หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4705

ในขณะเดียวกัน เซียวหยวนซานก็เดินทางไปตรวจดูว่าเฉินผิงบำเพ็ญกายาถึงไหนแล้ว หลังกลับมายังนครหลวงกับองค์ชายเซียว

ในขณะนั้น เขามีสีหน้าเคร่งขรึมเล็กน้อย

“ท่านพ่อ ทำไมสามคนนั้นถึงต้องการฆ่าเฉินผิง เฉินผิงเกี่ยวข้องยังไงกับพวกยอดฝีมือที่ซ่อนตัวอยู่” องค์ชายเซียวถามด้วยความงุนงง

เซียวหยวนซานส่ายหัวและตอบ “ข้าเองก็ไม่แน่ใจ แต่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราต้องอดทนจนกว่าเฉินผิงจะบำเพ็ญกายาเสร็จ ระหว่างนี้จะปล่อยให้ใครก็ตามเข้ามาใกล้ที่นี่ไม่ได้ ต่อให้ต้องสูญเสียทั้งแคว้นเซียวก็ตาม!”

“เข้าใจแล้ว ข้าจะระดมกองกำลังคุ้มกันพื้นที่นี้ให้ทั่วถึงทันที!”

องค์ชายเซียวพยักหน้า

แต่ในขณะนั้นเอง รัศมีอันทรงพลังจำนวนมากก็ปรากฏขึ้นใกล้กับแคว้นเซียว คิ้วของเซียวหยวนซานขมวด

“พวกยอดฝีมือเข้ามาในแคว้นเซียวอีกแล้ว หรือจะเป็นชายสามคนนั้นอีก” องค์ชายเซียวสงสัย

“ไม่ใช่ รัศมีมันต่างกัน” เซียวหยวนซานกล่าว

“เกิดอะไรขึ้น ทำไมจู่ๆ ยอดฝีมือมากมายถึงมาที่แคว้นเซียว พวกเขามาเพราะเฉินผิงกันหมดหรือไง”

ใบหน้าขององค์ชายเซียวเต็มไปด้วยความสับสน

เซียวหยวนซานและองค์ชายเซียวต่างก็ไม่รู้เรื่องคำสั่งประหารเฉินผิงของตำหนักลำดับสิบ การปรากฏตัวกะทันหันของยอดฝีมือจำนวนมากจึงทำให้พวกเขาสับสน

“พวกเขาล้วนมาเพื่อฆ่าเฉินผิง”

ในขณะนั้นเอง หยุนหลี่ก็เดินเข้ามา

“เจ้ารู้ได้ยังไง” องค์ชายเซียวถาม

“เพราะตำหนักลำดับสิบออกคำสั่งประหารเฉินผิงแลกกับผลึกเซียนหนึ่งแสนชิ้น คนเหล่านี้จึงมาที่นี่เพื่อหัวของเขา” หยุนหลี่ตอบอย่างเรียบเฉย

“ผลึกเซียนหนึ่งแสนชิ้นเหรอ”

เซียวหยวนซานตะลึง เพราะไม่นึกว่าตำหนักลำดับสิบจะยอมทุ่มขนาดนี้

“ในเมื่อพวกมันมาเพื่อฆ่าเฉินผิง แล้วทำไมถึงยังไม่ลงมือล่ะ ถ้าผู้บำเพ็ญเพียรสามคนนั้นลงมือ แม้แต่คนทั้งแคว้นเซียวก็คงหยุดพวกเขาไม่ได้” องค์ชายเซียวถามด้วยความสับสน

ครืน!

แม้แต่ผิวหนังของเขาก็ยังเปลี่ยนเป็นสีทอง

“เสร็จเร็วขนาดนี้เลยเหรอ” หยุนหลี่อุทานด้วยความประหลาดใจ

คัมภีร์บำเพ็ญกายาศักดิ์สิทธิ์เป็นวิชาลับของชาวสวรรค์ พวกเขาก็ฝึกวิชานี้เช่นกัน บางคนฝึกมานานหลายร้อยหรือหลายพันปี

หยุนหลี่เองก็ฝึกมาหลายปีแล้ว แต่เขาไม่เคยเห็นใครพัฒนาได้รวดเร็วเท่าเฉินผิง

ชาวสวรรค์มักจะคิดว่าตัวเองพิเศษ ถึงอย่างนั้นก็ไม่มีผู้บำเพ็ญเพียรคนใดในหมู่พวกเขาที่ฝึกวิชาบำเพ็ญกายาศักดิ์สิทธิ์ได้รวดเร็วขนาดนี้

แสงสีทองที่แผ่ออกมาจากตัวเฉินผิงเจิดจ้าขึ้นเรื่อยๆ ไม่ใช่เพราะร่างเกราะทองคำทำงาน แต่เป็นเพราะร่างกายของเขาเองสามารถเปล่งแสงออกมาได้ เป็นสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

“เฉินผิงคืออัจฉริยะตัวจริง!”

ในขณะนั้น ดวงตาของเซียวหยวนซานเป็นประกาย ใบหน้าของเขาแสดงออกถึงความชื่นชม

พลังที่เพิ่มขึ้นของเฉินผิงเท่ากับความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นของแคว้นเซียว ในขณะนั้นเซียวหยวนซานรู้สึกโชคดีมากที่ได้รู้จักเฉินผิง เขาทำให้แคว้นเซียวรุ่งเรือง