“แดนปรภพปิดประตูใหญ่ แล้ววิญญาณร้ายที่ตายไปจะทำอย่างไร? ปล่อยให้พวกเขาก่อความวุ่นวายข้างบนหรือ?”
“เจาเจา ข้าเป็นราชาแห่งโลกความตาย ปกครองแดนปรภพ แดนปรภพขังวิญญาณร้ายนับแสน ข้าต้องรับผิดชอบต่อแดนปรภพ และต้องรับผิดชอบต่อสามดินแดน หากพลังพิษเข้าสู่แดนปรภพต่อไป แดนปรภพจะแตกและจะทำให้เกิดภัยพิบัติใหญ่หลวง” ตอนนี้เริ่มควบคุมวิญญาณร้ายไม่ค่อยได้แล้ว
ลู่เจาเจาถอนหายใจเงียบๆ
“ท่านรู้วิธีการที่แดนเทพใช้กำจัดพลังพิษไหม?” ราชาแห่งโลกความตายพาเจาเจาไปถึงแท่นวัฏจักร
“พวกเขาหรือ......เหอะ......”
ราชาแห่งโลกความตายทำหน้าไม่พอใจ
“พวกเขาเป็นคนสร้างภัยพิบัติ แต่พวกเขากลับพยายามผลักเรื่องนี้ไปในโลกมนุษย์ ให้โลกมนุษย์แบกรับทุกอย่าง แดนศักดิ์สิทธิ์มีผู้บำเพ็ญตน มารปีศาจสองแดนยิ่งแหย่ไม่ได้ แดนพระพุทธแข็งแกร่งโกรธถลึงตายุ่งไม่ได้ แดนปรภพมีข้ากับทหารใต้พิภพจำนวนมาก”
“มีเพียงโลกมนุษย์ ถึงแม้ได้รับความรักจากเต๋าสวรรค์ แต่อำนาจอ่อนแอที่สุด”
“เทพไม่เห็นใจผู้คน ทำไมถึงทำเรื่องสติฟั่นเฟือนแบบนี้?”
“ดังนั้น เขาผู้นั้นจึงได้ถ่ายทอดเจตนารมณ์ให้หมิงคง นิกายหมื่นกระบี่จึงเสนอว่าจะทำให้โลกมนุษย์ยอมรับ”
บนใบหน้าราชาแห่งโลกความตายมีความไม่พอใจและดูถูกอย่างเก็บซ่อนได้ยาก แต่เขาทำได้แต่ปกป้องแดนปรภพ แต่ไม่มีอำนาจไปก้าวก่ายเจตนารมณ์ของเทพ
“ไม่มีอะไรมากกว่าการรังแกโลกมนุษย์ที่ไร้ที่พึ่ง”
ลู่เจาเจาที่อายุสี่ขวบเดินไปหน้าสุด น้ำเสียงแฝงความเย็นชาอยู่หลายส่วน “บางที การที่ข้าได้เกิดใหม่เป็นมนุษย์ ก็คงเป็นเพราะสวรรค์ได้ลิขิตไว้แล้วกระมัง?”
ผู้พิพากษาเห็นราชาแห่งโลกความตายนำทางด้วยตนเอง ผู้พิพากษาที่หน้าเที่ยงตรงไม่เห็นแก่หน้าไหนตลอดมา ขณะนี้ก็มีรอยยิ้มหลายส่วนแล้ว
“หยิบบันทึกการเกิดมา ให้สหายน้อยของข้าดู”
“ขอรับ” ผู้พิพากษาไปหยิบบันทึกการเกิดด้วยตัวเอง แล้วส่งมอบให้ถึงมือลู่เจาเจา
ลู่เจาเจาเปิดอ่านลวกๆ พักหนึ่ง เห็นอายุขัยท่านพ่อท่านแม่ ก็พยักหน้าอย่างพึงพอใจ
“เอ๊ะ ทำไมพี่ชายสามคนของข้าไม่มีการบันทึกการเกิด?”
ผู้พิพากษาเหล่มองแล้วพูดอย่างตกใจ “ข้าไม่เคยสังเกต อดีตกลับว่างเปล่า บนบันทึกการเกิด ไม่มีความทรงจำชาติก่อน มีความเป็นไปได้แค่สองอย่าง”
“หนึ่งเป็นเทพลงมาผ่านด่านเคราะห์ที่โลกมนุษย์ อดีตของเขาจึงไม่อนุญาตให้สอดแนม”
“สอง โชคชะตาของพวกเขาเกิดจุดเปลี่ยนแปลงยิ่งใหญ่ ห่างจากชะตาชีวิตเดิม ชาติก่อนและหลังได้รับผลกระทบ บันทึกการเกิดจึงถูกลบทิ้งไป”
ลู่เจาเจานิ่งไป เดิมพี่ชายทั้งสามคนต้องตายอย่างอนาถ แต่ตอนนี้......
พี่ใหญ่เป็นยอดคน พี่รองเป็นชายที่ดูแลคนนับหมื่นได้ พี่สามแม้เป็นคนโง่ที่สุดในบ้าน แต่ได้ยินว่าใกล้จะเป็นจอหงวนแล้ว!
คิดว่าเป็นการเกิดใหม่ของตน ก่อให้พวกเขาห่างจากโชคชะตาเดิมแล้ว
“แล้วน้องชายที่ยังไม่เกิดของข้าเล่า?”
“เขายังไม่คลอดออกมา ยังเป็นทารกในครรภ์ เหตุใด......” ลู่เจาเจาอ่านบันทึกการเกิดแล้วก็ขมวดคิ้ว
ตำแหน่งของน้องชาย ดำไปหมดทั้งแผ่น นางพลิกอ่านทั้งบันทึกการเกิดหลายหน้า มีแค่หน้าของน้องชายที่แตกต่าง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์
บท 613 ไม่ลงแล้วหรือค่ะ...
ไม่ลงต่อแล้วเหรอคะ...
อ่านบทที่ 613 กันที่ไหนคะ...
รอค่ะ แต่ช้าจัง สนุก รอค่ะ...
รอตอนต่อไปค่าา...
สนุกมากค่ะ รอตอนต่อไปอยู่ค่ะ...
อ้าว ลงไม่จบอีกแล้ว...
สนุกมากค่ะ...
โอ๊ยสนุกค่ะ อัพเยอะๆเลยนะคะเรื่องนี้...
ขอบคุณสนุกมากค่ะ...