หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4941

“ไม่ต้องกังวล สำหรับคนอื่น วิญญาณร้ายเหล่านี้อาจจะน่ากลัว แต่สำหรับผม พวกมันเป็นทรัพยากรชั้นยอด!” เฉินผิงพูดพร้อมยิ้ม

เขาสามารถกลั่นและดูดซับวิญญาณร้ายเหล่านี้ได้ นอกจากนี้ เจตจำนงสังหารในตัวพวกมันยังหนาแน่นกว่าสิ่งใดที่พบในโลกภายนอก

“เจ้ามันแปลกคน...”

จ้าวมารสีชาดกลอกตาและไม่คิดจะพูดอะไรอีก

ไม่นานหลังเจตจำนงสังหารพุ่งเข้ามาในร่างของเฉินผิงจากทุกทิศทาง วิญญาณร้ายนับไม่ถ้วนก็เริ่มกลุ้มรุมเขาเช่นกัน

เสียงหัวเราะชั่วร้ายดังก้องไปทั่ว สำหรับวิญญาณร้ายเหล่านี้ เฉินผิงคือเหยื่อที่รอมานาน

หากพวกมันดูดซับเลือดและพลังชีวิตของเขาได้มากพอ วิญญาณก็จะฟื้นฟูร่างกายของพวกมันอย่างช้าๆ

เป็นเหตุผลที่ทุกคนที่เข้าไปในวงกตมารคือเป้าหมายของพวกมัน

เฉินผิงมีระดับบำเพ็ญเพียรต่ำที่สุดในบรรดาผู้มาเยือน ทำให้วิญญาณร้ายยิ่งเข้ามาหาเขา

ท้ายที่สุดแล้ว ใครเล่าจะไม่ชอบเหยื่อที่เคี้ยวได้ง่ายๆ

ในขณะที่วิญญาณร้ายคิดว่าเฉินผิงจะเป็นเป้าหมายที่ง่ายดายและเตรียมที่จะรุมทึ้งเขา ดวงตาของเขาก็เบิกกว้างขึ้น

ม่านตาของเขากลายเป็นสีแดงก่ำ ตาขาวถูกแทนที่ด้วยทะเลเลือดหมุนวน

“อ๊าก!” เฉินผิงคำรามอย่างดุร้าย

ตูม!

พลังน่าสะพรึงกลัวปะทุออกมาจากภายในตัวเขา วิญญาณที่อยู่รอบๆ ไม่ทันได้ถอยหนี ก่อนที่พวกมันจะถูกกลืนกินด้วยแรงระเบิด เหลือไว้เพียงเจตจำนงสังหารอย่างเดียว

เพียงเท่านั้น เหล่าวิญญาณร้ายก็ถูกกำจัดหมดสิ้น หมดโอกาสที่จะได้กลับมามีชีวิตอีก

ในขณะนั้น เฉินผิงเข้าสู่สภาวะคลุ้มคลั่ง ดูดซับเจตจำนงสังหารรอบตัวอย่างไม่เกรงกลัว

เฉินผิงเดินอย่างสบายใจเหมือนอยู่ในสวนหลังบ้านตัวเอง แถมยังดูดซับเจตจำนงสังหารที่อยู่รอบตัวเขาจนหมด

“หรือว่าเขาจะเป็นเผ่ามาร” ดวงตาของหนิวเหมิงเบิกกว้าง

ในขณะที่ผู้บำเพ็ญเพียรเผ่าอสูรคนอื่นๆ มักจะมาที่วงกตมารของเมืองซือหนิวเพื่อทดสอบ ทุกคนล้วนเป็นเผ่าอสูร

ไม่เคยมีคนจากเผ่าพันธุ์อื่นเข้าทดสอบมาก่อน แต่เฉินผิงกลับสามารถดูดซับเจตจำนงสังหารได้อย่างง่ายดาย ทำให้หนิวเหมิงสงสัยว่าเขาอาจเป็นมาร

“ใครก็ได้ เอาข้อมูลของทุกคนที่เข้าสู่วงกตมารในวันนี้มาให้ข้า เดี๋ยวนี้!” หนิวเหมิงตะโกนสั่ง

บริวารคนหนึ่งรีบไปหาข้อมูลของเฉินผิงทันที

กลับมาที่วงกตมาร เฉินผิงยังไม่รู้เรื่องและดูดซับเจตจำนงสังหารรอบตัวเขาอย่างสบายใจ