หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 356

“ช่วงสองสามวันที่ผ่านมาท่านหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย กระทั่งเงาก็ไม่เห็น แม้แต่พี่ใหญ่ข้าและหลินซวี่ก็หาตัวท่านไม่พบ พวกเราทุกคนเป็นห่วงท่านมาก”

คำถามของเสี่ยวตง ทำให้เซียวเย่หลันอดหยุดเดินไม่ได้

เขาอยากฟังว่า เซี่ยเชียนฮวันจะตอบว่าอย่างไร

ในตอนนั้น

เซียวเย่หลันก็ได้ยินน้ำเสียงที่เฉยชาของผู้หญิงคนนั้นดังมาจากข้างใน “ข้าแค่ขึ้นภูเขาไปเก็บสมุนไพรนะ”

“เอ๋? นี่...”

เสี่ยวตงตกตะลึงจนอ้าปาก

นางรู้ว่า เซี่ยเชียนฮวันไม่ได้พูดความจริง

ตอนนั้นเซี่ยเชียนฮวันยืนกรานว่าท่านอ๋องยังไม่ตาย และยังบอกอีกด้วยว่าจะไปพาเขากลับมา ดังนั้นนางจะต้องไปหาท่านอ๋องอย่างแน่นอน แต่จู่ๆ ก็บอกว่านางขึ้นภูเขาไปเก็บสมุนไพรเนี่ยนะ?

แน่นอนเซียวเย่หลันที่อยู่นอกประตูหาได้รู้เรื่องนี้ไม่

หลังจากได้ยินคำตอบของเซี่ยเชียนฮวัน เขาก็ส่ายหน้า และยืนอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะหันหลังกลับ

หลังจากที่เขาออกไปแล้ว

เสี่ยวตงก็ถอนหายใจและหยิบกาเหล้าขึ้นมารินเหล้า “พระชายา หากท่านมีบางอย่างอยู่ในใจก็สามารถเล่าให้บ่าวฟังได้ อย่าเก็บมันไว้คนเดียว”

เซี่ยเชียนฮวันวางจอกเหล้าที่ดื่มจนเกลี้ยงลง ดวงตาคู่นั้นดูสับสนและมึนเมาเล็กน้อย นางพูดพึมพำว่า “เสี่ยวตง ถ้าข้าบอกเซียวเย่หลันว่าข้าเป็นคนที่ช่วยเขา เขาจะเชื่อไหม?”

“เชื่อ ถึงแม้พระชายาจะไม่พูด แต่บ่าวเชื่อพระชายาอย่างแน่นอน”

เสี่ยวตงมองเซี่ยเชียนฮวันอย่างหนักแน่น

เซี่ยเชียนฮวันยิ้มอย่างขมขื่น “แต่มันไม่มีประโยชน์ เพราะมีเจ้าคนเดียวที่เชื่อ คนอื่นๆ คงคิดว่าข้าอิจฉาซูอวี้เออร์ และอยากแย่งผลงานของนาง”

“เหอะ บ่าวก็สงสัยมานานแล้ว ซูอวี้เออร์ไม่มีความรู้เรื่องแพทย์เลยสักนิด ต่อให้นางจะโชคดี เจอยาแก้พิษบนศพของชาวซีเหลียงก็เถอะ แต่นางรู้ได้อย่างไรว่าต้องใช้ยาแก้พิษเพื่อรักษาพิษในตัวท่านอ๋อง? มันไม่สมเหตุสมผลเลย”

เสี่ยวตงวิเคราะห์ด้วยอารมณ์ และสรุปข้อสงสัยหลายประการ

เซี่ยเชียนฮวันรู้ถึงความยากลําบากของเรื่องนี้ จึงไม่พูดอะไรเพิ่มเติม เพียงแค่ดื่มเหล้าอีกหนึ่งจอก

จนกระทั่งเสี่ยวตงเกลี้ยกล่อมให้นางนึกถึงทารกในครรภ์ นางจึงไม่ดื่มต่อ นางยอมแพ้และกลับพักผ่อนที่ห้อง

กลางดึกคืนนั้น

ในขณะที่เซี่ยเชียนฮวันกำลังสะลืมสะลืออยู่นั้น ก็รู้สึกเหมือนมีคนคนหนึ่งยืนอยู่ข้างเตียง

“พี่สาวทำไมท่านถึงดื่มหนักขนาดนี้ล่ะ หรือมีเรื่องอะไรอยู่ในใจ ก็เลยดื่มเหล้าเพื่อคลายเศร้า”

เป็นซูอวี้เออร์…

เสียงหัวเราะแสบแก้วหูของนางดังอยู่เหนือศีรษะ ทำให้เซี่ยเชียนฮวันที่ยังไม่สร่างเมาต้องปวดหัว

“ข้ารู้ว่าพี่สาวอยู่ที่ไหนในช่วงที่ผ่านมา และข้าก็รู้ว่า คนที่ช่วยท่านอ๋องก็คือท่าน แต่ข้าก็แย่งผลงานของท่านมา”

ซูอวี้เออร์โน้มตัวลงมา และกระซิบที่ข้างหูเซี่ยเชียนฮวัน