หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 735

เซี่ยเชาไม่อยากบีบบังคับเสี่ยวหลานมากเกินไป เขายังต้องการเธอแบบเป็นๆ ถ้าเขาทำเกินไปจนเธอตายระหว่างการต่อสู้ แผนของเขาคงเสียเปล่า

เสี่ยวหลานจ้องคนของหมู่บ้านหม่าว ในขณะที่พวกเขามองเธออย่างใจจดจ่อ

ชีวิตของพวกเขาขึ้นอยู่กับเธอ

ฉับพลันนั้นเธอก็หน้าซีด ถ้าเธอตัวคนเดียวก็คงยอมตายแทนที่จะยอมแต่งกับเขา แต่นี่ยังมีอีกหลายชีวิตที่ต้องเสี่ยง ถ้าเธอไม่ยอมทำตาม ชาวหมู่บ้านหม่าวจะตาย

“ไม่ต้องห่วงพวกเรา คุณหนูเสี่ยวหลาน ถ้าคุณไม่อยากแต่งกับเซี่ยเชาก็หนีไปเถอะ” ชาวหมู่บ้านหม่าวคนหนึ่งโพล่งขึ้นมาในระหว่างที่เธอยังลังเลไม่กล้าตัดสินใจ

เขาดูไม่กลัวตายเลยแม้แต่น้อย

เพราะเขาเทิดทูนเธอ เขาจึงขุ่นเคืองที่เซี่ยเชาขู่เธอแบบนั้น

“เป็นแค่คนหมู่บ้านหม่าวแต่กล้าหือกับเรางั้นหรือ?” เซี่ยเชาพูดอย่างเย็นชาแล้วตบหน้าเขา

ก่อนที่พวกเขาจะโต้ตอบทัน ชาวหมู่บ้านหม่าวคนนั้นก็กระเด็นไปไกล ร่างเขาร่วงลงพื้น กระอักเลือดออกมาก่อนจะตาย

“ทำเกินไปแล้วนะ เซี่ยเชา!” เสี่ยวหลานจ้องเขม็งแล้วชักมีดออกมาจากข้อมือของเธอ

ชาวหมู่บ้านหม่าวคนอื่นต่างชักอาวุธออกมาด้วยความโกรธเคือง

เซี่ยเชาหัวเราะเมื่อเห็นมีดสั้นในมือเธอ “ไม่คิดว่าคุณจะพกอาวุธมางานแต่งของเราด้วย วางแผนไว้ว่าจะฆ่าผมเหรอครับ?”

“ฉัน..” เธอไม่รู้จะตอบยังไง เธอแอบซ่อนอาวุธไว้เผื่อใช้ถ้าเกิดเขาบังคับขืนใจเธอ

เขาชะงักไป ถ้าเธอตาย ศพของเธอก็คงใช้การไม่ได้

“ก็ได้ ผมยอมแล้ว แต่คุณมีเวลาพาเขามาแค่ชั่วโมงเดียว ถ้าตอนนั้นราชาพิษยังไม่มาก็อย่าโทษผมแล้วกัน” เขายอมผ่อนผัน

เธอถอนหายใจยาวอย่างโล่งอกเมื่อเขาทำตาม

เธอพยักหน้าแล้วหันไปหาจงเหมียนเหยียน “จงเหมียนเหยียน ช่วยไปเรียกพ่อบุญธรรรมมาเปิดงานแต่งทีค่ะ รีบหน่อยนะคะ”

ระหว่างที่พูดกับจงเหมียนเหยียน เธอก็คอยส่งสายตาบอกเขา เธอไม่ได้จะให้เขาไปตามตัวราชาพิษจริงๆ เพราะเขาตายไปแล้ว ที่จริงเธออยากให้เขาตามหาเฉินผิงแล้วลากตัวเขามาไม่ว่าเขาจะไปอยู่ไหนแล้วก็ตาม ในตอนนี้เฉินผิงเป็นคนเดียวที่ช่วยพวกเขาได้

จงเหมียนเหยียนพยักหน้าแล้วเดินออกไป เสี่ยวหลานกับคนหมู่บ้านหม่าวที่เหลือได้แต่รอในห้องโถงขณะที่โดนล้อม