หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3750

เมื่อเห็นเฉินผิงประมูลสู้ ผู้บำเพ็ญเพียรคนนั้นก็ขมวดคิ้ว

ผู้บำเพ็ญเพียรคนอื่นๆ หันไปมองเฉินผิงเช่นกัน เฉินผิงเพิ่งจะใช้เงินเพื่อซื้อกระดูกแขนเหล่านั้น และมาตอนนี้เขายังจะเอาพัดอีก ทุกคนจึงคิดว่าเขาต้องรวยมากแน่ๆ!

เหล่าหยางมองเฉินผิงอยู่เนิ่นนาน เขาไม่รู้ว่าเฉินผิงรวยขนาดนี้!

“สหาย ฉันอยากได้พัดนี้มาก หวังว่าคุณจะยกให้ฉันได้!” ผู้บำเพ็ญเพียรร่างผอมต้องการให้เฉินผิงถอย

ดูเหมือนว่าเขาจะไม่มีเงินเหลืออีกแล้ว ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่เอ่ยปากบอกให้เฉินผิงเลิกรา!

อย่างไรก็ตาม เฉินผิงไม่คิดที่จะรามือ พัดนั้นสามารถป้องกันการโจมตีจากผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับสูงสุดได้ สำหรับเฉินผิง นี่คือเรื่องของความเป็นความตาย!

“ขอโทษด้วย แต่กฎคือผู้ที่ให้ราคาสูงสุดเป็นผู้ชนะ ถ้าอยากได้คุณก็ต้องสู้ราคา!” เฉินผิงส่ายหัว!

ดวงตาของผู้บำเพ็ญเพียรคนนั้นหรี่ลงเล็กน้อยเป็นการตอบรับ หลังจากนั้น รัศมีที่น่าเกรงขามก็ปะทุออกมาจากตัวเขาทันที ทำลายอักขระที่ห่อหุ้มร่างของเขาจนหมดสิ้น!

เมื่อเผยร่างจริง รูปร่างหน้าตาและรัศมีของผู้บำเพ็ญเพียรคนนั้นก็ปรากฎ น่าแปลกใจที่เขาเป็นชายชราผมขาวโพลน!

แต่ก็ไม่แปลกที่ผู้บำเพ็ญเพียรคนั้นกล้าเปิดเผยตัวเอง เขาเป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับเก้า!

“เจ้าหนุ่ม ฉันคือมู่เย่าแห่งตระกูลมู่ ถ้าคุณยอมฟังที่เราขอ ฉันกับตระกูลจะยอมติดหนี้บุญคุณ” หลังจากที่มู่เย่าพูดจบเปลวไฟก็ลอยขึ้นมาจากฝ่ามือของเขาอย่างน่าอัศจรรย์ แสดงว่าเขาไม่ได้โกหก!

ท้ายที่สุดแล้ว ในบริเวณแถบเขาเทียนโหมวนั้นมีเพียงตระกูลมู่ที่บำเพ็ญเพียรวิชาไฟ!

“เป็นคนของตระกูลมู่นี่เอง มิน่าล่ะถึงกล้าที่จะทำลายสะกด แสดงรูปลักษณ์และรัศมีที่แท้จริงให้เห็น”

“ทำถึงขนาดนี้แต่เหล่าหยางก็ยังไม่กล้าพูดอะไร ท้ายที่สุดแล้วตระกูลมู่คือตระกูลที่ใครๆ ต่างยำเกรง”

“เด็กนั่นคงต้องยอม การสร้างบุญคุณให้ตระกูลมู่ดีกว่าพัดนั่นเป็นไหนๆ”

ผู้บำเพ็ญเพียรหลายคนกำลังพูดคุยกันอย่างเงียบๆ!

เฉินผิงจ้องมองมู่เย่า แววตาของเขาแฝงความระแวดระวัง เขาสังหารมู่ขุย และจู่ๆ ก็ดันมาเจอกับคนตระกูลมู่ เป็นไปได้สูงที่อีกฝ่ายกำลังตามล่าตัวเขา!

เขาไม่รู้ว่าเฉินผิงถึงกับกล้าฆ่าลูกชายคนโตของตระกูลมู่ เช่นนั้นแล้วเฉินผิงต้องเกรงกลัวเขาซึ่งเป็นเพียงเชื้อสายห่างๆ ของตระกูลมู่ด้วยหรือ?

“นี่แกดูหมิ่นตระกูลของฉันงั้นเหรอ?” มู่เย่าจ้องมองเฉินผิงด้วยสายตาเยือกเย็น

รัศมีของผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับเก้าในตัวเขาระเบิดออกมา ห่อหุ้มตัวเฉินผิงเอาไว้!

แรงกดดันมหาศาลทำให้เสินจี้จื่อที่มากับเฉินผิงหน้าซีดและหายใจแทบไม่ออก

เฉินผิงยืนอยู่ตรงนั้น ดวงตาของเขาหรี่ลงเล็กน้อย และยืนนิ่งอยู่กับที่โดยไม่เคลื่อนไหวแม้แต่นิดเดียว

“ถ้าคุณเป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับสูงสุด ผมก็อาจจะกลัวคุณอยู่บ้าง แต่นี่คุณเพิ่งจะขึ้นมาถึงขั้นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับเก้าเท่านั้น คิดว่าตัวเองแข็งแกร่งขนาดนั้นเลยเหรอ?” เฉินผิงพ่นลมหายใจเย็นชา คำพูดของเขาทำให้มู่เย่าถึงกับตกตะลึง!

ท้ายที่สุดแล้ว รัศมีของเฉินผิงในตอนนั้นถูกสะกดไว้ มู่เย่าจึงไม่รู้ว่าเฉินผิงทรงพลังแค่ไหน!

ฟังจากน้ำเสียงของเฉินผิงแล้ว มู่เย่าจึงคิดว่าระดับพลังของอีกฝ่ายคงสูงใช่ย่อย เขาอาจจะเป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับเก้าเช่นกัน ไม่อย่างนั้นคงไม่จองหองขนาดนี้