หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 714

“ฝ่าบาท นี่เป็นของขวัญตอบแทนที่องค์หญิงเจาหยางเตรียมไว้ให้กับแขกเหรื่อทุกคนพ่ะย่ะค่ะ”

อ้อ นี่สินะของที่ราชทูตจากแคว้นใต้ดูหมิ่น

ฮ่องเต้เปิดกล่องนั้นอย่างไม่ใส่ใจนัก

ทว่าทันใดนั้นเขาก็ต้องยืดตัวตรง!

ยันต์เพิ่มอายุขัย!

ฮ่องเต้พลันเงยหน้าขึ้นมองคนในงาน มีโต๊ะรับรองแขกมากกว่าสิบโต๊ะ แต่ละโต๊ะต่างมีกล่องผ้าวางอยู่ทั้งสิ้น! --

เขาสูดหายใจลึกๆ หนึ่งครั้งด้วยดวงตาเป็นประกายแผดเผา

กล่องผ้าที่เขาไม่เคยสนใจบัดนี้อยู่ในกำมือของเขาแล้ว

เขาเคยร่วมงานเลี้ยงวันเกิดมามากมายนับไม่ถ้วน รวมถึงงานเลี้ยงฉลองพระชนมพรรษาของไทเฮาหรือฮ่องเต้ผู้ล่วงลับ และยังเคยเข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของเจิ้นกั๋วกงก่อนที่เขาจะขึ้นครองบัลลังก์

แต่ไม่เคยเห็นอะไรเช่นนี้มาก่อน!

ใครบ้างที่นำยันต์เพิ่มอายุขัยมาเป็นของขวัญตอบแทน

ราวกับมอบขนมง่ายๆ อย่างลูกกวาดมงคลในงานแต่งทั่วไป! นี่นางวางไว้บนโต๊ะอย่างลวกๆ และทุกคนได้รับคนละแผ่นเช่นนี้!

เมื่อครู่ตอนที่พระนัดดามอบให้หนึ่งแผ่น ยังดูมีสีหน้าเสียดายไม่น้อย

เขาจะรู้หรือไม่ว่าของขวัญตอบแทนคือสิ่งสิ่งนี้

ฮ่องเต้กระแอมเบาๆ พร้อมกับควบคุมความตื่นเต้นในใจ เขาจะออกจากงานเลี้ยงนี้เป็นคนสุดท้าย!

จากประสบการณ์ที่ร่วมงานเลี้ยงมามากมาย มักไม่มีใครอยากได้ของขวัญตอบแทนบนโต๊ะ!

ฮ่องเต้มองไปรอบๆ และรู้สึกว่าวันนี้เหล่าขุนนางดูเงียบเป็นพิเศษ

เมื่อก่อนพวกเขามักใช้ประโยชน์จากงานเลี้ยงเพื่อผูกมิตรกัน ทว่าวันนี้...

ทุกคนกลับกินและดื่มกันอย่างจริงจัง

ก่อนจะได้ยินเสียงของเซียวกั๋วกงตะโกนว่า “ใครก็ได้ ยกสุรามา” จากนั้นสาวรับใช้จึงนำขวดสุราใหม่มา และหยิบขวดสุราเปล่าออกไป

หลังจากนั้นไม่นาน เสียงอ๋องจิ้งซีก็ดังด้วยใบหน้าแดงก่ำ “ขอสุราหน่อย”

“ขอสุราด้วย...”

“ยกสุรามาหน่อย...”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน