หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 1041

“พวกเราถูกนางแพศยาหลอก! เจาเจา ช่วยยายหน่อยเถิด ยายไม่อยากอยู่ที่บ้าๆ นี้อีกแล้ว...”

เหลือเชื่อหลานสาวตัวน้อยของนางจะทำให้แดนปรภพใช้มาตรการฉุกเฉินเพื่อนางได้จริงๆ นางคือแขกผู้มีเกียรติของฮ่องเต้เฟิงตู!

ไต้ซือชื่อคงไม่ได้โกหก!

ที่แท้เด็กคนนี้คือพรของตระกูลลู่!

นางมีตาหามีแววไม่ ทำให้ไข่มุกแท้เปื้อนฝุ่น

ลู่เจาเจาขมวดคิ้วนิดหนึ่ง แววตาที่มองนาง เฉกเช่นกำลังมองของสกปรก

“ข้าคือจักรพรรดินีแห่งแคว้นใต้ ท่านคิดว่าตนเองเป็นใคร คู่ควรกับการเป็นยายของข้า เป็นพ่อของข้างั้นหรือ” ลู่เจาเจายิ้มเล็กน้อย

“อ้อ พวกท่านคงยังไม่รู้กระมัง”

“แม่ข้าคือองค์หญิงแห่งแคว้นใต้ที่ถูกลืม ตอนนี้ข้าสืบทอดทรัพย์สินของแคว้นใต้แล้ว”

“เดิมที พวกเจ้ามีองค์หญิงแคว้นใต้เป็นลูกสะใภ้ มีจักรพรรดินีแคว้นใต้เป็นหลานสาว น่าเสียดาย... ไม่มีวาสนาจะได้ดีไปด้วย”

“จริงสิ แม่ข้าตั้งท้อง มีน้องชายกับท่านพ่อหรง ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขมาก คนนอกต่างเรียกพวกเขาว่าครอบครัวสุขสันต์”

“ยังมีพี่ชายทั้งสามของข้า...พี่ใหญ่ตอนนี้ปกครองบ้านเมือง พี่รองบัญชาการกองทัพทั้งหมด ส่วนพี่สาม...ได้ยินมาว่ามีโอกาสสูงที่จะได้เป็นจอหงวน เฮ้อ คนอื่นบอกว่าบรรพบุรุษตระกูลหรงโชคดีมาก อิจฉาจนน้ำตาไหลแล้ว”

“นี่คือเด็กที่ท่านไม่ต้องการ”

“กลับดีกับตระกูลหรง”

ลู่เจาเจาหัวเราะเสียงต่ำ เสียดแทงหญิงชราจนกุมศีรษะกรีดร้อง

สติสัมปชัญญะในหัวขาดผึงทันที

“ของข้า ทุกอย่างเป็นของข้า...เดิมทั้งหมดเป็นของข้า...” หญิงชราร้องไห้ฟูมพาย เสียใจเหลือเกิน เสียใจเหลือเกิน!!

ฮ่องเต้เฟิงตูตบหน้าผากของนาง

"ร้ายจริงๆ"

มันยากมากที่จะเป็นศัตรูกับนาง

มีชีวิตอยู่ก็เจ็บปวดใจ

ตายแล้วก็ยังเจ็บปวดใจ

"เจาเจาดูสิ..."

“ทหารใต้พิภพสามแสนนายฝึกฝนได้ดีหรือไม่”

“นี่คือแผ่นดินที่เราสร้างให้เจ้า!”

“ท่านพิชิตแดนเทพตั้งแต่เมื่อไร”

“จริงสิ สำนักหมื่นกระบี่ของเจ้าตอนนั้นมีผู้อาวุโสสูงสุดสองสามคนที่ขึ้นสู่สวรรค์ ยังมีศิษย์เจ็ดคนด้วย พวกเราประสานงานกันทั้งภายในและภายนอก โค่นล้มแดนเทพได้! ช่างสมบูรณ์แบบ!”

“เอาล่ะ ตอนนี้อาศัยจังหวะมหาเทพกำลังเผชิญกับหายนะในแดนเบื้องล่าง เรารีบจัดการให้เสร็จเรื่องเสร็จราวกันเถอะ รอเขากลับมา ทุกอย่างก็เรียบร้อยแล้ว”

ฮ่องเต้เฟิงตูเดินพลางพึมพำ

ทันใดนั้น เด็กหญิงก็ดึงที่ชายเสื้อของเขา

“มีอะไรหรือ” เขากำลังพูดถึงแผนก่อกบฏ ก็ได้ยินลู่เจาเจาพูด