หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 729

ในเวลาเดียวกันที่เกาะร้างแถวชายฝั่งทางใต้ มีเด็กสาวสี่คนว่ายน้ำเล่นในทะเล แสงแดดสีทองกระทบน้ำกระเซ็นเป็นประกายทำให้พวกเธอดูไร้เดียงสาและงดงามราวเทพธิดา

“ซูอวี่ฉี ตรงนี้มีหอยทะเลอยู่เพียบเลย คืนนี้เราจะฉลองกัน!”

“เสี่ยวหรู อย่างเพิ่งสิ! เหลือให้ฉันเก็บด้วย!”

“ฉันมาแล้ว!”

ทั้งสี่กรูกันเข้าไปยังจุดที่เพิ่งถูกพบ เด็กสาวพวกนั้นคือซูอวี่ฉี กู่หลิงเอ๋อร์ อู่เม่ยเอ๋อร์และเสี่ยวหรู

หลงอู่พาซูอวี่ฉีกับคนอื่นๆ มาที่เกาะไร้นามหลังจากเฉินผิงและเสี่ยวหลานเดินทางไปหมู่บ้านหม่าว

เมื่อก่อนบนเกาะมีผู้อาศัยแค่ตาเฒ่ามังกรกับเสี่ยวหรู ซูอวี่ฉีกับกู่หลิงเอ๋อร์รู้สึกหวาดหวั่นตอนมาถึงเกาะเป็นครั้งแรก

เสี่ยวหรูช่วยให้ซูอวี่ฉีปรับตัวได้ ตอนที่พวกเขาพาเสี่ยวหรูไปรักษาที่วัดเต๋า เธอก็เป็นคนหนึ่งที่ติดตามไปด้วย

ซูอวี่ฉีอยู่กับเฉินผิงตลอดตอนที่พวกเขาใช้ถาดชีซิงดูดความเย็นออกจากร่างของเสี่ยวหรู ทั้งสองจึงกลายเป็นเพื่อนกันในเวลาไม่นาน

ผ่านไปพักเดียวเด็กสาวทั้งสี่ก็สนิทกัน เสียงหยอกล้อของพวกเธอทำให้เกาะกลับมามีชีวิตชีวา

“ไม่ต้องห่วงครับ คุณหลง” หลงอู่รับปาก “ตอนนี้คุณเฉินไปถึงขั้นหลุดพ้นแล้ว ซึ่งเกินความคาดหมายเราไปมาก คงไม่มีปัญหาอะไร”

ตาเฒ่ามังกรไม่พูดอะไร เขาค่อยๆ พ่นควันบุหรี่ออกมาเฮือกใหญ่ก่อนจะพูดขึ้น “ฉันไม่แน่ใจว่าทำถูกหรือเปล่า ที่ก่อนนี้ฉันปล่อยข่าวว่าเฉินผิงยังไม่ตาย พวกตระกูลหลงบนเกาะสะกดมังกรต้องส่งคนมาเพิ่มอีกแน่”

“คุณหลง จะโทษตัวเองไม่ได้นะครับ คุณทำไปเพื่อประโยชน์สูงสุดของคุณหลงต้าเฉียว” หลงอู่ถอนหายใจเบาๆ “นอกจากเสี่ยวหรูจะมีร่างวิญญาณเยือกแข็งแล้ว แฟนของคุณเฉินก็ยังใช้ร่างวิญญาณอัคคีได้ด้วย ผมแน่ใจว่าชะตาพาทั้งคู่มาเจอกัน ผมเชื่อว่าพอถึงวันที่สิบห้าเดือนเจ็ดเขาจะไม่เป็นอะไร”

“คงเป็นชะตาจริงๆ” ตาเฒ่ามังกรเห็นด้วย “ฉันแค่กังวลว่าเฉินผิงอาจจะยอมเสียพวกเธอไปเพื่อตัวเขาเองหรือเปล่า เมื่อวันนั้นมาถึง”

ตาเฒ่ามังกรขมวดคิ้ววิตกกังวล เขาเป็นเพื่อนร่วมห้องขังกับเฉินผิงอยู่สามปี บางครั้งเขาก็รู้ใจเจ้าหนุ่มนั่นมากกว่าเจ้าตัวเสียอีก