หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 540

อวี้ซูชะลอความเร็ว ก่อนจะย่องไปที่ประตูด้านข้าง

นางโบกมือให้ขอทานน้อยที่อยู่ห่างไกล ขอทานน้อยก็วิ่งไปมาอย่างกระตือรือร้น “พี่เปียว มีคำสั่งอะไรหรือ?”

อวี้ซูเข้าไปกระซิบอะไรบางอย่างอยู่ข้างหูของเขา

“ไม่ต้องห่วง เรื่องนี้จะจัดการเรียบร้อยแน่นอน”

“ต้องให้ไปถึงหูของลู่จิ่งไหว…”

ตกกลางคืน

เรื่องที่เจียงอวิ๋นเหมี่ยนไล่ตามรถม้าของลู่เยี่ยนซู ข่าวลือได้แพร่สะพัดไปทั่วแล้ว

เมื่อเจียงอวิ๋นเหมี่ยนกลับบ้าน

แสงไฟในบ้านสว่างไสว ลู่จิ่งไหวนั่งอยู่หน้าห้องโถงด้วยสีหน้ามืดมน ไม่เอ่ยอะไรแม้แต่คำเดียว

ตอนกลางคืน

ภายในบ้านของตระกูลลู่ก็สว่างไสว มีแสงเทียนสว่างอยู่ทั่วที่ บ่าวไพร่ทั้งหมดก็ก้มหน้าลงด้วยความกังวล

บรรยากาศตึงเครียดเล็กน้อย

“ฮูหยินน้อย เจ้าชายน้อยเชิญท่านไปที่ห้องโถงใหญ่เจ้าค่ะ” สาวใช้กระซิบ

สาวใช้ส่วนตัวของเจียงอวิ๋นเหมี่ยนดูกังวล แต่เจียงอวิ๋นเหมี่ยนกลับมีสีหน้านิ่งเฉย

เจียงอวิ๋นเหมี่ยนจัดระเบียบแขนเสื้อแล้วลูบเครื่องประดับบนมวยผมของตัวเอง มุมปากของนางมีรอยยิ้มแสยะเล็กน้อย ก่อนจะก้าวไปที่ห้องโถงหลัก

ถ้วยชาถูกทุบไปทั่วพื้นในห้องโถงหลัก

ขณะที่เพิ่งจะเดินเข้าไปนั้น

ถ้วยชาก็บินข้ามหัวของนางไป

เจียงอวิ๋นเหมี่ยนหลบพลาดเล็กน้อย เศษถ้วยชาละเอียดนั้นก็ถูกับมวยผมของนาง

“ลู่จิ่งไหว เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นบุตรชายสายตรงของจวนโหวจริงๆ หรือ? ตระกูลเจ้ายากจน อาศัยสินเดิมของสะใภ้ในการเลี้ยงชีพ เจ้ายังมีหน้ามาขว้างชามอีก?”

ดวงตาของเจียงอวิ๋นเหมี่ยนเปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความโกรธ

“ข้าไม่รักนวลสงวนตัวงั้นหรือ? พระเจ้า เจ้าพูดเรื่องน่าขำอะไรอยู่?” เจียงอวิ๋นเหมี่ยนหัวเราะเสียงดังจนแทบจะน้ำตาไหล

“เจ้ายังมีหน้ามาพูดถึงเรื่องรักนวลสงวนตัวอีกหรือ? ช่างน่าขำจริงๆ”

“เจ้าที่เป็นสตรีนอกสมรสถูกแอบเลี้ยงอยู่นอกจวนก็ยังมีหน้ามาพูดเช่นนี้อีก? พูดออกไปใครไม่หัวเราะบ้าง? แม้แต่ลูกชายของเจ้า ของสกปรกที่มั่วได้ทั้งหญิงและชายก็ยังเหมือนเจ้า ช่างเป็นสิ่งที่สกปรกมากจริงๆ!” เจียงอวิ๋นเหมี่ยนด่าเผยซื่ออย่างไม่เกรงกลัว

เผยซื่อไม่เคยคิดเลยว่าจะถูกลูกสะใภ้ด่าได้ปรุโปร่งเช่นนี้ ในขณะนี้ใบหน้าของนางเต็มไปด้วยความอับอายและความโกรธ ดาวตาของนางก็เหมือนกับอาบนาพิษ

แม้แต่สาวใช้สองคนที่เฝ้าอยู่นอกประตูก็ยังตัวสั่นอย่างรุนแรง

“ใครอนุญาตให้เจ้าพูดกับแม่สามีเช่นนี้? ใครอนุญาตให้เจ้าพูดกับแม่สามีเช่นนี้!!”

“นังชั้นต่ำอกตัญญู!” เผยซื่อแทบจะกรีดร้องออกมาแล้ว

เจียงอวิ๋นเหมี่ยนดูเฉยเมย “ข้าเรียนรู้มาจากเจ้ามิใช่หรือ? เจ้าปฏิบัติต่อแม่สามีของเจ้าอย่างไร ข้าก็จะปฏิบัติต่อเจ้าเช่นนั้น ชีวิตของนายหญิงใหญ่เกือบจะพังก็เพราะเจ้า”