ตอนที่ 9 สอนให้เธอเป็นลูกผู้ชาย
พูดจบ ทุกคนตกตะลึงหมด
โดยเฉพาะครองขวัญ ใบหน้าที่ย่ามอกย่ามใจนั้น รีบแข็งทื่อทันที เธอหันหน้ามองไปยังทาวัต
ใบหน้าของทาวัตมีความเหยาะเย้ยนิดหนึ่ง พูดต่อว่า “แต่ที่ฉันเห็นคือ คุณชายวรินทรถูกผู้หญิงหลายคนล้อมไว้ แล้วถูกพวกเขารังแกโดยไม่ตอบโต้ เหมือนกับตอนนี้ ที่ทำได้แค่เพียงก้มหัว...”
เขาหันไปมองชยุต พูดต่อ“ถ้าลุงชยุตเป็นห่วงลูกชาย ไม่แข็งใจที่จะฝึกฝนเขา งั้นส่งมาให้ผม ผมจะช่วยสอนให้ รับรองว่าจะสอนให้เขากลายเป็นลูกผู้ชาย”
พอวรินทรได้ยิน หน้าซีดขาวทันที
ถ้าเธอถูกส่งไปที่ทาวัตนั้น ไม่ใช่จะส่งแกะเข้าถ้ำเสือเหรอ ?
“ฉันก็อายเหมือนกัน แต่ลูกชายฉันคนนี้ ร่างกายมันอ่อนแอไม่สบายบ่อยๆตั้งแต่เด็ก ยังไงก็ไปเทียบไม่ได้กับท่านประธานทาวัตได้หรอก” ชยุตพูดแล้วก็เหลือบตาไปมองวรินทร ตาคู่นั้นเหมือนมีดวงไฟซ่อนอยู่ อยากจะเผาวรินทรให้หมด
ครองขวัญมองเห็นชยุตโกรธยิ่งกว่าเดิม เธอก็แอบดีใจในใจ และพูดประจบทาวัตว่า “คุณชายทาวัตเป็นเอกลักษณ์ในโลก น้องชายของฉันเทียบกับคุณไม่ได้หรอกแม่แต่สักนิด ”
ทาวัตยิ้ม เมื่อได้เห็นทุกสิ่งกับตา เขาก็ได้รู้คร่าวๆว่าสภาพของบ้านพูลสวัสดิ์เป็นอย่างไร วรินทรแค่เป็นหุ่นเชิดของบ้านพูลสวัสดิ์
มองไปยังวรินทรที่สั่นตัวอยู่ ทาวัตขมวดคิ้ว ในใจเกิดความสงสารขึ้นมา
“โอ้ คุณชายควรจะเอาเสื้อโค้ตของผมคืนมาแล้วนะ”
เขาไม่นึกเลยว่า ลูกชายที่ไม่เอาไหนของเขา กลับได้รับการดูแลเป็นพิเศษจากทาวัต ใครๆก็รู้ว่า ทาวัตมีนิสัยสะอาดมากแค่ไหน ไม่เคยให้ใครแตะต้องของของเขา แต่เขากลับเอาเสื้อโค้ตตนเองให้วรินทร ช่วยเขากู้หน้า
แววตาชยุตเป็นประกายขึ้นมา วรินทรนี่ก็ไม่เอาไหนอย่างที่คิดเอาไว้
“ทาวัต” ชยุตยิ้มเหอะๆ “ลูกชายของผมนิสัยบุ่มบ่าม ถ้าทำอะไรผิดไป ทาวัตอย่าไปโกรธเขาเลยนะ”
“ลุงชยุตเกรงใจเกินไปแล้ว” ทาวัตไม่ได้พูดอะไรต่อ แต่มองไปยังครองขวัญด้วยสายตา
สายตาเมินเฉย นั้นทำให้ครองขวัญใจสั่น เธอคิดไม่ถึงเลย ทาวัตจะปกป้องน้องชายขี้เขลาของเธอ เธอน่าจะประมาทวรินทรเกินไปจริงๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์
ก็รู้นี่นาว่าตอนที่หายไปกำลังท้อง ทำไมไม่ถามถึงเด็ก...