ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ พวกเขาทำอะไรไม่ได้อีกแล้วนอกจากหนี
ทันใดนั้นฮั่วเม่ยก็สร้างอาคมขึ้นมา มันดูเหมือนเส้นใยแสงที่ก่อตัวเป็นโล่ที่กั้นระหว่างเฉินผิงและราชาสิบตำหนักกับคนอื่นๆ
พวกเฉินผิงฉวยโอกาสนี้หันหลังวิ่งหนี
หลินเข่อฟ่านเสนอว่า “ไปที่แคว้นเซียวกันเถอะ!”
“ไปที่แคว้นเซียว!” เฉินผิงตะโกน สั่งให้ทุกคนมุ่งหน้าไปแคว้นเซียว
เฉินผิงไม่อยากพาคนเหล่านี้ไปที่นครจันทร์ตะวัน เขากลัวว่าต่อให้นครจันทร์ตะวันชนะศึกที่อาจเกิดขึ้น แต่ก็คงมีคนล้มตายจำนวนมาก
แคว้นเซียวนั้นต่างออกไป ด้วยความที่มีพรของคุณชี่คุ้มครองแคว้น จึงไม่มีใครกล้าหาเรื่องในแคว้นเซียว
หากพวกมันกล้าบุกไปที่แคว้นเซียว ก็มีโอกาสสูงที่คุณชี่จะขุ่นเคือง
เมื่อคุณชี่มาถึง พวกนั้นก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว นอกจากรอความตาย
เฉินผิงยังมีอีกเหตุผลที่ต้องไปยังแคว้นเซียว นั่นคือหยุนหลี่
หยุนหลี่อยู่ในแคว้นเซียว หากราชาสิบตำหนักตามเขาไปที่นั่น ถ้าคับขันจริงๆ เฉินผิงก็จะให้หยุนหลี่ไปรับหน้าแทน
“คิดจะหนีงั้นหรือ ฝันไปเถอะ!”
ราชาสิบตำหนักแค่นเสียงเย็นชาและหายวับไป ทันใดนั้นเขาก็ทะลุผ่านโล่ที่ฮั่วเม่ยสร้างขึ้น
คิ้วของเฉินผิงขมวดขณะที่เขาถือกระบี่พิฆาตมังกร ทันใดนั้นเขาก็หันกลับไปและฟันอย่างรุนแรง
เปรี้ยง!
พริบตานั้น เฉินผิงจำเป็นต้องถอยออกมาไกล และร่างของราชาสิบตำหนักก็หยุดลงเช่นกัน
เฉินผิงกำลังถ่วงเวลาให้คนอื่นๆ โดยไม่สนว่าเสวียนปิงและพรรคพวกจะช่วยเขาเพราะหวังในผลึกเซียน เฉินผิงไม่อาจปล่อยให้พวกเขาเผชิญอันตรายได้
หลังหยุดการเคลื่อนไหวของราชาสิบตำหนักได้แล้ว เฉินผิงก็หันหลังและหนีต่อ ร่างของเขามีรอยฟกช้ำหลายแห่งจนน่าตกใจ
ดวงตาของราชาสิบตำหนักแข็งกร้าว เขาโบกมือและพูดว่า “ตามพวกมันไป!”
ฮั่วชิงและคนของเขา พร้อมด้วยพวกตระกูลฮั่วไล่ตามพวกเฉินผิงไป
ขณะที่เฉินผิงหนี เขาก็สร้างวงแหวนลวงตาไปพลาง ด้วยความที่สถานการณ์เร่งรีบ อาคมจึงไม่สมบูรณ์ อย่างไรก็ตาม เฉินผิงไม่มีเวลาสร้างอาคมที่ไร้ที่ติ
ทุกวินาทีที่เขาถ่วงเวลาให้ล้วนมีค่า พวกเขาต้องไปถึงแคว้นเซียวให้ได้
ฮั่วชิงเพียงแค่เหลือบมองราชาสิบตำหนัก ไม่อยากต่อปากต่อคำกับเขา
สถานการณ์ในตำหนักลำดับสิบไม่สู้ดีนัก มีทั้งคนตายและคนบาดเจ็บ ราชาสิบตำหนักแทบจะไม่เหลือคนให้ใช้แล้ว
ฮั่วชิงนึกรังเกียจราชาสิบตำหนักอยู่ในใจ หากไม่ใช่เพราะผู้อาวุโสเฉียนออกปาก ฮั่วชิงคงไม่สนว่าราชาสิบตำหนักจะอยู่หรือตาย
ตอนนี้คนส่วนใหญ่ที่เหลือคือคนของตระกูลฮั่ว เขาจะไม่ฟังราชาสิบตำหนักก็ได้
“ฮั่วหมิง เจ้าคงไม่รู้ แคว้นเซียวได้รับพรจากยอดฝีมือที่ทรงพลังมาก หากเราเคลื่อนไหวในอาณาเขตของแคว้นเซียว เกรงว่าเราคงเผชิญกับหายนะ” ฮั่วชิงกล่าว
“ยอดฝีมือเหรอ เก่งกาจขนาดไหน” ฮั่วหมิงถาม
“เขาชุบชีวิตคนตายได้...” ฮั่วชิงตอบ
เมื่อได้ยินอย่างนั้น ราชาสิบตำหนักก็เข้าใจทันทีว่าฮั่วชิงหมายถึงใคร
ตอนนั้นหลัวต้าถูกฆ่าตาย แต่แล้วเขาก็กลับมามีชีวิตอีกครั้ง
“โอ้ มียอดฝีมือระดับนี้ในอาณาจักรนิรันดร์ด้วยเหรอ” ฮั่วหมิงตะลึง
พ่อบ้านหลิวขมวดคิ้วเช่นกันและพูดว่า “นายน้อย แม้แต่เซียนก็ไม่อาจชุบชีวิตคนตายได้โดยง่าย คนแบบนั้นจะมาอยู่ในอาณาจักรนิรันดร์ได้อย่างไร”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
8เหรียญเท่ากับกี่บาท...
ไม่มีบีตรเครดิตก็ต้องรออ่านแบบฟรี รอนานหน่อย...
กำลังสนุกเลย ไปไหนแล้ว รีบกลับมานะคะรับ...
รอจะอาทิตย์แล้วที่ไม่ได้อ่าน แต่ไม่เป็นไรครับเราไม่ได้อ่านคุณก็ไม่ได้รายได้...
ไม่มีตอน 3867-3871 ครับ...
เกินเดือนละ...
รออยู่นะครับ...
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...