หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4827

“ผู้อาวุโส รีบลุกขึ้นเถอะ” เฉินผิงช่วยพยุงนักบวชเฒ่าให้ลุกขึ้น จากนั้นเขาก็โบกมือวาดอักขระกลางอากาศ หลังจากนั้นทั้งเมืองก็อาบด้วยแสงสีทอง

“ผู้อาวุโส ผมวางอาคมป้องกันรอบเมืองนี้แล้ว หากเกิดอันตรายขึ้น ขอแค่ไม่ออกจากเมือง ก็จะไม่มีใครทำอันตรายพวกคุณได้” เฉินผิงกล่าว

“ขอบคุณ ขอบคุณมาก...” ผู้บำเพ็ญเพียรจำนวนมากของเมืองต่างแสดงความขอบคุณทีละคน

“ผู้อาวุโส ผมอยากไปท้าสู้แล้ว ช่วยบอกได้ไหมว่าคนที่ผมต้องท้าสู้คือใคร” เฉินผิงถาม

นักบวชเฒ่าชี้ไปทางตะวันตกเฉียงใต้แล้วพูดว่า “เขาน่าจะอยู่ทางนั้น ชายคนนั้นถือขวานเล่มใหญ่และสูงเกือบร้อยเมตร”

เมื่อได้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์แล้ว เฉินผิงก็ไม่ชักช้า เขามุ่งตรงไปทางทิศตะวันตกเฉียงใต้

จากนั้นเฉินผิงก็แผ่ปราณสัมผัสออกมา พยายามตรวจจับรัศมีของชายคนที่นักบวชเฒ่าพูดถึง

ด้วยความที่เป็นฝ่ายถูกท้าสู้ ความแข็งแกร่งของเขาย่อมไม่ธรรมดาแน่นอน มิฉะนั้นถึงสู้ไปก็คงไม่มีประโยชน์

เฉินผิงเล็งไปที่จุดหนึ่งอย่างรวดเร็วและตรงเข้าไป

เฉินผิงมองไปรอบๆ อย่างระมัดระวัง

ตูม!

ทันใดนั้น แรงสั่นสะเทือนรุนแรงก็สะเทือนพื้นดิน ทำให้ทั่วพื้นที่สั่นไหว

เฉินผิงรีบกระโดดขึ้นไปกลางอากาศ พอมองลงไปก็เห็นภาพน่าตกตะลึง พื้นดินแตกออกเผยให้เห็นหุบเหวลึก หลังจากนั้นชายคนหนึ่งที่ถือขวานเล่มยักษ์ก็โผล่ออกมาช้าๆ

ชายคนนั้นสวมเสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งราวกับขอทาน เขาสูงตระหง่านเกินกว่าร้อยเมตร รัศมีของเขาน่าสะพรึงกลัวอย่างเหลือเชื่อ

ชายคนนั้นเงยหน้าขึ้นมองเฉินผิงและยิ้มเยาะ “ขั้นมหายานระดับสามกล้าท้าประลองกับข้าเป็นคนแรก เจ้ากล้าหาญมาก...ข้าติดอยู่ในรูหนูแห่งนี้ หาทรัพยากรไม่ได้เลย เพราะฉะนั้นข้าจะชิงจากเจ้าก็แล้วกัน”

เฉินผิงจ้องมองชายคนนั้น สีหน้าของเขาเคร่งเครียด

“บ้าเอ้ย! แค่ขั้นแรกก็บ้าขนาดนี้เลยเหรอ คนอื่นผ่านไปได้ยังไง”

เฉินผิงขมวดคิ้วด้วยความสับสน

แม้แต่หงเย่าและหลานเย่าก็ผ่านขั้นแรกได้แล้ว พวกเธอโค่นเจ้ายักษ์นี่ได้ยังไงกัน

“ไอ้หนู นี่เป็นครั้งแรกของข้าเหมือนกัน ข้าไม่รู้หรอกว่าคนอื่นผ่านไปได้ยังไง”

ตูม!

หรือว่าฉันจะโดนแบบนี้แค่คนเดียว

เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ พลังวิญญาณในตัวเขาพุ่งพล่าน ทำให้กระบี่เปล่งแสงเจิดจ้า

เมื่อเผชิญหน้ากับร่างสูงใหญ่นับร้อยเมตรและถือขวานเล่มยักษ์ เขาก็รู้ว่าการต่อสู้ครั้งนี้ประมาทไม่ได้

“ลองอีกที!” เฉินผิงคำรามเสียงต่ำ พุ่งเข้าหาชายคนนั้นอย่างฉับไวราวสายฟ้าแลบ

กระบี่พิฆาตมังกรฟันผ่านท้องฟ้ากว้างใหญ่ สร้างปราณกระบี่รุนแรงพุ่งตรงไปที่อกของอีกฝ่าย

ชายคนนั้นยิ้ม ขวานยักษ์ของเขาฟาดฟันไปทั่วและก่อให้เกิดลมกระโชกแรง มันปะทะกับปราณกระบี่ของเฉินผิง

เกิดเสียงระเบิดดังสนั่น ราวกับฟ้าดินถูกฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย คลื่นพลังพัดผ่านบริเวณโดยรอบ จนทำให้พื้นดินแยก

เฉินผิงถอยไปไกลหลายหลา แต่เขายังไม่ยอมแพ้ กลับกันดวงตาของเขาเป็นประกายด้วยความมุ่งมั่นแรงกล้า

เขารู้สึกถึงความแข็งแกร่งน่าสะพรึงกลัวของอีกฝ่าย แต่ก็สัมผัสถึงพลังลึกลับในนั้นได้

การฟาดขวานยักษ์แต่ละครั้งดูเหมือนจะมีกฎธรรมชาติแฝงอยู่ กระตุ้นให้เฉินผิงเริ่มเกิดความเข้าใจ