถึงขนาดนี้"

“ตอนนี้ พวกคุณคิดว่าพอปั้นซย่าเห็นพวกคุณ เธอจะถูกกระตุ้นไหม”

สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยก็หน้าซีดลงทันที "หลินมั่ว แกหมายความว่าอย่างไร"

“แกพยายามโยนความผิดทั้งหมดมาที่พวกฉันงั้นเหรอ”

“ไอ่แซ่หลิน แกอย่าเหิมเกริมนะ”

"เหตุผลที่พวกเราเชิญ ฮั่วเทียนเฉิงมาทานอาหารค่ำในคืนนี้ ก็เป็นเพราะแกทำให้เขาเคือง เราอยากช่วยชดใช้แทนแก"

“แล้วก็ ทำไมปั้นซย่าถึงดื่มไวน์แก้วนั้นงั้นเหรอ ก็เพราะเธอต้องการช่วยยุติความคับข้องใจระหว่างแกกับตระกูลฮั่ว”

“พูดไปก็มันเป็นความผิดของแกทั้งหมดแล้วตอนนี้แกจะมาโทษพวกเราแทนงั้นเหรอ”

สวี่ตงเสวี่ยก็กัดฟันและพูดว่า "หลินมั่ว หยุดแสร้งทำเป็นคนดีตรงนี่ได้แล้ว"

“ถ้าแกไม่ได้สร้างปัญหาไปทั่ว ตระกูลสวี่ของเราจะตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้เหรอ”

“นายไม่รู้สักนิด ว่าเพื่อที่จะช่วยนาย พี่สาวฉันต้องทนทุกข์ทรมาณ ต้องเจอกับเรื่องแย่ๆมากมายขนาดไหน”

“แล้วตอนนี้นายยังโทษจะพวกฉันอยู่งั้นหรือ”

“หลินมั่ว นายมีจิตสำนึกบ้างไหม”

"แต่ว่า หลังจากนี้ยังต้องพักผ่อนอีกสักระยะ"

“ช่วงนี้ให้ปั้นซย่าอยู่บ้านเฉยๆ อย่าเพิ่งเข้าบริษัท”

“พวกคุณก็อย่ากดดันเธอ อย่าสร้างปัญหาอื่นให้เธออีก”

“ไม่อย่างนั้นเธออาการของเธอจะกำเริบอีก”

ฟังฮุ่ยพูดด้วยความโมโห "แกหมายความว่าอย่างไร"

“ปั้นซย่าเป็นลูกสาวของฉัน ฉันจะไม่สงสารลูกงั้นเหรอ”

“ยังต้องให้แกมาสอนอีกเหรอว่าต้องทำยังไง”

“หลินมั่วตราบใดที่แกไม่สร้างปัญหาให้กับครอบครัว ปั้นซย่าก็จะไม่อยู่ภายใต้แรงกดดันใดๆ

และจะไม่มีปัญหาอะไร”

“ชั่งเถอะ ช่วงนี้แกก็อย่ากลับมาที่บ้านละกัน”

“แกกลับมาทีไรมีแต่เรื่องร้าย”

“ถ้าคุณกล้ากระตุ้นปั้นซย่าละก็ ผมจะสู้กับคุณสุดตัว”