หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4793

“ถังเสี่ยวอี้?”

เมื่อหญิงสาวทั้งสองเห็นชายหนุ่ม สีหน้าของพวกเธอก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย

“หงเย่า หลานเย่า พวกเธอสองคนเสียสติไปแล้วหรือไง” เขาตำหนิ “แทนที่จะคว้าค่าหัวก้อนโต แต่กลับดึงดันที่จะขายเครื่องรางไม่มีประโยชน์พวกนั้นให้เขา”

ถังเสี่ยวอี้โบกพัดและพูดด้วยสีหน้าเหยียดหยาม

“ถังเสี่ยวอี้ หมายความว่ายังไง” หงเย่าถาม

“พวกเธอไม่รู้จักคนๆ นี้เหรอ” ถังเสี่ยวอี้ถาม

หงเย่าและหลานเย่าส่ายหัว พวกเธอไม่รู้จักเฉินผิง แค่เข้าหาเขาเพื่อขายเครื่องรางอำพราง เพราะดูเหมือนว่าเขาจะมีระดับบำเพ็ญเพียรต่ำและเป็นคนที่พวกเธอไม่คุ้นหน้า

“ไม่แปลกใจ!” ถังเสี่ยวอี้พูดด้วยรอยยิ้มน้อยๆ “ชายคนนี้ชื่อเฉินผิง คนที่ตระกูลฮั่วตั้งค่าหัวด้วยผลึกเซียนสองแสนชิ้น”

“ผลึกเซียนสองแสนชิ้น?”

สองพี่น้องหงเย่าและหลานเย่า ต่างมองหน้ากันด้วยสายตาตกตะลึง

“ถังเสี่ยวอี้ คุณต้องล้อเล่นแน่ๆ ผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานระดับสามจะมีค่าหัวสูงถึงผลึกเซียนสองแสนชิ้นได้ยังไง” หลานเย่าถามด้วยความสับสน

“ฉันไม่มีเวลามาล้อเล่นกับพวกเธอหรอก ตระกูลฮั่วบอกมาแบบนี้ ฉันไม่สนใจระดับบำเพ็ญเพียรของเขา เธอสองคนไปให้พ้น ถ้าทำให้ฉันอารมณ์เสีย ฉันขอเตือนว่าลูกน้องฉันไม่ได้เจอผู้หญิงนานแล้ว!”

ถังเสี่ยวอี้พูดกับฝาแฝด

“ถังเสี่ยวอี้ ใจเย็นๆ เราจะไปแล้ว...”

หงเย่ารีบดึงตัวฝาแฝดของเธอ ใบหน้าเผยรอยยิ้มขอโทษขอโพย

ขณะที่ฝาแฝดกำลังจะหันหลังและจากไป ทันใดนั้นลูกแก้วแสงหลายสิบลูกก็ถูกโยนออกจากมือของพวกเธอ

ลูกแก้วแสงระเบิดออกมาพร้อมแสงสว่างจ้า และในทันใดนั้นก็เกิดระเบิดติดต่อกันหลายครั้ง

ถังเสี่ยวอี้ตกใจกับการโจมตีอย่างกะทันหัน เขาสับสนและรีบถอยหนี

“ไปสิ! จะรอความตายอยู่ที่นี่หรือไง”

หงเย่าคว้าตัวเฉินผิงและพวกเขาก็รีบหนีไป

“ในเมื่อรู้ตัวแล้ว เราก็จะไม่พูดอ้อมค้อมอีก เรานึกไม่ถึงจริงๆ ว่าคุณที่เป็นแค่ผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานระดับสามจะมีค่าหัวเป็นผลึกเซียนสองแสนชิ้น ไม่รู้ว่าตระกูลฮั่วเสียสติไปแล้วหรือเปล่า ไม่ก็พวกเขาอาจมีผลึกเซียนมากเกินไปจนใช้ทิ้งใช้ขว้าง แต่ไม่ต้องห่วง ฉันจะลงมือให้ไว จะไม่ให้คุณต้องทรมาน”

หงเย่าจ้องเฉินผิง พูดปลอบใจอย่างคาดไม่ถึง

เฉินผิงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเมื่อมองพี่น้องฝาแฝดที่อยู่ตรงหน้าเขา

ผู้หญิงสองคนนี้ แม้จะไม่ถึงกับขาดสติปัญญา แต่ก็ไม่มีความหลักแหลมเช่นกัน...

“หัวเราะทำไม ไม่กลัวตายเหรอ” หลานเย่าถาม

“ก็ความคิดของพวกคุณมันน่าหัวเราะ” เฉินผิงตอบ

“อะไรนะ กล้าล้อเลียนพวกเราเหรอ”

หลานเย่าชี้ดาบยาวของเธอไปที่เฉินผิง

“ลองคิดดู ตระกูลฮั่วมีผลึกเซียนมากมายหรือพวกเขาเสียสติไปแล้ว พวกเขาตั้งค่าหัวผมด้วยผลึกเซียนสองแสนชิ้น ซึ่งผมเป็นแค่ผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานระดับสาม พวกเขาส่งผู้อาวุโสมาฆ่าผมก็ได้ไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงต้องออกคำสั่งประหารให้ยุ่งยาก แถมยังตั้งค่าหัวด้วยผลึกเซียนสองแสนชิ้น” เฉินผิงกล่าว