หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 716

“ใต้เท้าลู่ยัดใส่อ้อมแขนจึงยากที่จะปฏิเสธพ่ะย่ะค่ะ” หมิงหลางมีมาตรฐานในการรับของจากผู้อื่นเสมอมา

หนานมู่ไป๋ยิ้มมุมปากอย่างเย้ยหยัน

“ยันต์เพิ่มอายุขัยของแคว้นใต้ทำออกมาเพียงสิบแผ่นต่อปี นั่นทำให้มันล้ำค่าเป็นอย่างยิ่ง…”

“ยันต์เพิ่มอายุขัยแผ่นนี้มีแต่จะทำให้ชาวเป่ยเจาแก่งแย่งชิงดีกัน…”

กล่องผ้าถูกวางลงบนโต๊ะอย่างไม่เรียบร้อยนัก เมื่อเด็กรับใช้ก้าวเข้าไปรินชา ทำให้กระแทกกล่องผ้านั้นหล่นลงกับพื้นโดยไม่ได้ตั้งใจ

แผ่นยันต์ปรากฏขึ้นต่อหน้าทุกคนในทันที

หมิงหลางตกใจเป็นอย่างมาก “ช้าก่อน นี่มันอะไรกัน!”

หมิงหลางก้าวไปข้างหน้าเพื่อหยิบยันต์ขึ้นมาด้วยสีหน้าตกตะลึง

“ทำไม...มันดูเหมือนยันต์เพิ่มอายุขัยของพวกเราเช่นนี้ ไม่สิ สัญลักษณ์ด้านบนเขียนเมือนกันทุกประการ และยังส่องแสงเป็นประกายยิ่งว่ายันต์ของพวกเราเสียอีก!” หมิงหลางพูดด้วยความตกใจ

หนานมู่ไป๋รีบคว้าแผ่นยันต์นั้นไปทันทีด้วยความอยากรู้

พลังวิญญาณนั้นแข็งแกร่งกว่าของแคว้นใต้จริงๆ

“กะ…เกิดเรื่องเช่นนี้ได้อย่างไร”

“พวกบ้านนอกนั่นมีสมบัติล้ำค่าเช่นนี้ได้อย่างไร ประเดี๋ยวก่อน! เจ้าบอกว่า…”

“เจ้าบอกว่าแขกทุกคนในงานเลี้ยงวันนี้ล้วนแต่ได้รับของขวัญตอบแทนอย่างนั้นหรือ” หนานมู่ไป๋พูดด้วยน้ำเสียงเหลือเชื่อ

หมิงหลางจึงพยักหน้าด้วยความตกตะลึง

พวกเขานำยันต์เพิ่มอายุขัยเป็นของขวัญตอบแทนจริงหรือ

เมื่อนึกถึงพฤติกรรมของเขาในตอนนั้น หนานมู่ไป๋รู้สึกราวกับถูกตบหน้าอย่างแรง

ผู้ใดกันแน่ที่เป็นคนบ้านนอก

ของขวัญตอบแทนของข้าอยู่ที่ใด” หนานมู่ไป๋รีบถามขึ้นทันที

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน