หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 525

เขาไม่กล้าคิด ไม่กล้าคาดเดา ความคิดในหัวสมองผิดทำนองคลองธรรมมากเกินไป

“ตอนนั้นฮุ่ยเฟยอยู่ด้วยหรือเปล่า” ฮ่องเต้ถามเสียงเฉียบขาด

หวังกงกงเช็ดเหงื่อแล้วพูดว่า "พ่ะย่ะค่ะ"

“ฮุ่ยเฟยอยู่ด้วยพ่ะย่ะค่ะ”

“แต่สนมเจียงกับฉินกุ้ยเหรินพาฮุ่ยเฟยมา เพียงแต่พูดว่าฮุ่ยเฟยได้ยินเสียงทะเลาะโหวกเหวกจึงเข้ามาห้าม”

หัวใจของฮ่องเต้เต้นระรัว

“ตรวจค้นห้องฮุ่ยเฟยแล้วหรือยัง”

หวังกงกงส่ายหน้า ฮุ่ยเฟยเป็นคนสำคัญที่สุดของฝ่าบาท พวกเขาจะกล้าค้นได้อย่างไรกัน

“ค้น!” ฮ่องเต้ทรุดนั่งบนเก้าอี้

อึกๆ ๆ...

ลู่เจาเจากินขนมกรอบกับเมล็ดแตงโมมากแล้ว ก็กอดกานมดื่มอึกใหญ่

ฮ่องเต้มองนาง ลู่เจาเจาตะลึง ลังเลครู่หนึ่ง ยื่นกานมให้อย่างไม่เต็มใจนัก "ท่านก็อยากดื่ม?"

ฮ่องเต้โบกมืออย่างอ่อนแรง

มักจะรู้สึกว่านางตั้งใจเข้าวังเพื่อดูเรื่องตลก

ตอนมาคอตก ตอนนี้แววตาลุกโชน มุมปากยิ้มจนแทบไปถึงท้ายทอย

ฮ่องเต้ไม่กล้าคิด

เขาไม่กล้าคิดจริงๆ

ฟ้าแทบจะถล่มทลาย

ความโปรดปรานของตนเองต่อฮุ่ยเฟยเป็นที่รู้กันไปทั่ว

ผลลัพธ์...

ฮุ่ยเฟยชอบ...????

เมื่อฮุ่ยเฟยได้สติ ฟ้าก็เริ่มมืดมิดแล้ว โคมไฟในวังถูกจุดสว่างไสวไปทั่ว

ภายในตำหนักหย่งหนิงเงียบกริบ ภายในห้องก็มืดสนิท ฮุ่ยเฟยกุมหัวใจที่เจ็บแปลบ

พอนางยกมือขึ้นก็หน้าถอดสี

ผ้าสีขาวที่ปิดบังแผลบนมือหายไปแล้ว!

ฮุ่ยเฟยลุกขึ้นไปเปิดประตู

“ตอนนั้นเราถูกท่านพ่อโบยจนลุกจากเตียงไม่ได้ เสี่ยงอันตรายที่จะถูกกล่าวโทษเพื่อแต่งงานกับเจ้า เจ้า...กลับไม่รักเราบ้างหรือ” ฮ่องเต้พูดทีละคำ กัดฟันกรอด

“รัก? หม่อมฉันเคยพูดตอนไหนว่ารักฝ่าบาท”

“ฝ่าบาทต่างหากที่ฉุดคร่าพาหม่อมฉันเข้าวัง!”

ฮ่องเต้โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ "ยโสโอหัง!"

“สมควรตาย ดื้อรั้น!” ฮ่องเต้หยิบไม้ขึ้นมาตีฮุ่ยเฟย

ฮ่องเต้บันดาลโทสะ

เขาได้ผลักนางสนมมาตรงหน้านางนับครั้งไม่ถ้วน...

ฮ่องเต้รับไม่ได้

“หวังหยวนลู่ โบย โบย!” ฮ่องเต้บันดาลโทสะจนตาแดงก่ำ หวังกงกงหยิบไม้ขึ้นมาโบยฮุ่ยเฟย

เสียงฝีเท้ารีบเร่งดังขึ้นนอกห้องโถง

ซูเฟยร่ำไห้ รีบเข้ามาขวางหน้าฮุ่ยเฟย

“หม่อมฉันขอรับโทษแทนฮุ่ยเฟยเอง ถ้าท่านอยากตี ก็ตีหม่อมฉันเถิด...” ซูเฟยหลั่งน้ำตาดั่งสายฝน ยืนขวางหน้าหวังกงกง