หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 1115

“นางจะขึ้นมาไม่ได้”

“แดนเบื้องบนได้วางกับดักไว้แล้ว ถ้านางขึ้นมา ก็จะถูกตราหน้าว่าเป็นมารร้าย!”

“นิกายหมื่นกระบี่ของพวกเรา ก่อตั้งโดยเทพกระบี่ นิกายหมื่นกระบี่พยายามอย่างหนักเพื่อสิ่งนี้ แต่ก็ไม่เป็นผล”

“เหล่าอาจารย์ลุงที่เดิมทีประจำอยู่สวรรค์เจ็ดชั้นฟ้า ก็ถูกส่งกลับมายังนิกาย”

ขณะที่พูดจบ เด็กน้อยที่อยู่หน้าประตูก็รายงานว่า

“อาจารย์ลุงและเหล่าผู้อาวุโสกลับมาแล้ว” ท่านอาจารย์ลุงหลินลุกขึ้น พาลู่เจาเจาออกไปต้อนรับ

“ศิษย์พี่ เหล่าเทพเป็นอย่างไรบ้าง? หันชวนยอมปล่อยตัวหรือไม่?”

เหล่าผู้อาวุโสผมขาวหลายคนส่ายหน้าด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

“พวกท่านได้รับการลงทัณฑ์หลายครั้งแล้ว พรุ่งนี้จะถูกนำตัวไปยังแท่นสังหารเทพ”

สีหน้าของอาจารย์ลุงหลินซีดเผือดในทันที

แท่นสังหารเทพ! นั่นคือการลงทัณฑ์ขั้นสูงสุด ที่ทำให้วิญญาณแตกสลาย ไม่มีโอกาสกลับมาเกิดใหม่ เป็นสถานที่ที่เทพทุกองค์ต่างหวาดกลัว

โดยปกติแล้ว แท่นสังหารเทพจะไม่ถูกนำมาใช้ หากถูกนำมาใช้ แสดงว่าเป็นการทำผิดครั้งใหญ่ที่ทำให้ฟ้าดินพิโรธ

“ทำไมกัน? พวกท่านเคยร่วมกับเทพกระบี่ในการกอบกู้โลกหล้า พวกเขาเป็นวีรบุรุษที่ควรได้รับการยกย่อง! ทั้งสามดินแดนต่างก็เห็นกันทั้งนั้น!" ดวงตาของอาจารย์ลุงหลินแดงก่ำ นิกายหมื่นกระบี่มีเทพเจ็ดองค์และลู่เจาเจา

ที่จริงแล้ว พวกเขาเข้มงวดกับศิษย์ในนิกายมากขึ้น

กลัวว่าจะทำให้ชื่อเสียงของพวกเขาตกต่ำ

“ยังจะถามอีกทำไม? ก็เพื่อล่อเทพกระบี่น้อยขึ้นมาบนแดนเบื้องบนไงล่ะ! ถ้าเทพกระบี่น้อยไม่ขึ้นมา ก็ถือโอกาสนี้กำจัดศัตรู!”

“ตอนนี้ท่านเสวียนอวี้อยู่ในแดนมาร วิญญาณของท่านฉงเย่ว์ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน ร่างจริงของท่านกานถังลงไปยังแดนเบื้องล่างก็ยังไม่กลับมา!”

“จงไป๋ ซิงหุย เสียนถิง และเซิ่งเหอถูกส่งไปยังแท่นเทพสังหารแล้ว พวกเราช่างไร้ประโยชน์ ไม่สามารถทำอะไรได้เลย!” ท่านอาจารย์ลุงใหญ่กำหมัดแน่นด้วยดวงตาแดงก่ำ ความรู้สึกไร้หนทางนั้นเต็มไปด้วยความสิ้นหวังอย่างสุดซึ้ง

“เทพกระบี่อุทิศตน แต่พวกเรากลับไม่สามารถปกป้องแม้แต่ศิษย์ของนางได้!”

“ถ้านางรู้เข้า นางจะเสียใจขนาดไหนกัน?”

ความเงียบปกคลุมไปทั่ว บรรยากาศหนักอึ้งจนน่าอึดอัด

“จริงสิ ข้าได้ยินมาว่าวันนี้มีศิษย์จากแดนเบื้องล่างได้สู่สวรรค์มางั้นหรือ?” จู่ๆ ท่านอาจารย์ลุงใหญ่ก็นึกเรื่องนี้ขึ้นมาได้

ท่านอาจารย์ลุงหลินรีบพยักหน้า “ใช่แล้ว ศิษย์พี่ หมิงคงผู้นั้น ก่ออาชญากรรมร้ายแรง!!”

“เขาทรยศต่อคำสอนของนิกายกระบี่ ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ถึงได้ไปเข้ากับหันชวน พยายามเปิดประตูเขตแดนเพื่อปล่อยพลังพิษเข้าสู่โลกมนุษย์ พยายามทำร้ายชีวิตผู้คนมากมาย ถูกเทพกระบี่น้อย…” เขาทำท่าปาดคอ

เหล่าอาจารย์ลุงลุกขึ้นยืนพร้อมกัน “เทพกระบี่น้อย? นาง นางยังสบายดีหรือไม่?”

พูดจบก็รู้สึกผิดอย่างเต็มเปี่ยม “ท่านเพิ่งจะสี่ห้าขวบเองไม่ใช่หรือ? เพิ่งจะฟื้นคืนชีพ ยังไม่ทันเติบโต ก็ต้องมาเผชิญกับเรื่องแบบนี้ซะแล้ว”

“พวกเราคิดผิดไป คิดว่าสายเลือดที่บรรพชนทิ้งไว้ จะเป็นคนดี”