หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4954

“ถ้าคุณอยากเข้าไปบำเพ็ญเพียรในหอคอยก็ตามสบาย เพราะชะตาพาเรามาพบกัน และคุณยังพาผมมาพบที่ดีๆ แบบนี้ด้วย” เฉินผิงกล่าวพร้อมรอยยิ้ม

เมื่อได้ยินอย่างนั้น ชายคลั่งก็รู้สึกตื่นเต้นทันที เขาคว้าตัวเฉินผิงและคุกเข่าลง “สวรรค์เบื้องบน ผืนดินเบื้องล่าง วันนี้ข้ากับ... เจ้าชื่ออะไร”

“ผมชื่อเฉินผิง” เฉินผิงตอบด้วยความสับสน

“วันนี้ข้าและเฉินผิงกลายเป็นพี่น้องกัน เราจะร่วมสุขและฝ่าฟันความยากลำบากไปด้วยกัน แม้จะไม่ได้เกิดในปี เดือนหรือวันเดียวกัน แต่เราขอ...”

“นี่คุณ พอได้แล้ว!” เฉินผิงรีบดึงชายคลั่งให้ลุกขึ้นยืน

เขายังอายุน้อยและมีชีวิตอีกยาวไกล ใครจะรู้ว่าชายคลั่งอยู่มานานกี่ปีแล้ว

เฉินผิงไม่อยากตายวันเดียวกับเขาแน่

“ตอนนี้เราเป็นพี่น้องกันแล้ว ทำไมถึงยังเรียกข้าว่าคุณ มันดูทางการเกินไป ต่อไปนี้เราจะเรียกกันเยี่ยงพี่น้อง” ชายคลั่งพูดพลางกำหมัดและส่งให้เฉินผิง

หลังจากชายคลั่งพูดจบ เขาก็หันไปหาเฉินผิงแล้วพูด “เฉินผิง พี่ชายของข้า”

“อะไรนะ?” เฉินผิงตกตะลึงไปชั่วขณะ ฉันกลายเป็นพี่ชายของเขาได้ยังไง เขาน่าจะแก่กว่าฉันมากไม่ใช่เหรอ

“เจ้าแข็งแกร่งกว่าข้า เจ้าย่อมเป็นพี่ชาย ข้าขอคารวะท่านพี่”

ขณะที่เขาพูด ชายคลั่งก็คุกเข่าลงต่อหน้าเฉินผิงอีกครั้ง

เฉินผิงรีบห้ามเขา “ไม่ได้...”

“เฉินผิง ท่านพี่ เจ้าจะไม่ยอมรับข้าเหรอ ถ้าไม่ยอมรับ ข้าจะไม่ยอมลุก” ชายคลั่งพูดอย่างจริงจังขณะยังคุกเข่าอยู่

“ไม่ ก็ได้ ผมยอมรับ ลุกขึ้นเถอะ” เฉินผิงพูดอย่างช่วยไม่ได้

“เฉินผิง พี่ชายของข้า...” ชายคลั่งตะโกน

“ชายคลั่ง ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้!” เฉินผิงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเรียกชื่อเขา