หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4951

“แม้จะเป็นอาณาจักรแดนสรวง แต่การกระจายทรัพยากรของที่นี่ก็ยังไม่ทั่วถึง และต่อให้ฝึกฝนไปถึงขั้นเซียนพเนจรและขึ้นไปยังระดับสามได้ ก็ยังไม่พ้นถูกดูแคลน ไม่มีใครยอมรับให้เป็นเซียนที่แท้จริง ข้าขังตัวเองอยู่ในวงกตมารแห่งนี้มาหลายปี ด้วยความหวังว่าสักวันหนึ่งข้าจะหลุดพ้นจากขั้นเซียนพเนจรระดับสามและกลายเป็นเซียนที่แท้จริงได้”

ขณะที่ชายคลั่งพูด เขาก็อดไม่ได้ที่จะมองขึ้นไปบนท้องฟ้า

“ว่าแค่ตอนนี้คุณอยู่ที่ขั้นเซียนพเนจรระดับไหน” เฉินผิงถาม

เขาอยากประเมินความแข็งแกร่งของตัวเอง ตอนนี้เขาอยู่ที่ขั้นเซียนระดับเก้าแล้ว จึงอยากรู้ว่าเขาจะรับมือกับผู้บำเพ็ญเพียรขั้นเซียนพเนจรระดับไหนได้

รู้ตอนนี้ยังดีกว่าพ่ายแพ้ในคราวหลัง เพราะไปสู้กับคนที่แข็งแกร่งเกินไป

ชายคลั่งตอบ “ข้าบรรลุถึงขั้นเซียนพเนจรระดับสองแล้ว อีกไม่นานก็จะถึงระดับสาม เมื่อก้าวไปถึงระดับสามได้ ข้าก็จะได้ขึ้นไปยังชั้นสองของอาณาจักรแดนสรวง”

“อะไรนะ คุณอยู่แค่ขั้นเซียนพเนจรระดับสองเองเหรอ?” เฉินผิงรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย

ชายคลั่งชะงัก มองเฉินผิงด้วยความหงุดหงิด “เจ้าจะไปรู้อะไร การไปถึงขั้นเซียนพเนจรอาจไม่ได้รับการยอมรับจากเซียนคนอื่นๆ ในอาณาจักรแดนสรวง แต่ก็ยังถือว่าเป็นเซียนอยู่ดี ทุกขั้นตอนของการบำเพ็ญเพียรจากขั้นนี้เป็นต้นไปยากอย่างไม่น่าเชื่อ เจ้าคิดว่ามันเหมือนกับการบำเพ็ญเพียรในระดับที่ต่ำกว่าหรือ ผู้บำเพ็ญเพียรบางคนใช้เวลานับพันปีกว่าจะก้าวจากระดับแรกไปสู่ระดับที่สองของขั้นเซียนพเนจรได้ บางคนใช้เวลานานกว่านั้นด้วยซ้ำ”

เมื่อเห็นว่าชายคลั่งไม่พอใจ เฉินผิงก็รีบขอโทษ “ขอโทษที ผมยังไปไม่ถึงขั้นเซียนพเนจร ก็เลยไม่เข้าใจ”

“เจ้าจะเข้าใจเองเมื่อไปถึงขั้นเซียนพเนจร ทรัพยากรที่ต้องใช้และความยากในการบำเพ็ญเพียรจะเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ” ชายคลั่งกล่าว เขาดูใจเย็นเมื่อเฉินผิงขอโทษ

“ผมมีคำถาม มีผู้บำเพ็ญเพียรที่อยู่เหนือขั้นเซียนพเนจรระดับสามที่ชั้นหนึ่งของอาณาจักรแดนสรวงหรือเปล่า” เฉินผิงถาม

“ไม่ใช่ว่าไม่มี แต่หายากมาก เมื่อขึ้นไปถึงขั้นเซียนพเนจรระดับสามแล้ว พวกเขามักจะขึ้นไปที่ชั้นสอง สภาพแวดล้อมและทรัพยากรในชั้นสองดีกว่าที่นี่มาก แต่บางคนก็ยังอยู่ที่ชั้นหนึ่ง ซึ่งโดยปกติแล้วมักจะเป็นพวกที่ยังมีพันธะบางอย่าง แต่ผู้บำเพ็ญเพียรจากชั้นสองสามารถกลับมาที่ชั้นหนึ่งได้ทุกเมื่อ ข้าจึงไม่มีคำตอบที่ชัดเจนให้เจ้า” ชายคลั่งอธิบาย

เฉินผิงผิดหวังเล็กน้อย เขาคิดว่าผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในชั้นหนึ่งคงเป็นเซียนพเนจรระดับสาม ส่วนคนที่ระดับสูงกว่านั้นต่างขึ้นไปที่ชั้นสองกันหมดแล้ว