หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 510

“เขา เขาจงใจเล่นงานเจ้าอย่างไร” ลู่เยี่ยนซูตึงเครียด ใบหน้าของเขาจริงจัง

“เขาด่าว่าข้าเป็นสุนัข...” ดวงตาทั้งสองข้างของลู่เจาเจาคลอไปด้วยน้ำตา

ลู่เยี่ยนซูสงสารจับใจและรีบกอดนางเข้ามาไว้ในอก “เขาด่าเจ้าอย่างไร”

“ตอนที่เริ่มชั้นเรียนเขาบอกว่าใครยังพูดอยู่อีกคนนั้นเป็นสุนัข ข้าพูดออกไป” นางมองหน้าพี่ใหญ่ด้วยสีหน้าน่าสงสาร

“เขาด่าว่าข้าเป็นสุนัข”

ใบหน้าที่จริงจังของลู่เยี่ยนซูแข็งทื่อไป

“เขายังเป็นพวกหลอกลวงอีกด้วย พูดอะไรไม่จริงจัง！” นางขบกรามแน่นอย่างไม่พอใจ

“เขาบอกว่าถ้าใครยังพูดอยู่อีกจะไล่ออกไปจากสำนัก！ ข้ากำลังถือกระเป๋าออกไป เขากลับมาห้ามข้าเอาไว้！”

“ข้าไม่ซอบเขา！”

ลู่เจาเจาโกรธจนแยกเขี้ยว

“พี่ใหญ่ ทำไมท่านถึงไม่พูดอะไรล่ะ ทำไมถึงได้เงียบไปล่ะเจ้าคะ”

ลู่เยี่ยนซูสูดหายใจเข้าลึก

“ถ้าอย่างไรให้พี่ใหญ่ไปส่งเจ้าไปสำนักเองเถอะ” จะได้ถือโอกาสไปรับผิดกับท่านอาจารย์ด้วย เขาเกรงว่าน้องสาวของเขาจะทำให้ท่านอาจารย์อกแตกตายไปเสียก่อน

ลู่เจาเจานิ่วหน้าและเอียงคอ “ข้า ข้า...ข้าไม่อยากไป”

ไม่ว่าลู่เยี่ยนซูจะพูดอย่างไรนางก็ไม่ยอม

ลู่เยี่ยนซูได้แต่ปล่อยไปและส่งคนไปลาหยุดแทนนางหนึ่งวัน

เมื่อรอให้ลู่เจาเจากินข้าวเช้าแล้ว เขาจึงลอบไปถามถึงสาเหตุกับอวี้ซู

ว่าเกิดเรื่องขึ้นที่สำนักศึกษาใช่หรือไม่

อวี้ซูยิ้มไม่หุบ “เช้าเมื่อวานนี้นางดื่มนมเยอะจึงได้ฉี่รดกางเกง และรู้สึกว่าน่าอาย...”

ลู่เยี่ยนซูกุมหน้าผากอย่างจนใจ

เขาวางชามลง เด็กน้อยก็ทำหน้ามีพิรุธวิ่งเข้ามาหา

ดูเหมือนว่าได้ยินเสียงของแม่สื่อเหมยมาจากในห้อง

“ท่านแม่ทัพหรง ข้าคือกวนเหมย ท่านอยากได้แม่นางแบบไหนข้าก็สามารถหามาให้ท่านได้！”

“ตระกูลที่ฐานะพอกัน รูปร่างหน้าตาโดดเด่น รู้หนังสือ พวกเราล้วนหามาให้ได้”

“ท่านเป็นบุตรชายคนเดียวของจวนเจิ้นกั๋วกง น้องชายคนเดียวของฮองเฮา และเป็นทายาทเพียงคนเดียวของตระกูลหรง ท่านจะให้ตระกูลไร้ผู้สืบทอดไม่ได้นะเจ้าคะ...”

“ข้าไม่ใช่แม่สื่อฮัวทิศตะวันออก ที่จับคู่มั่วซั่วเพียงเพราะเงินเพียงเล็กน้อย ข้าคือแม่สื่อซ่งข้ามีกฎของข้า” แม่สื่อซ่งเอ่ยเตือนอย่างขมขื่น

ทุกปีนางจะมาที่ตระกูลหรงเพื่อหาคู่ให้

“เฮ้อ ครั้งก่อนข้าบอกแทนท่านไปแล้วว่าแต่ง แต่ก็สิบกว่าปีมาแล้ว ตอนนี้ท่านอายุสามสิบกว่าแล้วแต่ยังไม่ได้แต่ง...” หรงเช่อพ่ายแพ้กับหนทางแห่งการแต่งงานอย่างที่แม่สื่อซ่งบอกจริงๆ

ตระกูลหรงเองก็มีน่ามีตา หรงเช่อเองก็มีกำลังทหาร พี่สาวแท้ๆ ของเขาก็เป็นฮองเฮา ตั้งแต่ที่หรงเช่อมีอายุได้สิบกว่าปีแม่นมก็มักจะมาที่ตระกูลหรงเพื่อหาคู่

แม่นมซ่งเองก็เป็นหนึ่งในนั้น

ใครจะรู้เล่าว่าเมื่อพูดว่าสิบกว่าปีเขาจะยังตัวคนเดียวอยู่