หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 405

หากว่าตามระเบียบปฎิบัติแล้ว จะไม่นับสินเดิมจนกว่าจะถึงวันที่สองของการแต่งงาน

“สินเดิมของลูกสะใภ้ล้วนเป็นทรัพย์สินส่วนบุคคลมาแต่ไหนแต่ไร มีอย่างที่ไหนต้องผ่านมือบ้านสามีก่อน ไม่ไว้หน้ากันเลย พวกเขาไม่อายเหรอ?”

“วันนี้ตอนบ่าย ตอนที่ข้าไปนับสินเดิม ฮูหยินเผยส่งคนไปนำสินเดิมลงคลังแล้ว โชคดีที่ข้าไปเร็ว ไม่อย่างนั้นพวกเขาคงนำไปหมดแล้ว” เมื่อชวงเอ๋อร์พูดขึ้น คนอื่นๆ ต่างนิ่งอึ้งไป

ไม่ไว้หน้ากันบ้างเลย มีอย่างที่ไหนกล้ายึดสินเดิมของลูกสะใภ้

“ตอนนั้นคุณหนูและเขารักใคร่กันมาก ข้าจึงไม่กล้ารายงานว่าสินเดิมถูกฮูหยินเผยเอาไปแล้วส่วนหนึ่ง นางบอกว่าจะช่วยคุณหนูดูแล...” ชวงเอ๋อร์ตะโกนเสียงดัง

“กำเริบเสิบสาน!” สาวใช้อีกคนที่อยู่ข้างๆ พูดอย่างโมโห

“สินเดิมเป็นทรัพย์สินส่วนตัว ทำไมพวกนางถึงหน้าไม่อายเช่นนี้! พูดออกมาได้ คนเขาเห็นไส้เห็นพุงหมดแล้ว!” สาวใช้พูดขึ้น นางไม่คิดเลยว่าตระกูลลู่จะทำเช่นนี้

เจียงอวิ๋นเหมี่ยนก็ตกใจมากเช่นกัน

ฮูหยินเผยผู้ที่เต็มเปี่ยมไปด้วยคุณธรรมมาตั้งแต่ไหนแต่ไร ทำไมถึงยึดสินเดิมของนาง

“ฮูหยินเผยเอ่ยว่าคุณหนูยังเด็ก ผ่านโลกมาน้อย ไม่เข้าใจเรื่องการดูแลทรัพย์สิน จึงนำกลับไปดูแลที่จวน”

ทุกคนต่างเอือมระอา เรื่องนี้ยิ่งทำให้พวกนางยิ่งดูถูกตระกูลลู่มากขึ้นไปอีก

“มีข่าวลือมาว่า ตอนนั้นตระกูลลู่จนมาก พวกเขาใช้สินเดิมของฮูหยินสวี่มาเลี้ยงบ้านสามี ถึงขนาดที่ว่า...” ชวงเอ๋อร์ลดเสียงลง

“ถึงขนาดที่ว่าแม้แต่เงินที่ฮูหยินเผยและลู่จิ่งไหวใช้จ่ายมาตลอดสิบแปดปีก็เป็นสินเดิมของฮูหยินสวี่”

“ตอนนั้นของหมั้นของคุณหนูยังต้องถูกส่งกลับไปเพื่อคืนให้ฮูหยินสวี่”

“เมื่อฮูหยินสวี่จากไป ตระกูลลู่ก็ขาดเงินใช้จ่าย บ่าวไปฟังและได้ความมาว่า...” ชวงเอ๋อร์เล่าเรื่องราวที่ได้ยินมาทั้งหมด

“พวกเขาเล่าว่าแม้แต่เงินเดือนของบ่าวในตระกูลลู่ก็ไม่มี”

คนอื่นๆ ต่างไม่เชื่อในสิ่งที่หูตัวเองได้ยิน นี่มันเป็นเรื่องที่น่าตกใจจริงๆ

เจียงอวิ๋นเหมี่ยนอึ้งไปในขณะที่น้ำตายังอยู่บนแก้มเช่นกัน

“พวกเขา...”

สมองของนางกำลังจะระเบิดออก แต่นางถอยไม่ได้แล้ว

ตั้งแต่ที่นางยกเลิกการแต่งงานกับลู่เยี่ยนซู และหันมาเลือกลู่จิ่งไหว นางก็ไม่สามารถถอยได้แล้ว

ระหว่างที่พวกนางพูดกัน เด็กรับใช้คนสนิทของลู่จิ่งไหวก็เดินเข้ามาในห้องด้วยใบหน้าที่อยากประจบสอพลอ

แต่เมื่อเห็นว่าพวกนางมีสีหน้าไม่รับแขก

เด็กรับใช้จึงไม่กล้าทำอะไรมาก

“ฮูหยินขอรับ คุณชายให้บ่าวมาบอกข่าว” เด็กรับใช้ยิ้ม

“ช่วงนี้มีเรื่องเกิดขึ้นที่จวนมากมาย คุณชายนอนไม่หลับทั้งคืน ทำให้ไม่สบายเป็นบางครั้ง วันนี้เพราะคุณชายไปรับฮูหยินจึงทำให้เสียเหงื่อมาก ทำให้อาการป่วยทรุดลง หน้ามืดตาพร่า และทำในสิ่งที่ไม่น่าให้อภัย”

“เมื่อเชิญหมอมาจึงทำให้รู้ว่าเขาฝืนตัวเองออกไปรับฮูหยินจนทำให้เสื้อผ้าเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ”

“เขาไม่อยากบอกให้ฮูหยินรู้เพราะกลัวว่าคุณหนูจะเป็นกังวล”