หลินไป๋หลัน นิยาย บท 68

เมื่งซูฮวาออกเดินทางจากพรรคจันทราโดยรถม้าของนางเอง มุ่งหน้าไปยังตัวเมืองแคว้นหนานเพื่อเที่ยวชมตลาดอย่างที่นางคิดวางแผนเอาไว้

              เมื่อมาถึงก็ให้เงาของตัวเองสิบคน กระจายตัวออกไปตามจุดต่าง ๆ ที่นางจะเดินผ่าน แล้วให้เงาแฝงตัวกลมกลืนกับชาวบ้านพูดบอกกล่าวว่านางคือคุณหนูเมิ่งซูฮวาที่ชาวบ้านให้ความสนใจกันอยู่ตอนนี้

      เมิ่งซูฮวาเดินชมตลาดอย่างอ้อยอิ่งเข้าร้านนั้นออกร้านนี้ด้วยใบหน้าที่เปื้อนยิ้มอยู่ตลอดเวลา ผู้คนที่พบเห็นและทราบว่าคือผู้ใดต่างจ้องมองกันไม่วางสายตา ต่างพูดคุยซุบซิบกันมากขึ้นกว่าเดิมด้วยความงดงามที่หาผู้ใดเปรียบ ที่พวกเขาได้ประจักษุแล้วเป็นจริงดังข่าวลือที่เอ่ยถึงกันอยู่ บุรุษน้อยใหญ่ต่างมองตามเหลียวหลัง สร้างความพึงพอใจให้นางเป็นอย่างมาก

      ทางด้านมีมี่ที่กำลังสร้างข่าวลือเรื่องของสหายอยู่กับแม่ค้าในตลาด ส่วนลูกน้องของท่านพ่อแยกไปอีกด้านหนึ่งของตลาด นางได้ยินชาวบ้านที่เดินผ่านมาพูดว่าคุณหนูเมิ่งซูฮวาว่าที่คู่หมั้นของท่านประมุขหนานปรากฏตัวอยู่ที่ตลาดด้านหน้า ด้วยความอยากรู้อยากเห็นมีมี่จึงชวนแม่ครัวอีกสองคนเดินไปด้านหน้าทันที

     สตรีในอาภรณ์สีชมพูอ่อนใบหน้างดงามหยาดย้อยรูปร่างอรชรอ้อนเเอ้นอายุราว ๆ สิบห้าสิบหกปี แต่!! นางชะนีตรงหน้าช่างสตอเก่งยิ่งนัก มาเดินนวยนาดอวดโฉมราวกับนางสาวไทยเช่นนี้ คงมิพ้นให้ชาวบ้านกระพือข่าวเรื่องของนางหรอกหรือช่างร้ายกาจนัก

      'ได้มาดูกันสักตั้งหนึ่งว่าสตอตัวแม่ที่แท้ทรูมันเป็นเช่นไร'

      เมื่อคิดได้ดังนั้นจึงชักชวนแม่ครัวอีกสองคน มายืนจับกลุ่มคุยกันกับแม่ค้าขายเครื่องประดับใกล้ ๆ ถนนเพื่อรอจังหวะให้นางชะนีเดินมาใกล้ ๆ

    "ข้าได้ข่าวมาว่าคุณหนูหลินไป๋หลันรูปโฉมงดงามแถมยังจิตใจดีมีเมตตา สร้างบ้านพักและสร้างอาชีพให้ขอทานและผู้ยากไร้ในเมืองหนานเหออยู่กันอย่างไม่อดอยาก และนางกำลังจะสร้างศูนย์พักพิงที่เมืองหลวงด้วยนะช่างเหมาะสมกับท่านประมุขหนานยิ่งนัก" มีมี่เอ่ยเสียงดังสนทนากับแม่ครัวทั้งสองที่ทำทีเป็นคนไม่รู้จักกัน เมื่อเป้าหมายเข้ามาใกล้

   "จริงด้วย ๆ วันนั้นข้าเห็นท่านประมุขหนานมาที่ร้านน้ำชาหอมหมื่นลี้ และประกาศเสียงดังว่าคุณหนูหลินไป๋หลันคือคู่หมั้นของตน ข้าละอิจฉาคุณหนูหลินไป๋หลันยิ่งนัก" แม่ครัวคนที่หนึ่งเอ่ยขึ้นตามที่ซักซ้อมกันเอาไว้เมื่อวานนี้อย่างคล่องแคล่ว เพราะตนพูดแบบนี้ซ้ำ ๆ มาหลายรอบแล้วแต่เพื่อคุณหนูหลันพวกนางยอมทุ่มสุดตัว

    "ใช่ ๆ วันนั้นข้าก็เห็นทั้งสองเหมาะสมกันยิ่งนัก ท่านประมุขก็หล่อดุจเทพเซียน คุณหนูหลินไป๋หลันก็งดงามราวกับนางเซียน ช่างเป็นบุญตาของข้าจริง ๆ" แม่ครัวคนที่สองเอ่ยขึ้นสมทบ

    เมิ่งซูฮวาที่กำลังเดินอวดโฉมด้วยรอยยิ้มหวานเมื่อเดินมาใกล้กลุ่มของชาวบ้านด้านหน้าก็ได้ยินเสียงพูดคุยกัน มันช่างระคายหูยิ่งนักพวกโง่เขลาพูดจาไร้สาระ เมิ่งซูฮวายังคงปั้นหน้ายิ้มออกมาแม้ในใจจะนึกโกรธแค้นอยู่มิน้อยก็ตาม

     มีมี่ที่เห็นเป้าหมายใกล้เข้ามามากขึ้นก็ยิงเข้าจัง ๆ ที่กลางเป้าทันที...

      "ข้าได้ยินมาว่าท่านประมุขหนานมิได้สนใจคุณหนูเมิ่งซูฮวาเลยสักนิด แถมยังเอ่ยตัดเยื่อใยปฏิเสธการหมั้นหมายที่ผู้ใหญ่คิดหมายมั่นตั้งแต่ยังเยาว์แล้ว" มีมี่เอ่ย

      "จริงหรือ? เช่นนั้นคุณหนูเมิ่งก็มิเช่นคู่หมั้นท่านประมุขหนานนะสิ" แม่ค้าขายของคันปากอยากร่วมวงสนทนาด้วย

    "ข้าว่าคุณหนูเมิ่งคงคิดเองอยู่ฝ่ายเดียว มิเช่นนั้นท่านประมุขคงจะรีบรับหมั้นมาตั้งนานแล้วได้ยินว่านางสวยงดงามมากเลยนี่ คงไม่ปล่อยให้นางต้องคอยเก้อแล้วมาหมั้นหมายกับคุณหนูหลินหรอก ท่านป้าว่าจริงหรือไม่" มีมี่รีบใส่ไฟกองใหญ่หวังให้เป้าหมายมอดไหม้เผยโฉมหน้าแท้จริงออกมา

"ป้าไม่เป็นอะไร แต่เจ้ามีบาดแผลหลายแห่งเลยนะนางหนู" แม่ค้าเอ่ย เมื่อมองเห็นรอยเลือดที่ไหลซึมหลายแห่ง

แม่ครัวสองคนที่ไม่ได้รับบาดเจ็บเพราะคุณหนูมีมี่ช่วยผลักออกไปอีกทาง รีบเข้ามาพยุงเจ้านายให้ลุกขึ้นทันที ซิ่นเฉิงที่ได้รับแจ้งถึงเรื่องวุ่นวายที่เกิดขึ้นและเขาก็เดินตรวจตราอยู่ใกล้ ๆ แถวนี้พอดีจึงรีบเข้ามาดูเหตุการณ์

"มีมี่ใยเจ้าถึงได้บาดเจ็บเช่นนี้" ซิ่นเฉิงเอ่ยถาม เมื่อเห็นว่าผู้บาดเจ็บคือใคร

"มีเรื่องเข้าใจผิดนิดหน่อยไม่มีอะไรหรอกเจ้าค่ะ" มีมี่เอ่ยตอบ

"นิดหน่อยอะไรกันเจ้ามีบาดแผลเต็มตัวเช่นนี้ ใครเป็นผู้กระทำข้าจะไปลากตัวมันมารับความผิด" ซิ่นเฉิงเอ่ยเสียงดุดัน ทำร้ายคนกลางตลาดเช่นนี้มิเกรงกลัวกฎบ้านเมืองเลยหรือ แล้วคนที่โดนทำร้ายก็เปรียบเสมือนน้องสาวของเขาอีกด้วย

"พี่เฉิงช่วยพาข้ากลับจวนได้หรือไม่เจ้าคะ" มีมี่เอ่ยเปลี่ยนเรื่อง พลางส่งสายตาอ้อนวอนไปยังคนตรงหน้าเพราะนางไม่อยากให้เรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้บานปลายใหญ่โต

"ก็ได้ ๆ ข้าจะไปส่งเจ้าที่จวนเอง" พูดจบซิ่นเฉิงก็คว้าร่างบางขึ้นอุ้มทันที เพราะดูจากอาการแล้วนางคงเดินไม่ไหวร่างกายบอบช้ำภายไม่น้อย ส่วนผู้ติดตามทั้งสองไม่ได้รับบาดเจ็บมากเท่าไร ซิ่นเฉิงรีบเดินมุ่งหน้ากลับจวนสกุลหลินด้วยความรวดเร็ว