หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 466

“เหนียงเหนียงไม่อยากเสวย ท่านจะไปบังคับนางทำไม? ท่านไม่เข้าใจสตรีเอาเสียเลย! ผู้หญิงไม่ใช่อวัยวะที่ติดตัวกับท่าน ท่านควรเคารพพวกนาง” นางยังไม่ลืมที่จะสั่งสอนฮ่องเต้

ฮ่องเต้??

เขามักจะรู้สึกเหมือนมีบางอย่างที่ลึกซึ้งกว่านั้นในคำพูดของนาง

พระชายาฮุ่ยมองดูฮองเฮาอย่างระมัดระวัง “ข้าไม่เหมือนกับฝ่าบาท ข้าเข้าใจท่าน ข้าจะไม่บังคับให้ท่านทำอะไร และข้าก็เข้าใจการตัดสินใจของท่านทุกอย่าง”

จู่ๆ ลู่เจาเจาก็รู้สึกตัวสั่นเทาด้วยความกลัว

ฮ่องเต้ก็รู้สึก... ไม่สบายเล็กน้อยเช่นกัน

“ช่างเถอะ ฮุ่ยเอ๋อร์ขอร้องแทนเจ้า ก็เอาอาหารมาตั้งเถอะ” ฮ่องเต้ขมวดคิ้ว เขายังคงไม่เข้าใจว่าทำไมฮองเฮาถึงได้ตั้งตัวเป็นศัตรูกับพระชายาฮุ่ย

แม้ว่าเขาจะรักพระชายาฮุ่ย แต่ก็มอบเกียรติและถานะที่นางสมควรได้รับให้กับฮองเฮา ทำไมถึงมักจะไม่ชอบนางล่ะ?

ฮองเฮามีใบหน้ามืดมน ไม่ต้องการพูดอะไรออกมาแม้แต่คำเดียว

นางมองดูฮ่องเต้ด้วยดวงตาเศร้าโศก เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง

“วันที่แปดเดือนหน้าจะเป็นวันเกิดของเหนียงเหนียง หม่อมฉันเลยเตรียมของไว้ทำเหนียงเหนียงประหลาดใจด้วยเพคะ”

“ฝ่าบาทจะต้องชอบแน่ๆ” พระชายาฮุ่ยยิ้ม

ความชอบบางอย่างของฮองเฮา พระชายาฮุ่ยปฏิบัติต่อฮองเฮาดีกว่าตัวนางเอง แต่เมื่อคิดถึงความอัปยศอดสูของพระชายาฮุ่ยที่เกิดจากตน ในใจของนางก็หดหู่ขึ้นมา

“ดูสิ พระชายาฮุ่ยใส่ใจเจ้ามากแค่ไหน นางเตรียมของขวัญวันเกิดให้เจ้าตั้งแต่เนิ่นๆ ทุกปีเลยนะ”

“ตอนที่เจ้าเป็นหวัดหรือป่วย นางก็มักจะนอนไม่หลับ แม้แต่ปรนนิบัติก็ยังไม่ยอม”

“เวลาเจ้าจาม นางก็รีบไปต้มยาให้เจ้า มือนางถูกน้ำร้อนจนพุพอง นางไม่มีเวลาแม้แต่จะพันแผลของตัวเองด้วยซ้ำ แม้แต่ฝนตกนางก็ยังอยากจะเอายามาส่งให้เจ้า”

“นางใส่ใจวันเกิดของเจ้ามากกว่าเรื่องของตัวเอง นางคัดลอกพระคัมภีร์ให้เจ้าเมื่อปีที่แล้ว จนแขนแทบจะยกไม่ขึ้นเกือบครึ่งเดือน”

รัชทายาทยกกำปั้นด้วยมือขวา แล้วไอออกมาแห้งๆ ขัดจังหวะเสด็จพ่อ

ใบหน้าของพระชายาฮุ่ยก็เย็นชาเล็กน้อย นางกำผ้าเช็ดหน้าเอาไว้แน่น

ขณะที่กำลังอยากจะเปลี่ยนหัวข้อนั้น ก็ได้ยินเสียงลู่เจาเจาตะโกนขึ้นมา

“หูฉลามสามสหายในวังอร่อยมาก” เมื่อพูดถึงเรื่องกิน นางก็กระตือรือร้นขึ้นมา

“นั่นคือสิ่งที่เสียนเฟยชอบกินมาก” พระชายาฮุ่ยเลิกคิ้วเล็กน้อย

“กระเพราะน้ำแดงปูก็อร่อยเช่นกัน” ลู่เจาเจาพูดต่อ

“นั่นคือสิ่งที่ฉินกุ้ยเหรินชอบกิน…” พระชายาฮุ่ยไม่เคยหยุดชะงัก นางสามารถพูดขึ้นมาได้ทันที

ฮองเฮาค่อยๆ แสดงความตกใจออกมา พระชายาฮุ่ยรู้ถึงความชอบของนางสนมในวังหลังเป็นอย่างดี!!

“ฮุ่ยเอ๋อร์มีความตั้งใจดีจริงๆ เจ้าถึงขั้นใส่ใจเพื่อเรามากขนาดนี้เลยหรือ” ฮ่องเต้ก็รู้สึกเป็นห่วง พระชายาฮุ่ยเย็นชาเช่นนี้ ไม่ค่อยยุ่งเกี่ยวกับเรื่องทางโลก แต่เพื่อเขาแล้ว นางกลับใส่ใจมากขนาดนี้เลยหรือ