หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 359

“แค่กๆ...”

หลังจากพูดยาวขนาดนั้น เซวี่ยจวิ้นก็ไอเบาๆ ออกมา

ที่นางบอกว่ามาหาหมอ ดูเหมือนจะเป็นความจริง

เซี่ยเชียนฮวันถอนหายใจเบาๆ และเอื้อมมือไปจับชีพจรนางอย่างเงียบๆ ถามคำถามอีกสองสามข้อ จากนั้นก็หยิบพู่กันขึ้นมาท่ามกลางสายตาที่ประหม่าของนาง ก่อนจะเริ่มเขียนใบสั่งยา

“อาการของเจ้าไม่ร้ายแรงนัก เพียงแต่ความกังวลมากเกินไปจะนําไปสู่ความตึงเครียดทางจิตใจ ทำให้ปวดศีรษะข้างเดียวหรือด้านข้าง อาการเหล่านี้จะแย่ลงหลังจากที่สัมผัสกับลม พักฟื้นสักสองสามวันอาการก็จะดีขึ้น”

เซวี่ยจวิ้นเห็นเซี่ยเชียนฮวันเขียนใบสั่งยาให้กับตัวเอง โดยไม่พูดถึงเรื่องนี้นางกล่าว จึงกล่าวอย่างรีบร้อนว่า “พระชายา หม่อมฉันไม่ใช่คนประเภทพูดอย่างทำอย่าง คําสัญญาที่ให้ไว้กับท่านในวันนี้ หม่อมฉันจะทำให้สำเร็จในอนาคต”

ปลายพู่กันของเซี่ยเชียนฮวันหยุดชะงักเล็กน้อย

หยดหมึกค่อยๆ กระจายทั่วกระดาษสีขาว

นางมองออกว่า เซวี่ยจวิ้นเป็นคนเช่นนั้นจริงๆ

เพียงแต่ว่า...

ถ้าหากแต่งเข้ามาในจวนจ้านอ๋องจริงๆ มันไม่ใช่พรสำหรับสตรีคนนี้

“คุณหนูเซวี่ย เจ้าสามารถมีความคิดเป็นของตัวเองได้ ไม่จำเป็นต้องเชื่อฟังบิดาไปเสียหมด เจ้าเป็นคน มิใช่หุ่นเชิดที่ต้องอยู่ใต้การบงการของผู้อื่น”

เซี่ยเชียนฮวันเงียบไปครู่หนึ่ง สุดท้ายก็เปิดปากกล่าว

เซวี่ยจวิ้นตะลึงเล็กน้อย จากนั้นก็ส่ายหน้าแล้วกล่าวว่า “ท่านพูดตลกแล้ว บิดามารดาเป็นผู้จัดการเรื่องการแต่งงาน เรื่องใหญ่ในชีวิตเช่นนี้จะไม่เชื่อฟังบิดาได้อย่างไร”

“เจ้าไม่ใช่คนเดียวที่ต้องแต่งงานเข้าจวนจ้านอ๋องเพื่อครอบครัว น่าเสียดายที่นางจบลงได้ไม่ดีนัก ข้าเพียงแต่หวังว่าโศกนาฏกรรมนี้จะไม่เกิดขึ้นกับคนอื่นอีก”

นางยังจำความเจ็บปวดแสนสาหัสในคืนแรกกับเซียวเย่หลันได้

ถ้าไม่ใช่นาง “เซี่ยเชียนฮวัน”คงถูกวางยาตายไปนานแล้ว และคงไม่มีตัวตนอยู่บนโลกนี้อีก

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน