หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 1064

ชายหน้าลิงปากแหลมที่อยู่ข้างหลังกล่าวว่า “ท่านอา ท่านวางใจเถิด ในอนาคตข้าจะทุบหม้อให้ท่านเอง”

“ถึงแม้ท่านจะไม่ยอมให้สูตรอาหารลับแก่ข้า แต่ข้าก็ยังถือว่าท่านเป็นคนในครอบครัวนะ”

“ถ้าท่านไล่อาหมานออกจากบ้าน และออกจากหมู่บ้าน ครอบครัวเราจะดูแลท่านจนแก่เฒ่า”

“ถ้าท่านไม่ยอม เกรงว่า…ผู้นำหมู่บ้านอาจจะตัดท่านออกจากสารบบ และไล่ออกจากหมู่บ้านนะ” หลานชายแสร้งทำเป็นห่วงใย ทำให้หญิงชราโกรธจนหน้าซีด

ผู้นำหมู่บ้านยกมือขึ้น ทุกคนจึงหยุดพูดและมองไปที่เขา

ผู้นำหมู่บ้านรู้ดีว่า ครอบครัวนี้ต้องการยึดบ้านของหญิงชรา

แต่เขาก็ไม่ได้สนใจ

“แม่เฒ่าหลิน ท่านเกิดและโตที่นี่ ข้าจะไม่บังคับท่าน ถ้าท่านตัดชื่ออาหมานออกจากสารบบ และไล่นางออกไป ข้าก็จะยอมให้ท่านอยู่ในหมู่บ้านต่อไป”

“ไม่เช่นนั้น ท่านก็ไสหัวออกไปพร้อมกับอาหมาน!”

“การเซ่นไหว้เทพภูเขาเป็นเรื่องใหญ่ จะปล่อยให้พวกเจ้าก่อเรื่องไม่ได้!”

“อย่าคิดว่าข้าไม่รู้นะ อาหมานรีบกลับมาเมื่อคืน เพราะอยากขึ้นไปบนภูเขาอีกใช่ไหม?”

อาหมานหน้าซีด กัดริมฝีปากเบาๆ แววตามีความดื้อรั้นเล็กน้อย

แม่ของนางผูกพันกับภูเขา ในช่วงหลายปีมานี้ นางเข้าไปในภูเขานับครั้งไม่ถ้วน แต่ก็ไม่พบเทพภูเขา

เมื่อคืนนี้ นางตั้งใจที่จะรีบกลับมา ก็เพราะอยากเข้าไปในเขาด้วยกัน

เพื่อทวงความยุติธรรมให้ท่านแม่!

“ดูสิ ยัยเด็กบ้าคนนี้ยังไม่ยอมแพ้! ถ้าอยากตายก็ตายไปคนเดียวสิ จะมาทำให้เราเดือดร้อนทำไมกัน?”

“แม่ของนางเป็นคนสารเลวที่ไม่บริสุทธิ์ ไม่รู้ไปถูกใครที่ไหนทำให้ท้อง แต่กลับบอกว่าเป็นสายเลือดของเทพภูเขา”

“พวกเราอยู่ในแดนมารก็ลำบากอยู่แล้ว ถ้าไปทำให้เทพภูเขาโกรธเข้า เราก็ยิ่งจะไม่มีชีวิตที่ดีแน่”

“เหมือนอย่างแม่สารเลวของเจ้า! ยังคิดจะล่วงเกินเทพภูเขา!” แม่เฒ่าเฉินเท้าสะเอว ด่าทอไม่หยุดปากด้วยคำพูดที่หยาบคายที่สุด

อาหมานโกรธจนตาแดงก่ำ

“อย่ามาใส่ร้ายแม่ข้านะ! แม่ข้าเป็นคนบริสุทธิ์ ท่านเป็นผู้หญิงที่ดี!” พูดจบก็พุ่งเข้าไปผลักแม่เฒ่าเฉินจนล้มลงไปกับพื้นทันที

ยังไม่ทันที่ใครจะได้ตั้งตัว ก็เห็นนางขี่อยู่บนตัวของแม่เฒ่าเฉินแล้ว พลันตบหน้าซ้ายขวาด้วยมือทั้งสองข้างพร้อมกัน

“ข้าเคยเตือนเจ้าแล้วใช่ไหม ว่าถ้าเจ้าด่าแม่ข้าอีก ข้าจะฉีกปากเจ้า!”

“วันๆ เอาแต่สร้างข่าวลือใส่ร้ายแม่ข้า ทั้งที่แม่ข้าตายไปแล้ว แต่ข้ายังมีชีวิตอยู่!” อย่าคิดว่านางไม่รู้ว่าใครเป็นคนปล่อยข่าวลือ แม่เฒ่าเฉินคนนี้นี่แหละที่ป่าวประกาศไปทั่วหมู่บ้าน ว่าแม่ของนางแอบไปมีอะไรกับคนอื่นในกองฟาง จนตั้งท้องลูกนอกสมรส

เพียะ! เพียะ! เพียะ! แก้มของแม่เฒ่าเฉินบวมเป่งราวกับซาลาเปาหลังจากโดนตบไปหลายครั้ง

ไม่มีใครทันตั้งตัว แม่เฒ่าเฉินก็โดนตบเข้าให้แล้ว

“โอ๊ย! เจ้ามันลูกอกตัญญู! ยังไม่รีบมาช่วยแม่อีก!” แม่เฒ่าเฉินตะโกนด่าลูกชายด้วยความโมโห

ชายหน้าผอมรูปร่างเหมือนลิงหน้าดำคล้ำขึ้นทันที “นังชั่ว! กล้าดียังไงมาตบแม่ข้า!”