หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 541

เผยซื่อราวกับถูกบีบคอ สีหน้าของนางเหมือนกำลังอดกลั้น หน้าอกก็ขึ้นลงอย่างรุนแรง

“เจ้าเป็นลูกสะใภ้จวนโหวของข้า เจ้าจะไปหาลู่เยี่ยนซูได้อย่างไร ไอ้คนสารเลวนั่น!!” เผยซื่อกัดฟันด้วยความเกลียดชัง นั่นคือลูกชายของสวี่ซื่อ

นางแข่งขันกับซื่อมาครึ่งชีวิตแล้ว นางจะแพ้สวี่ซื่อได้อย่างไร!

นางแย่งสามีของสวี่ซื่อ และปล้นสถานะของอีกฝ่ายมาได้ ปล้นลูกสะใภ้ของสวี่ซื่อมาได้แล้ว

นางจะทนเห็นเจียงอวิ๋นเหมี่ยนไล่ตามลู่เยี่ยนซูได้อย่างไร!

ลู่จิ่งไหวนั่งอยู่บนเก้าอี้ เหงื่อก็ออกมากในทันที ร่างกายของเขาแตกสลายไปหมดแล้ว

“เจ้าไปหาลู่เยี่ยนซูทำไม?” เสียงของเขาแหบแห้ง ดวงตาก็ผันผวน ปลายนิ้วก็สั่นเทา

เขาพยายามอย่างหนักเพื่อแย่งชิงทุกสิ่งทุกอย่างมาจากลู่เยี่ยนซู

แต่ตอนนี้ทุกอย่างกำลังพยายามกลับไปหาลู่เยี่ยนซู

เจียงอวิ๋นเหมี่ยนยกเปลือกตาขึ้นเล็กน้อย แต่ไม่ได้พูดอะไร

“เจ้าคงไม่ได้หวังว่าลู่เยี่ยนซูจะยอมรับเจ้าเป็นอนุใช่ไหม?” ลู่จิ่งไหวหัวเราะเบาๆ น้ำเสียงของเขาคลุมเครือ สีหน้าก็ดูเหมือนบ้าคลั่ง

ใบหน้าของเจียงอวิ๋นเหมี่ยนแข็งทื่อ นางกำผ้าเช็ดหน้าในมือของนาง

“เจ้ายกเลิกการหมั้นหมายด้วยตัวเองและทิ้งเขาเอง และเป็นเจ้าเองที่เข้ามายั่วยวนข้า ต้องการแต่งงานกับข้า!”

“ก่อนที่เราจะแต่งงานกัน เจ้าก็ยังมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับข้า แต่เจ้ากลับหวังว่าลู่เยี่ยนซูจะเก็บของพังๆ ที่เปื่อยยุ่งเช่นนี้กลับไป? คนที่เอาใครเป็นสามีก็ได้อย่างเจ้า เขาจะชอบเจ้าอีกได้อย่างไร?” ลู่จิ่งไหวหัวเราะอย่างบ้าคลั่งแล้ว

“เจียงอวิ๋นเหมี่ยน เจ้าและข้าเป็นสามีภรรยากัน ข้าอยู่ในนรก เจ้าก็อย่าคิดว่าจะปีนออกไปได้!”

“ตอนแรก เป็นเจ้าเองที่มายั่วยวนข้า!”

ใบหน้าของลู่จิ่งไหวเต็มไปด้วยความโหดร้ายและความหวาดและอคติ เขาจะไม่มีวันยอมให้ เจียงอวิ๋นเหมี่ยนออกไปเด็ดขาด!

ร่างกายของเจียงอวิ๋นเหมี่ยนสั่นเทา ร่างกายของนางโอนเอนเล็กน้อย

ทำไมนางได้ถึงทิ้งสุภาพบุรุษผู้มีอนาคตไกลไว้ข้างหลัง ทำไมนางถึงทิ้งสวี่ซื่อที่มีคุณธรรมผู้นั้น

เจียงอวิ๋นเหมี่ยนกลับไปที่ห้องด้วยใบหน้าซีดเผือด

แต่เพราะเขาหมดแรงแล้วจึงจมลงไปในน้ำทันที

เมื่อนางหันกลับไปก็เห็นว่าลู่เยี่ยนซูไม่ได้อยู่ในทะเลสาบ

นางกลัวมาก นางตื่นตระหนกมาก นางกลัวมากจริงๆ

นางร้องไห้และวิ่งไปข้างหน้าเพื่อขอความช่วยเหลือ

แต่……

เมื่อเห็นสาวใช้ นางกลับเกิดเสียใจขึ้นมา หลังจากนั้นก็หลบอยู่หลังภูเขาจำลอง ร้องไห้ไม่กล้าเรียกใคร

‘ถ้าลู่เยี่ยนซูจมน้ำตายขึ้นมาจะทำอย่างไร?’

‘ตนจะอธิบายอย่างไร?’

‘เขาเป็นลูกรักของพระเจ้า ใครๆ ก็ให้ความสำคัญกับเขา เขาควรจะชดใช้ด้วยชีวิตหรือไม่?’

“เหนือน้ำไม่มีใคร เขาคงจมน้ำตายไปแล้ว” นางจะอธิบายเรื่องนี้ให้ตระกูลลู่ฟังได้อย่างไร? จะอธิบายเรื่องนี้ให้ตระกูลตัวเองฟังอย่างไร? นางไม่สามารถเปิดเผยตัวเองได้!’