หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 1114

ในตอนนั้น เทพกระบี่และบรรพชนได้ร่วมกันก่อตั้งนิกายหมื่นกระบี่ และสั่งสอนศิษย์มากมาย เทพกระบี่มีพลังฝีมือสูงส่ง แต่ไม่เคยต้องการจะสู่สวรรค์

อาจารย์ลุงหลินผู้นี้ เป็นหนึ่งในศิษย์ที่สู่สวรรค์ไปในตอนนั้น

ส่วนบรรพชนนั้น ฝีมือการฝึกตนธรรมดา แต่มีความสามารถในการบริหารนิกายหมื่นกระบี่

บุตรชายคนเดียวของเขา คือ หมิงคง

“เขาทำกับบรรพชนและนิกายหมื่นกระบี่ได้อย่างไร! ไอ้สารเลวคนนี้ สมควรตายจริงๆ ถ้าเทพกระบี่รู้เข้า คงจะเสียใจมากแน่ๆ ท่านเป็นคนที่รักมนุษย์มากที่สุด…”

“หมิงคงถูกใครสังหารหรือ?” ในที่สุดท่านอาจารย์ลุงหลินก็ถามถึงเรื่องสำคัญ

ลู่เจาเจายิ้มหวาน “ได้ยินมาว่าเป็นเด็กผู้หญิงอายุสี่ขวบ”

เพล้ง!

ถ้วยชาในมือของท่านอาจารย์ลุงหลินร่วงลงพื้น แตกเป็นเสี่ยงๆ ทันที

“เจ้า...เจ้าว่าใครนะ?”

“สี่ขวบ เด็กผู้หญิง? จริงหรือ? นางชื่ออะไร? เจ้ารู้หรือไม่?” ท่านอาจารย์ลุงหลินถามอย่างร้อนรน พลางลุกขึ้นยืนปิดประตูด้วยความตื่นตระหนก

“เจ้าไปเปิดเขตแดนของนิกาย... ช่างเถอะ ช่างเถอะ ยิ่งเปิดยิ่งแสดงว่ามีพิรุธ” ท่านอาจารย์ลุงหลินโบกมือ

เด็กน้อยกอดกระบี่มายืนที่หน้าประตู “ท่านอาจารย์ลุง พวกเราก็ไม่มีเงินเปิดเขตแดนนิกายหรอกนะ”

ท่านอาจารย์ลุงหลิน…

เขาเหลือบมองลู่เจาเจาอย่างเขินๆ แล้วดุศิษย์เบาๆ “พูดจาเหลวไหล รีบออกไปเดี๋ยวนี้ เฝ้าประตูไว้ อย่าให้ใครเข้ามา นิกายกระบี่ของพวกเราก็...ยังมีเงินเยอะอยู่นะ”

เด็กน้อยปิดปากหัวเราะคิกคัก แล้วปิดประตูลง

ท่านอาจารย์ลุงหลินมองไปที่เจาเจาอย่างเขิน ๆ “อย่าไปฟังเขาพูดเหลวไหล นิกายกระบี่แห่งแดนเทพของเราไม่ยากจนหรอก”

คำอธิบายที่แห้งแล้ง และไม่น่าเชื่อถือ

“ก่อนอื่น เจ้าบอกข้าว่าใครสังหารหมิงคงนะ? เด็กผู้หญิงอายุสี่ขวบคนนั้นใช่ไหม สี่ขวบ ใช่แล้ว น่าจะสี่ขวบแล้ว” เขาพึมพำ