หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3887

“คุณเฉิน ตำหนักก่วงหานอยู่ที่ไหน? เราจะไปที่นั่นได้ยังไง?” เจ่อเยี่ยนถาม

“ตรงไปที่สำนักว่านถงและขึ้นเรือเหาะไปเมืองหนานจิง จากนั้นพวกคุณต้องรออยู่ที่นั่น” เฉินผิงกล่าว

“เมืองหนานจิง!” เจ่อเยี่ยนพยักหน้า “เอาล่ะ เราจะไปรอคุณที่เมืองหนานจิง คุณเฉิน”

เฉินผิงแวะที่สำนักวิญญาณปีศาจครู่หนึ่ง ขณะที่เขากำลังจะไป จู่ๆ เขาก็คิดอะไรขึ้นมาได้ เขาหันไปหาเจียงอวี้เหลียนแล้วถามว่า “คุณรู้ไหมว่าเจ้าสำนักเฉินแห่งห้าสำนักใหญ่มาฟื้นฟูร่างกายที่นี่หรือเปล่า?”

“ใช่ หลังฟื้นฟูร่างกายเสร็จเขาก็ไป” เจียงอวี้เหลียนตอบ

เฉินผิงพยักหน้าแล้วรีบออกไป

เฉินผิงตรงไปที่ห้าสำนักใหญ่ ในขณะนั้นมีเพียงเจ้าสำนักหลัวและเจ้าสำนักเฉินเท่านั้นที่ยังอยู่ใน ห้าสำนักใหญ่

เมื่อเฉินผิงมาถึงห้าสำนักใหญ่ เขาได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นจากเจ้าสำนักหลัวและเจ้าสำนักเฉิน

หากไม่ได้เฉินผิงช่วยไว้ที่แดนขั้วโลก ห้าสำนักใหญ่ก็คงตกอยู่ในเงื้อมมือของไห่ต้าฟู่และตระกูลของเขาไปแล้ว

อันที่จริงเจ้าสำนักเฉินอาจตายที่นั่นเลยก็ได้

“คุณเฉิน ดูเหมือนว่าคุณจะเจอเรื่องดีๆ เข้าที่แดนขั้วโลก ตอนนี้คุณเป็นผู้ทุกข์ยากระดับสี่แล้ว ว่าแต่จู่ๆ คุณมาทำอะไรที่นี่หรือ?”

เจ้าสำนักหลัวรู้ว่าที่เฉินผิงมาหากะทันหันหมายความว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นแน่นอน

“ผมมาด้วยเหตุผลสองข้อ ข้อแรก ผมอยากตรวจสอบอาการของเจ้าสำนักเฉินและดูว่าเขาหายดีหรือยัง” เฉินผิงไม่ได้พูดเรื่องขอความช่วยเหลือเป็นอย่างแรก

“คุณเฉิน ขอขอบคุณที่คุณเป็นห่วง ตอนนี้ฉันหายดีแล้ว หากไม่มีคุณ ฉันคงไม่ได้รับความช่วยเหลือจากสำนักวิญญาณปีศาจ”

เจ้าสำนักเฉินขอบคุณยกใหญ่

“คุณเฉิน นอกจากการมาเยี่ยมเจ้าสำนักเฉินแล้ว มีอะไรที่คุณต้องการอีกไหม? หากคุณต้องการความช่วยเหลือจากห้าสำนักใหญ่ก็พูดมาได้เลย ฉันขอรับรองกับคุณว่าห้าสำนักใหญ่จะช่วยเต็มที่ เราพร้อมที่จะบุกฝ่านรกหากจำเป็น คุณเฉิน คุณมอบชีวิตให้เรา ในเมื่อติดหนี้ก็ต้องตอบแทนบุญคุณ มิฉะนั้นเราคงไม่มีหน้ามาเรียกตัวเองว่าเป็นคนดีมีคุณธรรม” เจ้าสำนักหลัวรู้ว่าเฉินผิงไม่ได้มาแค่เพื่อพบเจ้าสำนักเฉินอย่างแน่นอน

หลังออกจากห้าสำนักใหญ่ เฉินผิงก็ตรงไปที่บ้านตระกูลเฉิง

คาถาและเครื่องรางของตระกูลเฉิงนั้นเป็นที่รู้จักทั่วแดนใต้ ทักษะเหล่านี้อาจไม่มีประโยชน์มากนักในการต่อสู้ตัวต่อตัว แต่ถ้าเป็นการต่อสู้ขนาดใหญ่มันจะช่วยได้มาก

เมื่อเฉิงปู้ฉีเห็นเฉินผิง เขาก็ทั้งประหลาดใจและตื่นเต้น

โดยเฉพาะเฉิงเจียฮุ่ย เธอคิดว่าหลังจากคืนนั้นเธอจะไม่ได้เจอเฉินผิงอีกแล้ว

เฉินผิงตั้งใจจะบอกข่าวคราวกับเฉิงปู้ฉี แต่เฉิงปู้ฉีกลับชิงพูดขึ้นก่อนเฉินผิงแล้วบอกว่า “คุณเฉิน มาได้จังหวะพอดี ลูกสาวของฉันไม่ดีขึ้นเลยตั้งแต่คืนนั้น คุณช่วยเราหน่อยได้ไหม?”

หลังจากพูดจบ เฉิงปู้ฉีก็จากไป เหลือเพียงเฉิงเจียฮุ่ยกับเฉินผิงอยู่ในห้อง

เฉินผิงพูดไม่ออก ฉันเพิ่งมาถึงแท้ๆ... เฮ้อ... แล้วฉันจะปฏิเสธได้ยังไงในเมื่อต้องการความช่วยเหลือจากพวกเขา? ทำๆ ให้มันเสร็จไปก็แล้วกัน!