หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 1035

ทารกเดิมที่กลิ้งอยู่ในท้องก็สงบลงทันทีแล้ว

สวี่สืออวิ๋น......

เจ้ารังแกผู้อ่อนแอกลัวผู้แข็งแกร่ง ข้านับว่าดูออกแล้ว!

เดิมลู่เจาเจาก็เมามายมาก วิงเวียนและหนักศีรษะ ทั้งหมดอาศัยความตั้งใจเดิมยกกระบี่ ปีศาจจิ้งจอกเขียวสองตนเจ้าเล่ห์ ทำให้แขนนางเลือดออกแล้ว

นางโกรธแล้ว ตราสีแดงที่หัวคิ้วปรากฏทันที ราวกับเทพจุติ

กลิ่นอายเทพจุติดังบูม

ตัวนางถูกแสงสีทองปกคลุม เหมือนเทพที่อยู่สูงเหนือมวลชน

ปีศาจจิ้งจอกเขียวตะลึง

ลู่เจาเจายืนอยู่กลางอากาศ เหยียบอยู่บนศีรษะรูปปั้นหิน เลือดที่หยดติ๋ง ๆ ไหลตามหลังมือลงไป ตกอยู่บนรูปปั้นหินที่สีเทา

ในศาลใหญ่สั่นสะเทือนรุนแรง

รูปปั้นหินได้พลังเทพ จึงค่อยๆ ลืมตาขึ้นแล้ว

ปีศาจที่มองอยู่รอบๆ ถูกพลังนี้สยบในชั่วพริบตา ราวกับกระแสน้ำซัดไป ไม่กล้าเข้าใกล้สักนิด

ลูกบ้านทุกคนมองฉากนี้อึ้งๆ ความศรัทธาของพวกเขา ฟื้นแล้ว!

เทพลืมตาสบตากับลู่เจาเจา

“ท่านเทพลืมตา”

“คืนนี้เทพลงมาจุติแล้ว”

ร่างของนาง ในชั่วพริบตานี้เหมือนรวมเป็นหนึ่งเดียวกับรูปปั้นหิน

ปีศาจจิ้งจอกเขียวตกใจตัวอ่อน “นะ นะ นะ นะ นาง......จะ จะ เจาหยาง......”

“เทพกระบี่เจาหยางสำแดงเดชแล้ว!!” เขาถึงขนาดมีความกลัวหนึ่ง เผชิญหน้าอยู่ไม่ใช่ผู้ฝึกกระบี่ แต่เป็นเทพกระบี่เจาหยางมาเอง!

ผู้ปกป้องราชาปีศาจสองตนตกใจถอยหลังอย่างบ้าคลั่ง หนีไปเหมือนเสียสติไปแล้ว

“หนีเร็ว!”

สองคนหนีไปอย่างย่ำแย่

“หญิงท้องคนนั้นบอกว่าตนยังมีลูกสาวสี่ขวบคนหนึ่ง ถึงอย่างไรก็เป็นสายเลือดของนาง คงจะไม่หนีห่างกันเท่าไหร่!”

“ลักพาตัวเด็กเถอะ”

“ของขวัญชิ้นใหญ่แบบนี้ ราชาปีศาจจะต้องดีใจ!”

“จะ......เจ้าเป็นใคร? ทำไมถึงเป็นวิชากระบี่เจาหยางของท่านอาจารย์ข้า!” โหลวจิ่นถังแบกกระบี่เล็ก ปิดปากไอสองครั้ง เช็ดคราบเลือดที่มุมปากอย่างเรียบเฉย

โหลวจิ่นถังสูดดมเล็กน้อย บนตัวอีกฝ่ายเต็มไปด้วยกลิ่นเหล้าฉุน

แต่ยังไม่ทันพูดมากก็ถูกเหล่าลูกบ้านเบียดออกแล้ว

“ท่าน……ท่าน……”

“เป็นท่านกลับมาแล้วหรือ?” ผู้ใหญ่บ้านทิ้งไม้เท้า เดินงก ๆเงิ่น ๆไปถึงข้างตัวนาง ดวงตามองลู่เจาเจาอย่างคาดหวัง

ลู่เจาเจาเงียบไม่พูด เงยหน้ามองศาลใหญ่โตแห่งนี้