หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว นิยาย บท 11

“คนสวย! คุณเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า? คนนี้มันเป็นคนหลอกลวงนะ! คุณจะไม่ได้อะไรจากการอยู่กับเขาหรอก!”

เมื่อหยางเหว่ยเห็นว่าการยั่วยุของเขาไม่มีผล เขาก็ใจร้อนเล็กน้อยอย่างเห็นได้ชัด

เขาทนไม่ไหวที่คนสวยขนาดนี้จะถูกทำลายโดยลู่เฉิน

“เฮ้! คุณน่ารำคาญมาก ฉันจะคบกับใครแล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณล่ะ!” เห็นได้ชัดว่าฉาวซวนเฟยหมดความอดทนแล้ว

"คุณ--"

หยางเหว่ยโกรธมาก

เขาไม่คาดคิดว่าคนตรงหน้านี้จะดื้อรั้นขนาดนี้

แม้ว่าเธอจะรู้ว่าเธอโดนหลอก แต่เธอก็ยังเต็มใจ

ไอ้หนุ่มคนนี้มีเสน่ห์ขนาดนั้นเลยเหรอ?

“คุณหยางคะ คนแบบนี้สมควรที่จะถูกหลอกแล้ว คุณเตือนเธอด้วยความมีน้ำใจ ถ้าเธอจะไม่รับน้ำใจของคุณก็ช่างเถอะ แต่การที่เธอยังจะมาพูดจาหยาบคายอย่างนี้ ช่างไม่รู้จักชั่วดีจริงๆ!“ เลขาจางพูดอย่างประชดประชันอยู่ด้านข้าง

“ฮึ่ม! จนถึงตอนนี้ เป็นคนดียังไม่ได้เลย!” หยางเหว่ยรู้สึกขุ่นเคืองเล็กน้อย

แน่นอนว่าสาเหตุหลักคือความอิจฉา

“พวกคุณคงจะรู้จักกันมานานแล้วใช่มั้ย?”

หลี่ชิงเหยาถามอย่างกะทันหัน

พฤติกรรมของฉาวซวนเฟย ทำให้เธอสงสัยว่าทั้งสองมีความสัมพันธ์กันมานานแล้ว

ไม่อย่างนั้นอีกฝ่ายจะเชื่อใจเขาขนาดนี้ได้อย่างไร?

“รู้จักกันนานแค่ไหนมันไม่สำคัญหรอก สิ่งที่สำคัญคือเรารักกัน”

ฉาวซวนเฟยยิ้มให้

ในขณะที่พูด เธอยังใช้หน้าอกของเธอบีบแขนของลู่เฉิน ราวกับเธอกำลังแสดงความเป็นเจ้าของ

เมื่อเห็นฉากนี้ สายตาของหลี่ชิงเหยาก็เย็นชายิ่งขึ้น

แม้ว่าเธอจะรู้ว่าฉาวซวนเฟยจงใจมากระตุ้นเธอ แต่เธอก็ยังรู้สึกไม่สบายใจมาก

ราวกับว่ามีบางอย่างถูกแย่งชิงไป

“ลู่เฉิน ฉันไม่คิดว่าคุณจะปิดบังไว้ขนาดนี้ เรายังไม่ได้หย่าร้าง คุณก็ได้หาเส้นทางใหม่ไว้ล่วงหน้าแล้วเหรอ ฉันมองคุณผิดไปจริงๆ!”

หลี่ชิงเหยาพยายามอย่างเต็มที่ที่ระงับอารมณ์ของเธอ

เพราะว่าเรื่องหย่าร้าง เธอรู้สึกผิดและรู้สึกว่าเธอติดหนี้อีกฝ่ายมาตลอด

แต่คิดไม่ถึงว่าเมื่อตอนที่เธอคิดที่จะชดเชยเขาอย่างไรดี อีกฝ่ายก็ได้มีความรักใหม่ไปเสียแล้ว

จริงๆแล้ว เธอต่างหากที่เป็นตัวตลกที่ถูกล้อเล่น!

“ถ้าคุณคิดอย่างนั้น ผมก็ไม่มีอะไรจะพูด” ลู่เฉินขี้เกียจที่จะอธิบาย

“ดี ก่อนหน้านี้ฉันยังรู้สึกว่าฉันเป็นหนี้คุณ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเราจะไม่ติดค้างอะไรกันแล้ว!” ใบหน้าของหลี่ชิงเหยาเย็นชาขึ้นมาเรื่อยๆ

สาวตาของเธอนั้น เหมือนกับการมองคนแปลกหน้าคนหนึ่ง

"เป็นแบบนี้ดีที่สุดแล้ว"

ลู่เฉินไร้ซึ่งการแสดงออกใดๆ

แต่หัวใจของเขากระตุกอย่างอธิบายไม่ได้

"คุณหลี่......"

ในขณะนี้ ฉาวซวนเฟยพูดด้วยรอยยิ้มว่า "แม้ว่าทางเลือกของคุณจะไม่ค่อยฉลาดนัก แต่ฉันก็ต้องขอบคุณคุณด้วยนะ"

“ขอบคุณเรื่องอะไร” หลี่ชิงเหยาเงยหน้าขึ้นอย่างช้าๆ

“ขอบคุณที่มอบลู่เฉินให้ฉัน ไม่เช่นนั้น ฉันคงไม่ได้ค้นพบสมบัติล้ำค่าเช่นนี้” ฉาวซวนเฟยยิ้มอย่างมีเลศนัย

คำพูดเหล่านี้ช่างรุนแรงและน่าสะเทือนใจจริงๆ!

"เฮ้! ยัยจิ้งจอกเธอนี่..."

เลขาจางกำลังจะโจมตี แต่หลี่ชิงเหยายกมือขึ้นเพื่อหยุดเธอ แล้วหลี่ชิงเหยาพูดอย่างไม่เต็มใจที่จะยอมแพ้ว่า "สมบัติล้ำค่าในสายตาของคุณเป็นเพียงคนธรรมดาในความคิดของฉัน"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน