“โอ๊ะ โอ อัจฉริยะหนุ่มนั่นคงไม่ได้ใช้ของนางขโมยมาใช่ไหม” พอดีกับที่ตอนนี้นางอยู่หน้าร้านทอง ผู้คนพลุกพล่านและต่างพากันชี้มาที่นาง
เติงจือไม่รอช้ารีบพูดสำทับเข้าไปอีกว่า “ได้ยินมาว่าเมื่อไม่กี่วันก่อนอัจฉริยะหนุ่มได้หมั้นกับตระกูลเจียง แถมยังยกสินสอดไปไม่น้อย สินสอดนั่นไม่รู้ว่าขโมยมาหรือเปล่า”
หนังตาของเผยเจียวเจียวกระตุก
เจ้าหน้าที่ไม่กล้ามีปัญหากับจวนโหว แต่ก็กลัวบุตรชายของเผยเจียวเจียว
ลู่จิ่งไหวศึกษาอยู่ในสำนักศึกษาเทียนหงซึ่งแสดงให้เห็นว่าเขาได้ถูกเจ้าสำนักศึกษารับให้เป็นศิษย์ส่วนตัว ถึงขั้นที่เจ้าสำนักศึกษากล่าวออกมาว่าความสามารถของลู่จิ่งไหวสามารถสอบได้ลำดับหนึ่งได้!
เจ้าหน้าที่จึงเอ่ยขึ้นว่า “คงต้องรบกวนฮูหยินตามกระผมไปหน่อยขอรับ”
เผยเจียวเจียวไม่อยากไป ถ้าไปแล้ววันนี้ให้นางไปพูดก็คงแก้ตัวไม่ได้
หญิงรับใช้มองนางและกระตุกแขนเสื้อของนางเอาไว้ ถ้านางไม่ไปและอยู่ตรงนี้ต่อไปจะยิ่งถูกมองไม่ได้ และจะส่งผลไม่ดีต่อคุณชายลู่ในอนาคต!
คุณชายสร้างชื่อเสียงขึ้นมาอย่างยากลำบาก จะถูกทำลายเอาได้!
เผยเจียวเจียวเดินตามไปอย่างไม่ยินยอม
“บ่าวจะไปกับท่านเจ้าหน้าที่ด้วยนะเจ้าคะ” เติงจือเป็นตัวแทนของสวี่ซื่อตามไปกับพวกเขา
อีกทั้งยังให้อิ้งเสวี่ยกลับไปที่จวนเพื่อนำแบบร่างเมื่อตอนนั้นมาและรายการสินเดิมที่มี
สวี่ซื่อเลือกของขวัญให้กับเจาเจาจากนั้นจึงกลับจวน
เมื่อนางกลับมาที่จวน นายหญิงใหญ่ก็ให้คนมาเชิญนางไปที่หอเต๋อซั่น
หลินมามาเดินเข้ามาอย่างไม่เกรงกลัว สายตาของนางมีความดุร้าย
สวี่ซื่อยืนอยู่ด้านนอกหอเต๋อซั่น
“นางหญิงใหญ่กำลังนอนกลางวัน รบกวนฮูหยินรอสักครู่” สีหน้าของหลินมามาไม่ได้อ่อนลงและไม่คิดที่จะให้ฮูหยินเข้าไปด้านในเลยสักนิด
หนังตาของสวี่ซื่อกระตุกเล็กน้อย
ตอนที่นางเพิ่งจะแต่งเข้ามานายหญิงใหญ่ก็ให้นางรู้จักกฎเช่นนี้
“ได้ยินว่าเจ้าส่งแม่ของลู่จิ่งไหวเข้าไปที่คุกหรือ” นายหญิงใหญ่หายใจแรงขึ้นเล็กน้อย
ตอนนี้ลู่จิ่งไหวคือหลานชายคนโตของนางและเป็นหลานรักด้วย
เด็กที่สวี่ซื่อคลอดออกมาพวกนั้นไม่ได้เรื่อง นางจึงยิ่งให้ความสำคัญกับลู่จิ่งไหว
สวี่ซื่อยืนตัวตรง ใบหน้าของนางมีรอยยิ้มจางๆ
“ข่าวของท่านแม่ช่างรวดเร็วเสียจริง” นางใช้มือป้องปากและหัวเราะออกมาเล็กน้อย
“แต่แค่เรื่องเล็กน้อย ใครเป็นคนเอาเรื่องนี้มารบกวนท่านแม่กันเจ้าคะ”
หลินมามามีสีหน้าไม่พอใจ
ภายในห้องร้อนระอุ นายหญิงใหญ่ชอบความเงียบสงบและไม่ชอบความเย็น อากาศวันนี้ไม่ต้องใช้น้ำแข็งเลย
“ลู่จิ่งไหวนั้นผู้คนบอกว่าเขาคืออัจฉริยะหนุ่มที่สามารถสอบได้ลำดับหนึ่งติดต่อกันทุกสนาม เขาลากแม่ตัวเองเข้าคุก เช่นนี้ไม่ใช่ว่าได้เป็นลูกที่เลวหรือ เจ้าเองก็เป็นแม่คนทำไมถึงได้ใจร้ายนัก” นายหญิงใหญ่ยิ่งครุ่นคิดก็ยิ่งเกลียดชังรุนแรงขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์
บท 613 ไม่ลงแล้วหรือค่ะ...
ไม่ลงต่อแล้วเหรอคะ...
อ่านบทที่ 613 กันที่ไหนคะ...
รอค่ะ แต่ช้าจัง สนุก รอค่ะ...
รอตอนต่อไปค่าา...
สนุกมากค่ะ รอตอนต่อไปอยู่ค่ะ...
อ้าว ลงไม่จบอีกแล้ว...
สนุกมากค่ะ...
โอ๊ยสนุกค่ะ อัพเยอะๆเลยนะคะเรื่องนี้...
ขอบคุณสนุกมากค่ะ...