หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 1038

ลู่เจาเจาลูบท้องของนาง “ใช่แล้ว ความสัมพันธ์ดีมาก ตั้งตารอคอยเขาคลอดออกมาจริงๆ.....พี่สาวจะอบรมสั่งสอนด้วยตัวเอง ให้เขารู้สึกถึงความรักของพี่สาว”

ลู่เจาเจาจะรู้ที่ไหน การเฆี่ยนหลายครั้งของนางวันนี้ ทำให้เขาเกิดปานทั้งตัว

กำเนิดมาพร้อมรอยเฆี่ยน กลัวพี่สาวไปตลอดชีวิต

สวี่สืออวิ๋นลูบท้องสีหน้ามึนงง “สอนให้ดีได้กระมัง? จะต้องสอนให้ดีให้ได้!”

“ท่านแม่ เจาเจาอยู่นานไม่ได้ เจาเจาทำงานเสร็จอีกสองสามวันก็กลับมารับท่าน พวกเรากลับเป่ยเจา กลับแคว้นใต้ด้วยกัน” ลู่เจาเจาซบอยู่ในอ้อมกอดท่านแม่ มีเพียงเป่ยเจาที่สามารถทำให้นางสงบใจได้

“ตกลง แม่ก็คิดถึงบ้านแล้ว” สวี่สืออวิ๋นถอนหายใจเบาๆ

รอท่านแม่นอนหลับสนิทแล้ว ลู่เจาเจาถึงจากไปเงียบๆ

นางครุ่นคิดแล้ว ตัดสินใจไปแดนปรภพพลิกบันทึกการเกิด

เป็นเด็กเวรตัวไหนมาเกิดเป็นน้องชายนางกันแน่!

นางเปิดประตูใหญ่แดนปรภพอย่างเงียบๆ ไร้เสียง

เสียงวิญญาณร้องไห้ครวญครางผสมกลิ่นอายเย็นปะทะเข้ามา นางหายตัวเข้าสู่แดนปรภพ

เส้นธารเหลืองปรากฏข้างหน้านางทันที

บนถนนยังมีวิญญาณเร่ร่อนนับไม่ถ้วน รับรู้ถึงลมหายใจคนเป็น ทยอยหันมามองนาง

“มองอะไรกัน? เชื่อหรือไม่ว่าข้าควักดวงตาของพวกเจ้าออกมาได้!”

ดวงวิญญาณบิดหน้าหนีทันที

นางดุร้ายกว่าวิญญาณชั่วอีก แง ๆ

ราชาแห่งโลกความตายรับรู้ถึงกลิ่นอายของนาง ตาก็เป็นประกาย ตื่นเต้นดีใจรีบมาหาทันที

“ในที่สุดเจ้าก็ตัดสินใจจะกบฏแล้วหรือ?!!”

ลู่เจาเจา???

“กบฏกับผีสิ!!” ลู่เจาเจากระโดดขึ้นเตะไปที่ราชาแห่งโลกความตายแรงๆ

ราชาแห่งโลกความตายตัวสูงใหญ่ นางกระโดดขึ้นก็เตะโดนแค่หัวเข่าของอีกฝ่าย

“ในสมองมีแต่กบฏ ท่านคิดอย่างอื่นไม่ได้หรือ?” ลู่เจาเจาโกรธเขาจนปวดหัว เมื่อก่อนก็ไม่เคยเห็นเขาหัวรั้นแบบนี้

“ไม่ก่อกบฏแล้วเจ้ามาทำอะไร? เสียเวลาของข้า!” ราชาแห่งโลกความตายหน้าดำทันที

เดิมมาต้อนรับอย่างกระตือรือร้น ขณะนี้หันหัวเดินกลับไปแล้ว

“เห้ เห้ เห้ ท่านจะไปไหน? ข้ามีเรื่องจะขอร้อง! อยากยืมของสิ่งหนึ่งกับท่าน......” ลู่เจาเจาตัวเตี้ย ก้าวขาสั้นป้อมวิ่งไล่ตามหลัง

ราชาแห่งโลกความตายชะงักฝีเท้า

คิ้วตายกขึ้นเล็กน้อย กดเสียงต่ำพูดว่า “เจ้าอยากยืมทหารหรือ?”

“ยืมเท่าไหร่? พูดกันก่อนนะ แดนปรภพข้าให้เจ้ายืมทหารมืดสามแสนนายได้ แต่เจ้าต่อสู้กับแดนเทพแล้วจะมาต่อสู้กับข้าอีกไม่ได้แล้วนะ!!”

“ทำไมเจ้าเงียบไป? สามแสนยังไม่พอหรือ?”