ทุกคนหันมามองเขา หนานมู่ไป๋ระงับความโกรธไว้ในใจ “สัตว์เทพ ไม่ควรขี่!”
“สัตว์เทพไม่ใช่ว่าทุกคนจะสามารถขี่ได้!”
“ในแคว้นใต้ มีเพียงข้าและท่านพ่อเท่านั้นที่สามารถควบคุมสัตว์เทพได้! องค์หญิงเจาหยาง อย่าคิดว่าสัตว์เทพเอ็นดูเจ้าแล้ว จะได้เหยียบย่ำศีรษะของมันได้!”
ที่หนานมู่ไป๋สามารถขี่สัตว์ผู้พิทักษ์ของแคว้นได้ ก็เพราะเขาแอบเทพลังเทพเข้าไปในปากของสัตว์เทพ
อีกทั้งยังต้องใช้ความพยายามอย่างมากที่จะโน้มน้าวให้มันยอมเป็นภาหนะให้ขี่เพื่ออวดเบ่งได้
ซึ่งก็ต่อเมื่อมันอารมณ์ดีเท่านั้น มันถึงจะยอมให้ขี่
เซียงหลิ่ว เป็นสัญลักษณ์อันทรงเกียรติของแคว้นใต้
สมควรหรือ ที่จะปล่อยให้คนธรรมดาขี่บนหัวของมัน?!
ลู่เจาเจาเหลือบมองเขาอย่างเฉยเมย “ไม่ได้จะขี่หัวเจ้าสักหน่อย เจ้าจะร้อนรนไปทำไมกัน?”
“เซียงเซียง เจ้าเต็มใจหรือเปล่า?” ลู่เจาเจาจ้องมองมันอย่างไม่แสดงอาการใดๆ
เซียงหลิ่วก้มหน้าก้มตารับใช้นางมาหลายปี ย่อมรู้ถึงสัญญาณโกรธของนางเป็นอย่างดี
หัวทั้งเก้าของมันพยักหน้าพร้อมกันอย่างรวดเร็ว
มันทั้งประจบประแจงและเชื่อฟังนัก
ใบหน้าของหนานมู่ไป๋ซีดเผือดลงทันที หน้าของเขาสูญเสียสีเลือดจนเหลือเพียงความซีดขาว
“ในเมื่อมีเก้าหัวก็สามารถขี่ได้เก้าคน มีใครจะขี่อีกหรือไม่?” ลู่เจาเจาถาม
ตอนนี้ บรรยากาศร้อนระอุไปหมดแล้ว!!
ขี่สัตว์เทพของแคว้นใต้ ดีไปเลย!!
เล่นแบบนี้ได้ด้วยหรือนี่!!
ฮ่องเต้ตื่นเต้นจนแทบหมดสติไป มีเรื่องดีเช่นนี้ด้วยหรือ?
“องค์หญิงเจาหยาง กระหม่อมขอลองดูได้หรือไม่?” ฮู่กั๋วกงพูดด้วยความตื่นเต้น ได้ยินแคว้นใต้คุยโวถึงความเก่งกาจของสัตว์ผู้พิทักษ์มานาน เขาเองก็อยากจะลองสัมผัสมานานหลายสิบปีแล้ว!!
สวี่สืออวิ๋นตกตะลึงไปครู่หนึ่ง “นี่มีแต่ผู้ชายทั้งนั้น ไม่ดีกระมัง?”
“จะเป็นอะไรไปเล่า เจาเจาเป็นลูกสาวของเจ้านะ เจ้าจะขี่ไม่ได้เชียวหรือ? โอกาสเช่นนี้หายากยิ่งนะอวิ๋นเหนียง!” หรงเช่อเห็นนางเริ่มใจอ่อน จึงรีบผลักนางให้เดินไปข้างหน้า
“ผู้นี้คือท่านแม่ขององค์หญิงเจาหยาง ควรให้นางได้ลองขี่ด้วยเช่นกัน”
ทุกคนไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ
ขุนนางบู๊และบุ๋นทุกคนต่างพยักหน้าให้กับสวี่สืออวิ๋นด้วยความปรารถนาดี สายตาเต็มไปด้วยความชื่นชม
ในสมัยราชวงศ์นี้ การหย่าร้างนั้นเกิดขึ้นน้อยมาก และนางก็เป็นเพียงคนเดียวที่หย่าร้างและพาลูกไปด้วย
ในยุคสมัยนี้ ยังคงมีค่านิยมที่ผู้หญิงต้องเชื่อฟังบิดาเมื่ออยู่บ้าน เมื่อแต่งงานแล้วต้องเชื่อฟังสามี จึงส่งผลให้ผู้หญิงที่หย่าร้างถูกมองว่าต่ำต้อย แต่ผู้หญิงเหล่านี้ก็เลี้ยงดูลูกหลานจนเก่งกาจ แม้แต่ราชสำนักก็ยังสั่นสะเทือนไปด้วยพลังของพวกเขา
ทุกสิ่งที่ลู่หย่วนเจ๋อปรารถนา ล้วนเป็นสิ่งที่สวี่สืออวิ๋นมอบให้ได้อย่างครบถ้วนสมบูรณ์
เพียงแค่ลู่เจาเจาโบกมือ หัวทั้งเก้าของเซียงหลิ่วก็ก้มลงอย่างว่าง่าย
ทุกคนต่างมองหน้ากัน หวังหยวนลู่ช่วยประคองฮ่องเต้ขึ้นไปบนหัวที่มีมงกุฎอยู่ตรงกลาง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์
บท 613 ไม่ลงแล้วหรือค่ะ...
ไม่ลงต่อแล้วเหรอคะ...
อ่านบทที่ 613 กันที่ไหนคะ...
รอค่ะ แต่ช้าจัง สนุก รอค่ะ...
รอตอนต่อไปค่าา...
สนุกมากค่ะ รอตอนต่อไปอยู่ค่ะ...
อ้าว ลงไม่จบอีกแล้ว...
สนุกมากค่ะ...
โอ๊ยสนุกค่ะ อัพเยอะๆเลยนะคะเรื่องนี้...
ขอบคุณสนุกมากค่ะ...