หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4849

เมื่อไม่มีทางเลือกอื่น นักดาบทั้งแปดก็รีบถอยกลับและชูดาบขึ้นพร้อมกัน ลำแสงดาบเจิดจ้าสว่างวาบขณะที่พวกเขาพยายามรับการโจมตีอย่างสุดกำลัง

ตูม!

แต่ความพยายามของพวกเขาไร้ผล ลำแสงดาบแตกสลายในทันที

หมัดของหนานป้าเถียนกระแทกพื้นด้วยพลังที่สะเทือนโลกา สร้างหลุมอลึกขนาดใหญ่ที่กว้างกว่าร้อยเมตร

นักดาบทั้งแปดลอยละลิ่ว กระแทกลงพื้นคนละทิศละทาง ร่างกายของพวกเขาบอบช้ำหนัก

คิ้วของหมิงเฉาขมวด สีหน้าของเขาเคร่งขรึม

ฟู่เชิงยังคงตัวสั่นเทิ้ม เช็ดเลือดที่ริมฝีปากของเขา คาดไม่ถึงว่าทั้งหลี่ชุนเฟิงและหนานป้าเถียนจะเป็นผู้บำเพ็ญเพียรจากอาณาจักรแดนสรวง แม้ว่าพลังจะถูกสะกด แต่ประสบการณ์ต่อสู้และพลังมหาศาลทำให้ทั้งสองฝีมือต่างกันลิบลับ

ในฐานะผู้พิทักษ์บันไดสวรรค์ หนานป้าเถียนและหลี่ชุนเฟิงต่อสู้กับศัตรูมากมาย ประสบการณ์ทำให้พวกเขาไม่หวั่นไหวไม่ว่าคู่ต่อสู้จะเป็นใคร ทำให้แทบจะไร้เทียมทานทั้งที่ถูกสะกดพลัง

หลี่ชุนเฟิงจ้องมองแปดดาบแห่งเขาเทียนโหมวด้วยสายตาเย็นชา “กล้าเรียกตัวเองว่านักดาบงั้นเหรอ เสียของจริงๆ” เขาเยาะเย้ย

เมื่อพูดจบ เขาก็ฟาดดาบยาวลงมา ปราณดาบพุ่งพล่าน ทำลายห้วงมิติแตกกระจาย

“ตั้งรับ!” ฟู่เชิงตะโกนออกมาอย่างร้อนรน

ทั้งแปดตอบสนองทันที ชักดาบยาวอีกเล่มออกจากเอวของพวกเขาและโจมตีสวนกลับหลี่ชุนเฟิงพร้อมกัน

ทันทีที่ดาบของพวกเขาปะทะกัน ปราณดาบที่ทั้งแปดปลดปล่อยออกมาก็แตกกระจายราวกระจกบางๆ เมื่อเผชิญดาบพลังมหาศาลของหลี่ชุนเฟิง

ทันใดนั้นอกของฟู่เชิงและพรรคพวกก็เกิดรอยแผลยาวโชกเลือด เหล่านักดาบผู้เก่งกาจกลับเจ็บหนักเลือดไหลริน ไม่อาจต่อกรกับหลี่ชุนเฟิงและหนานป้าเถียนได้

ฮั่วเจิ้นเฟิงและเฉียนเสี่ยวหานเฝ้าดูอย่างเงียบงัน สีหน้าของพวกเขาดูเหลือเชื่ออย่างที่สุด

แปดดาบแห่งเขาเทียนโหมวเป็นยอดฝีมือขั้นเซียนเลื่องชื่อ ความแข็งแกร่งและชื่อเสียงของพวกเขาเป็นที่ยอมรับ ทว่าพวกเขากลับถูกบดขยี้จนราบคาบ พ่ายแพ้ให้กับผู้บำเพ็ญเพียรลึกลับทั้งสองที่อยู่ฝ่ายเฉินผิง

ในขณะนั้น ขวัญกำลังใจของฟู่เชิงและคนของเขาเริ่มหายไป ความกลัวปรากฎชัดในดวงตาของพวกเขา แต่ไม่มีใครกล้าหนีโดยไม่ได้รับคำสั่งจากหมิงเฉา

“มารสีเลือด ช่วยจัดการสองคนนั้นได้ไหม” หมิงเฉาถามด้วยน้ำเสียงเรียบๆ แต่ทรงอำนาจ

สายตาที่ว่างเปล่าของมารสีเลือดหันไปมองหลี่ชุนเฟิงและหนานป้าเถียน “ถ้าแค่คนเดียวก็คงพอจัดการได้” เขาพูดเสียงแหบพร่า

หมิงเฉาแค่นเสียง “น่าสมเพช ไปซะ!” เขาสะบัดข้อมือ มารสีเลือดก็พุ่งตรงไปหาหลี่ชุนเฟิง

หลี่ชุนเฟิงฟันดาบอย่างไม่ลังเล เผชิญหน้าการโจมตีตรงๆ

ทันทีที่พลังของพวกเขาปะทะกัน ระเบิดที่ดังสนั่นก็สาดซัดออกไป ทำให้บรรยากาศรอบตัวพวกเขาสั่นสะเทือน

ทันใดนั้นทั่วแดนอวสานก็ถูกหมอกสีดำหนาทึบกลืนกิน ส่งผลให้ทุกสิ่งจมดิ่งลงสู่ห้วงความมืดมิดอันน่าขนลุก

“รัศมีมารชัดเจนมาก... หมิงเฉาน่าจะเกี่ยวข้องกับเผ่ามาร” เฉินผิงพึมพำขมวดคิ้ว ขณะที่พลังกดดันชั่วร้ายรอบๆ ทวีความเข้มข้น

เขารู้ตัวว่าต้องรีบฟื้นพลัง ไม่มีทางรู้ได้เลยว่าหมิงเฉาเก็บซ่อนยอดฝีมือน่าเกรงขามที่รอจังหวะโจมตีอยู่อีกกี่คน