หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 101

เพียงแต่เสี่ยวเจาเจานั้นไล่นกพิราบออกไปอย่างรวดเร็ว

“ชิว...ชิว...” และเด็กน้อยยังทำหน้ารังเกียจอีกด้วยถึงขนาดที่ให้อิ้งเสวี่ยกางร่มให้นาง ห้ามนกพิราบเข้าใกล้นาง

นกน้อยบินมาแล้วก็บินไป กินเสร็จแล้วก็บินออกไป และก็มีนกตัวใหม่บินเข้ามาอีกเรื่อย ๆ ตอนนี้มีนกนับไม่ถ้วนบินอยู่บนท้องฟ้า แต่ก็ไม่พบอะไรที่ผิดปกติเกิดขึ้นที่นี่

เพียงแต่...

ข้าวที่อยู่ในถาดของลู่เจาเจานั้นเติมเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ

“แม่นางเจาเจามีจิตใจเอื้ออาทรจริง ๆ” เติงจือไม่ลืมที่จะเอ่ยชมขึ้นมาหนึ่งประโยค

สวี่ซื่อหันมามองนางอีกครั้งภายใต้แสงแดดที่ส่องลงมา นางสวมเสื้อกันหนาวสีเขียวตัวเล็ก ๆ กะทัดรัดและบนหัวยังมัดจุกเล็ก ๆ เอาไว้ ด้านบนจุกยังแขวนระฆังสีแดงเล็ก ๆ เอาไว้ นางยิ้มอย่าง...สดใส

[ฝนตก ๆ ๆ ๆ ๆ เถอะน่า...]

[ทำให้ท่านแม่มีความสุข ๆ]

สวี่ซื่อนั่งอยู่บนรถม้าและเอาแต่มองไปบนฟ้าไม่หยุด หรือว่าวันนี้จะมีฝนตกลงมาจริง ๆ หรือ?

รถม้ายังไม่ทันเข้าใกล้สนาม บริเวณใกล้เคียงก็เริ่มแออัดแล้ว บริเวณโดยรอบยังเบียดเสียดไปด้วยชาวบ้านจำนวนมาก เบียดเสียจนรถม้าเคลื่อนตัวได้ยากลำบาก ชาวเป่ยเจานั้นหลงใหลในปาฏิหาริย์เป็นพิเศษ ตอนนี้จึงมีหลายคนเข้ามามุงดูกันแล้ว

“ฮูหยินเจ้าค่ะ แถว ๆ นี้มีร้านค้าสองร้านที่เป็นของพวกเรา พวกเราไปดูกันที่ชั้นบนเถอะเจ้าค่ะ” เติงจือพาสวี่ซื่อเดินผ่านฝูงชนไป จากนั้นก็เดินเลี้ยวอีกหลายครั้งก่อนที่จะเบียดออกมาถึงด้านนอกร้าน

เป็นร้านขายอาหารแห่งหนึ่ง

“ฮูหยิน เชิญที่ชั้นบนขอรับ” ที่นี่ตรงจุดนี้เป็นจุดรับชมที่วิวดีที่สุดของร้าน

เด็กรับใช้เตรียมชาเอาไว้ให้นานแล้ว สวี่ซื่อนั่งลงตรงหน้าหน้าต่างเพราะตรงนี่สามารถมองเห็นเวทีขนาดใหญ่ที่อยู่ห่างออกไปร้อยเมตรได้พอดี

ตอนนี้นางนั่งขัดสมาธิอยู่ตรงกลางและสูดลมหายใจลึก ๆ คนที่มามุงดูมีมากขึ้นเรื่อย ๆ นางรู้ว่าที่นี่มีทั้งชาวบ้านธรรมดา ขุนนางและเชื้อพระวงศ์อยู่ในนี้

ท่านแม่กับท่านพ่อของนางรักกันอย่างแท้จริง คนที่ไม่ได้ถูกรักต่างหากถึงจะเรียกว่าเป็นเมียน้อย สวี่ซื่อคนชั่วร้ายคนนั้นเป็นภรรยาหลวงหมาหวงก้าง

นกพิราบบินมาวนอยู่เหนือศีรษะมากขึ้นเรื่อย ๆ และมีสัตว์แปลก ๆ นานาชนิดบินวนอยู่บนท้องฟ้า

เสียงอุทานของฝูงชนดังขึ้นมาครั้งแล้วครั้งเล่า ผู้คนนับไม่ถ้วนเดินตามกันไปบนถนนและแหงนหน้ามองทุกอย่างอย่างสนใจ

สวี่ซื่อรู้สึกหนักอึ้งในใจครั้งแล้วครั้งเล่า เพราะเหตุใด? ถ้าเผยเจียวเจียวกับลู่หย่วนเจ๋อรักกันจริง ๆ ไปสู่ขอแต่งเข้าตระกูลก็ได้แล้ว! เพราะอะไรต้องปิดบังนางและแอบไปมีภรรยาและลูกอยู่ข้างนอก

ถึงขนาดกระทั่งที่...

มีความคิดต้องการที่จะฆ่าตัวเองและลูกเพื่อปูเส้นทางให้กับลูกของนาง