หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 753

เช้าวันถัดมาเริ่นเสียนได้มารับเฉินผิงเป็นการส่วนตัว ซุนซือเหมี่ยวต้องการร่วมเป็นพยานว่าเฉินผิงรักษาคนไข้อย่างไรเพื่อที่เขาจะได้เรียนรู้บางอย่าง

ตระกูลเริ่นนั้นอาศัยอยู่แถบชานเมืองด้านตะวันตกของหลิงโจว บ้านที่มั่งคั่งของพวกเขาครอบคลุมพื้นที่กว่าสิบเฮกตาร์ มองเพียงครั้งเดียวใครๆ ก็สามารถบอกได้ว่าตระกูลเริ่นเป็นครอบครัวที่มีฐานะดี

เริ่นเสียนเดินนำทางและพูดว่า “คุณเฉิน อยู่แค่ข้างหน้านี้แล้ว เราเพิ่งย้ายมาที่นี่ได้ไม่นานเนื่องจากที่เก่ามันมีขนาดที่แคบเกินไป”

"คุณเริ่นคุณถ่อมตัวเกินไป ที่เก่าของคุณมีที่ดินหลายพันตารางวา จะเรียกว่าเล็กได้ยังไงกัน? คุณต้องรวยมากแน่ๆ ถึงพูดแบบนั้น” ซุนซือเหมี่ยวหยอกล้อ

“ฮ่าฮ่าฮ่า! ฉันแน่ใจว่าสำหรับผู้เชี่ยวชาญด้านการต่อสู้เช่นคุณและคุณเฉินแล้ว เรื่องเงินทองเป็นแค่สิ่งของธรรมดาๆ เท่านั้น” เริ่นเสียนกล่าวพร้อมกับหัวเราะ

ขณะที่เฉินผิงก้าวเท้าเข้าไปในที่พักของตระกูลเริ่น เขาสัมผัสได้ถึงบางสิ่งที่ไม่ถูกต้อง ความรู้สึกราวกับว่าบ้านทั้งหลังถูกปกคลุมด้วยพลังบางอย่าง ไม่ว่าพลังวิญญาณจะมีน้อยเพียงใดในสังคมปัจจุบัน แต่นั่นก็ไม่ได้แปลว่ามันจะไม่มีอยู่จริง

อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เฉินผิงเข้ามา พลังวิญญาณที่เขาสัมผัสได้ก่อนหน้านี้ก็หายไปอย่างหมดสิ้น พวกมันหายไปราวกับสุญญากาศ

เสี่ยวหลานเองก็รู้สึกเช่นเดียวกัน สำหรับผู้ที่มีความสามารถทางด้านเวทมนตร์ สัมผัสของเธอก็ไวต่อรัศมีที่อยู่รอบตัวของเธอเช่นกัน ขณะที่เธอเดินเข้ามา คิ้วของเธอก็ขมวดทันที

เฉินผิงถามเธอ “คุณก็รู้สึกใช่มั้ยว่ามีบางอย่างผิดปกติ?”

เธอพยักหน้า “ตั้งแต่ที่ฉันเดินเข้ามาในสนาม ฉันรู้สึกหายใจไม่ออก พลังงานของฉันดูเหมือนจะถูกปิดกั้นโดยอะไรบางอย่าง และฉันไม่สามารถปลดปล่อยพลังงานของฉันออกจากจุดชีพจรตันเถียนได้”

เฉินผิงเพียงแค่ยิ้มแต่ไม่ได้พูดอะไร เขารู้ว่าต้องมีใครบางคนใช้วงแหวนอาคมกับตระกูลเริ่นอย่างแน่นอน ถึงแม้ว่าเขาจะไม่รู้ถึงเหตุผล แต่ตอนนี้เขาจำเป็นต้องรีบไปดูคนไข้ก่อน

หากอาการของคนไข้ไม่ได้มีผลเกี่ยวข้องกับวงแหวนอาคม เฉินผิงก็ไม่จำเป็นต้องสนใจมันอีก มันคงเป็นทางที่ดีที่สุดสำหรับเขาที่จะหลีกเลี่ยงปัญหาที่ไม่จำเป็น

“คุณเฉิน ฉันชงชามาให้คุณ เชิญนั่งลงก่อน!”

เมื่อพวกเขาเข้ามาถึงในห้อง เริ่นเสียนได้เชิญให้เฉินผิงนั่งรอสักครู่ขณะที่เขากำลังไปเตรียมอาหารว่าง

“คุณเริ่น คุณได้ให้ซินแสมองดูรอบๆ บ้านหลังนี้ตอนที่คุณสร้างหรือเปล่าครับ?” เฉินผิงอดไม่ได้ที่จะถาม

“ใช่ฉันให้เขาดูแล้ว ทั้งสถานที่ตั้ง การก่อสร้าง และแม้แต่แผนผังเองต่างก็ได้รับคำแนะนำจากซินแส ฉันใช้เงินไปห้าล้านกว่า ฉันได้ยินมาว่าซินแสคนนี้มาจากหอเทียนหลัวและเขามีชื่อเสียงมาก!” เริ่นเสียนบอกกับเฉินผิงอย่างเปิดเผย”

“หอเทียนหลัว?” เฉินผิงไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน

เสี่ยวหลานผู้ซึ่งนั่งบทสนทนาอยู่สักพักก็เอ่ยขึ้นว่า “คนจากหอเทียนหลัวมาให้คำปรึกษาด้านโบราณภูมิศาสตร์งั้นหรือ? ถ้างั้นแสดงว่าครอบครัวของคุณจะต้องสำคัญมากๆ เป็นแน่ หรือไม่ก็คุณต้องยอมจ่ายเงินจำนวนมหาศาล ถ้าหากว่าคุณไม่มีเส้นสายล่ะก็ไม่มีทางที่คนจากหอเทียนหลัวจะยอมช่วยเหลือคุณแน่นอน”

เฉินผิงถาม “เสี่ยวหลาน เธอรู้เกี่ยวกับหอเทียนหลัวงั้นหรือ?”

"แน่นอน หอเทียนหลัวถูกก่อตั้งโดยปรมาจารย์หนีซื่อเต้าที่มีชื่อเสียงทางตะวันตกเฉียงใต้ เขาผสมผสานเทคนิคโบราณภูมิศาสตร์ต่างๆ และคิดค้นรูปแบบค่ายกลดักมังกรของเขาเอง มันเป็นเรื่องยากที่จะหลุดพ้นจากมันหากพวกเขาติดอยู่ในค่ายกลนั่น แม้จะเป็นปรมาจารย์ยุทธ์เองก็ตาม นั่นเป็นเหตุผลที่หอเทียนหลัวมีชื่อเสียงมากในภูมิภาคของเรา” เสี่ยวหลานอธิบาย