หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 597

ลู่หย่วนเจ๋อไอออกมา สีหน้าดูซีดเซียวผิดไปจากปกติ

ครั้งก่อนที่เขาโกรธจนกระอักเลือดในงานประชุมธรรมะ ก็ร่างกายอ่อนแอมาโดยตลอด

“แม่ทัพหรง อวิ๋นเหนียงกับข้าแต่งงานกันมา 18 ปี ตอนนี้พวกเราแค่ผิดใจกันเป็นเรื่องธรรมดาในครอบครัว ท่านไม่ควรยื่นมือเข้ามายุ่ง หวังว่าท่านจะสำนึกได้ด้วยตนเอง!” ลู่หย่วนเจ๋อได้ยินข่าวว่าหรงเช่อกำลังจะแต่งงานกับสวี่สืออวิ๋น เขาจึงลากสังขารอันอ่อนแอนี้ออกมาข้างนอก

เจาเจาของเขา! เยี่ยนซูของเขา!

เมื่อรู้ว่าเยี่ยนซูกำลังจะเป็นอาจารย์ที่ตำหนักบูรพา เขาก็ยิ่งเสียใจมากขึ้น

หรงเช่อกำลังมองลงมาที่เขาด้วยสีหน้าเย่อหยิ่ง

“ใต้เท้าลู่ ท่านทรยศภรรยาและลูกๆ เพื่อแลกกับความรักที่แท้จริง ท่านไม่ต้องห่วงเรื่องอวิ๋นเหนียงกับข้าหรอก”

“ท่านควรห่วงตนเองก่อน หากรีบกลับไปอาจได้ดูอะไรสนุกๆ ก็ได้” หรงเช่อยิ้มอย่างมีเลศนัย

ลู่จิ่งไหวเป็นคนสารเลว

เขาแทบรอดูการแสดงสนุกๆ ไม่ไหวแล้ว!

หัวใจของลู่หย่วนเจ๋อเต้นแรงเมื่อเห็นสีหน้าเย้ยหยัน

เขารู้สึกไม่สบายใจเป็นอย่างมาก

“ใต้เท้าลู่ ท่านจะต้องประหลาดใจอย่างแน่นอน” หรงเช่อพูดด้วยรอยยิ้มสดใส

“กลับจวน” ลู่หย่วนเจ๋อรู้สึกไม่สบายใจ เขากัดฟันและหันหลังกลับทันที

เมื่อเขากลับเข้าไปในจวน คนเฝ้าประตูจึงถามด้วยความตกใจ

“เหตุใดใต้เท้าจึงกลับจวนก่อนเวลาเล่าขอรับ”

ลู่หย่วนเจ๋อจึงถ่มน้ำลายด้วยความโกรธ “ข้าจะกลับไวหรือช้าต้องรายงานทาสอย่างเจ้าด้วยหรือ คิดว่าตนเองเป็นใคร!”

วันนี้เขาอับอายต่อหน้าหรงเช่อไปแล้วครั้งหนึ่ง เขาจึงระบายความโกรธด้วยการเตะเข้าที่หน้าอกของคนรับใช้ทันที

คนเฝ้าประตูกรีดร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด

สาวรับใช้ที่ยืนอยู่หน้าประตูตกใจ ก่อนจะเตรียมวิ่งหนีออกไป

“หยุด!”

“จะหนีทำไม ข้ากินคนได้หรืออย่างไรกัน!” ลู่หย่วนเจ๋อรู้สึกว่าสาวรับใช้ดูแปลกไป

ทำอย่างไร ทำอย่างไรดี

เหตุใดใต้เท้าจึงกลับมาไวเช่นนี้ เขากลับมาก่อนเวลาได้อย่างไร เห็นชัดๆ ว่าออกไปแล้ว! -

ข้าจะไปหาท่านแม่ที่หอเต๋อซั่น” หลังจากพูดจบ เขาก็เดินไปที่สวนหลังบ้าน เปลือกตาของสาวใช้สั่นระริก หอเต๋อซั่นอย่างนั้นหรือ

“ไม่ได้นะเจ้าคะ นายหญิงใหญ่นอนหลับไปแล้ว บ่าวเกรงว่าจะเป็นการรบกวน...” สาวรับใช้ยืนขวางลู่หย่วนเจ๋อไว้

คิ้วของลู่หย่วนเจ๋อกระตุกเบาๆ

“ไปให้พ้น! นังสารเลว เจ้ากำลังกลัวอะไรอยู่!”

ลู่หย่วนเจ๋อเตะสาวรับใช้ล้มลงกับพื้นด้วยความเจ็บปวด

รอยยิ้มประชดประชันและดูถูกเหยียดหยามของหรงเช่อปรากฏขึ้นในหัวของเขา

เขาอยากเห็นเหลือเกินว่าเผยเจียวเจียวกำลังทำสิ่งใด!

ลู่หย่วนเจ๋อเข้าไปในสวนหลังบ้านด้วยใบหน้าบูดบึ้ง

ตอนที่เขาถูกจับได้ว่ามีความสัมพันธ์สวาทกันบนเตียงด้วยความตื่นตระหนก ถูกตัดสินว่าเป็นโรคกำหนัด เขาจึงกินยาไปนับไม่ถ้วน แต่ก็ไม่อาจทำให้กลับมาแข็งแรงดังเดิม

จากนั้นเป็นต้นมาเขาจึงแยกห้องนอนกับเผยเจียวเจียว

และไม่ได้ก้าวเข้าไปในห้องนอนของนางเป็นเวลานานแล้ว